ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ)

Την Κυριακή πριν το Πάσχα η Εκκλησία μας εορτάζει τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου «μετά Βαΐων» στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Η εορτή αυτή ονομάζεται Βαϊοφόρος και συμπεριλαμβάνεται στις δεσποτικές εορτές, στο Δωδεκάορτο. Έχει  δε άμεση σχέση με το θαύμα της ανάστασης  του Λαζάρου, γιατί η είσοδος του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ έγινε ακριβώς μετά από αυτό το γεγονός, είχε δε θριαμβευτικό τόνο λόγω του ότι οι Ιουδαίοι εντυπωσιάστηκαν από το πρωτάκουστο   θαύμα[1]. Ο λαός της Ιερουσαλήμ πανηγύριζε για τον ερχομό του Κυρίου βλέποντας στο πρόσωπό Του τον πολιτικό και εθνικό λυτρωτή. Όμως παρά τις επευφημίες του για την έγερση του Λαζάρου και τις προσδοκίες του για έναν επίγειο βασιλιά δόξας, η είσοδος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ γίνεται με βαθύτατη ταπείνωση. Αυτή ήταν και η διαφορά της εισόδου  του Χριστού στην πόλη με εκείνες των βασιλέων του κόσμου αυτού. Η Βασιλεία  του Κυρίου είναι βασιλεία αγάπης και ταπεινώσεως και δεν έχει σχέση με την εγκόσμια δόξα και νοοτροπία.  Αντίθετα με τις  προσδοκίες των Ιουδαίων η εξουσία Του δεν είναι κοσμική. Ως περιστατικά   τόσο η ανάσταση του Λαζάρου όσο και η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στην Ιερουσαλήμ μας διδάσκουν την ελπίδα της κοινής αναστάσεως όλων μας μαζί με τον Κύριο και την είσοδό Του στην καρδιά μας, εφόσον είναι καθαρή και έτοιμη να τον δεχθεί.

 

 

[1] Μτ. 21, 1-11, Μκ. 11, 1-11, Λκ. 19, 28-40, Ιω. 12, 12-16.