ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Στον Όρθρο της Μ. Τετάρτης, που ψάλλεται την Μεγάλη Τρίτη,  προβάλλεται η μύρωση των ποδιών του Κυρίου από την πόρνη και η ειλικρινής μετάνοιά της , σε αντίθεση με την προδοσία του Κυρίου από το μαθητή του Ιούδα στο Συνέδριο των Ιουδαίων[1].

Ο Ιούδας ξεκίνησε την πορεία του με άριστες προϋποθέσεις ως μαθητής του Κυρίου. Οι επιλογές του όμως τον καταδίκασαν. Η κακή χρήση του αυτεξουσίου που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο, ως δώρο αγάπης και ελευθερίας, τον κατέδειξε ως τραγικό και  συγχρόνως μισητό πρόσωπο στην ανθρώπινη ιστορία. Γιατί πρόδωσε τον Κύριο; Υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Γιατί ήταν φιλοχρήματος, γιατί ήταν απογοητευμένος από τον Κύριο, επειδή πίστευε σε έναν ισχυρό κοσμικό και όχι πνευματικό ηγέτη και οι προσδοκίες του διαψεύστηκαν. Αυτό που έχει σημασία είναι πως με το μυαλό σκοτισμένο οδηγήθηκε στην προδοσία και είχε άδοξο τέλος.

Η αμαρτωλή γυναίκα  με συντριβή και ταπείνωση συναισθάνεται το μέγεθος της αμαρτίας της. Κατευθύνεται προς τον  Κύριο και δείχνει έμπρακτα και  με τρόπο ταπεινό ότι μετανοεί και δέχεται τη συγχώρηση και τη σωτηρία. Ο Φαρισαίος με το μυαλό προσκολλημένο στους τύπους, αδυνατεί να συλλάβει τη δύναμη της ειλικρινούς μεταμέλειας, της ταπείνωσης και της συντριβής που οδηγεί στη σωτηρία. Η  υμνολογία της ημέρας προβάλλει τη μετάνοια της πόρνης ως δείγμα ελπίδας και την προδοσία του Ιούδα ως ένδειξη διαφθοράς της ψυχής  και παράδειγμα προς αποφυγήν. Την ημέρα αυτή ψάλλεται  και το γνωστό τροπάριο της Κασσιανής. Η Κασσιανή ήταν ευσεβής και λογία ποιήτρια και κακώς το όνομά της συνδέθηκε  με την αμαρτωλή  που αναφέρει στο έργο της.

[1] Λκ.7,36-50, Μτ.,Ιω.