Μάθημα 1 εργαλεία

ΣΥΝΔΕΣΜΟΛΟΓΙΑ

ΜΑΘΗΜΑ 1

Το ξύλο είναι ένα από τα πρώτα υλικά – αν όχι το πρώτο – που συνοδεύουν τις δραστηριότητες του ανθρώπου, από τότε που αυτός εμφανίστηκε πάνω στη γη.

Στην αρχή το χρησιμοποίησε ακατέργαστο, στις μορφές που το εύρισκε στη φύση, είτε ελάχιστα κατεργασμένο σύμφωνα με τα τεχνικά μέσα και τις γνώσεις που διέθετε (π.χ. το «έσκαβε» για να κατασκευάσει πιρόγες, το χρησιμοποιούσε  υπό μορφή κορμών για κατασκευή κατοικίας, αξιοποιούσε αιχμηρά κλαδιά για το κυνήγι κτλ.). Στην πορεία όμως προχώρησε σε πιο σύνθετες κατασκευές, που απαιτούσαν τη χρήση περισσότερων από ένα κομματιών, των οποίων οι τελικές διαστάσεις μπορεί να υπερέβαιναν τις διαστάσεις του ξύλου που είχε στη διάθεσή του.

Αυτό οδήγησε τον άνθρωπο να αναπτύξει τεχνικές αποτελεσματικής σύνδεσης των διαφόρων ξύλινων κομματιών μεταξύ τους, πράγμα που δεν έπαψε να κάνει μέχρι και σήμερα. Σε πρώτη φάση χρησιμοποίησε σχοινιά ή δέρματα για να κρατήσει ενωμένα τα διάφορα κομμάτια. Στην πορεία αξιοποίησε και τα μέταλλα για την κατασκευή εργαλείων και υλικών, έφτιαξε μεταλλικά καρφιά, άρχισε να διαμορφώνει κατάλληλα τα ξύλα ώστε το σχήμα του ενός να ταιριάζει απόλυτα με το άλλο, ανακάλυψε τις κόλλες. Παράλληλα με την ανάγκη δημιουργίας των κατασκευών του άρχισε να καλύπτει και αισθητικές ανάγκες, επινοώντας απλούς αλλά και περίτεχνους τρόπους σύνδεσης.

Η ίδια προσπάθεια συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα, καθώς ο άνθρωπος είναι σε θέση πια να κατασκευάζει εργαλεία ακριβείας και πολύ παραγωγικά μηχανήματα. Ανακαλύπτει διαρκώς νέες, ισχυρές συγκολλητικές ουσίες, κατασκευάζει συνέχεια όλο και πιο νέα συνδετικά υλικά από ξύλο, μέταλλο, πλαστικό. Αυτό βελτιώνει τη δυνατότητα για δημιουργία νέων κατασκευών, χωρίς όμως να σημαίνει ότι κάποιες «παραδοσιακές» τεχνικές είναι ξεπερασμένες ή ότι όλα μπορούν πια να γίνονται με τα μηχανήματα. Άλλωστε - είτε με μηχανήματα είτε με τα χέρια – οι ιδιότητες του ξύλου παραμένουν οι ίδιες και πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη στη δημιουργία κάθε κατασκευής.