Πολλές αποχρώσεις έχουν την ίδια ή σχεδόν την ίδια χρωματική αξία. Η χρωματική αξία καθορίζεται απ’ το πως το μυαλό ερμηνεύει αυτό που αντιλαμβάνεται το μάτι. Η αξία αντιστοιχεί σε μια κλίμακα γκρίζων που ξεκινούν από το λευκό και φτάνουν ως το μαύρο, ή στις ποσοστιαίες αντανακλάσεις του φωτός που επιστρέφει στο μάτι του θεατή. Εντελώς διαφορετικά από την απόχρωση, η αξία ποικίλλει πάνω στην κλίμακα μεταξύ φωτός και σκότους. Για παράδειγμα το πορτοκαλί έχει μεγαλύτερο βαθμό φωτεινότητας από το σκούρο μπλε ή το σκούρο μοβ. Το μαύρο έχει τη χαμηλότερη τιμή από κάθε άλλο χρώμα, ενώ το λευκό έχει τη μεγαλύτερη τιμή.

Ο κορεσμός ή ένταση αφορά τη λάμψη του χρώματος. Ένα χρώμα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο έντασης όταν δεν έχει δεχτεί καμία πρόσμειξη. Η μείωση του κορεσμού ενός χρώματος είναι αποτέλεσμα της πρόσμειξής του με άσπρο, με μαύρο, ή με το συμπληρωματικό του, με γκρίζο της αχρωματικής κλίμακας, ή με οποιοδήποτε άλλο χρώμα. Ο κορεσμός είναι στενά συνδεδεμένος με την αξία του χρώματος. Η αύξηση κορεσμού της απόχρωσης μπορεί να μετρηθεί εφόσον, θεωρηθεί πως το γκρίζο στο άκρο της κλίμακας αντιπροσωπεύει βαθμό κορεσμού μηδέν. Ο κορεσμός έχει να κάνει με το πώς φαίνεται μια απόχρωση κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού. Φανταστείτε τον κορεσμό σαν αδύναμο και ισχυρό χρώμα ή σαν χλωμό και έντονο χρώμα.