Νικηταράς ο Τουρκοφάγος!!!

 

Εγώ ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς είμαι Έλληνας οπλαρχηγός, ηγέτης στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. 
Γεννήθηκα στο χωριό Μεγάλη Αναστάσοβα των Πισινών Χωριών του Μυστρά, στους πρόποδες του Ταϋγέτου, 25 χλμ από την πόλη της Καλαμάτας.
Τίμιος και ανιδιοτελής, από την αρχή της επανάστασης βρίσκομαι πάντα στην πρώτη γραμμή στο πλευρό του θείου μου, Κολοκοτρώνη. Στη μάχη στα Δερβενάκια μάλιστα η ορμητικότητα μου ήταν τόσο μεγάλη που έσπασα τρία σπαθιά ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι μου, καθώς έπαθε αγκύλωση και χρειάστηκε ιατρική βοήθεια για να ανοίξει. Σ’ αυτήν τη μάχη μου κόλλησαν το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος», διότι όπως με αντίκρυσαν μέσα στα αίματα, έμοιαζα με σαρκοφάγο ζώο. Όταν τελείωσε η μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα και με αναζητούσαν. Εγώ όμως είχα αποτραβηχτεί να ξεκουραστώ. Με ρώτησαν τι θέλω κι εγω τους είπα: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Με το ζόρι μου χάρισαν ένα άλογο μεγαλόσωμο και ένα σπαθί. Ωστόσο, μετά την απελευθέρωση άρχισαν οι περιπέτειες μου. Με συνέλαβαν δύο φορές και το 1839 φυλακίστηκα μετά από κατηγορία για συμμετοχή σε συνωμοσία κατά του βασιλιά Όθωνα. Τα βασανιστήρια που πέρασα στη φυλακή ήταν φρικτά. Όταν πια αποφυλακίστηκα η υγεία μου είχε κλονιστεί σοβαρά. Όταν με ρώτησε ο Τερτσέτης γιατί έμεινα φτωχός και δεν πήρα ποτέ μου λάφυρα από τις μάχες, του απάντησα : «Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δε θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!»...

Πέθανα τυφλός και πάμπτωχος στις 25 Σεπτεμβρίου 1849.