Το Φθινόπωρο είναι μία από τις τέσσερις εύκρατες εποχές. Έξω από τις τροπικές περιοχές, το φθινόπωρο σηματοδοτεί τη μετάβαση από το καλοκαίρι στο χειμώνα, τον Σεπτέμβριο (Βόρειο Ημισφαίριο) ή τον Μάρτιο (Νότιο Ημισφαίριο), όταν η διάρκεια του φωτός της ημέρας γίνεται αισθητά μικρότερη και η θερμοκρασία πέφτει σημαντικά. Η διάρκεια της ημέρας μειώνεται και η διάρκεια της νύχτας αυξάνεται καθώς η σεζόν προχωρά μέχρι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο τον Δεκέμβριο (Βόρειο Ημισφαίριο) και τον Ιούνιο (Νότιο Ημισφαίριο). Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του σε εύκρατα κλίματα είναι η απόρριψη φύλλων από φυλλοβόλα δέντρα.
Ορισμένοι πολιτισμοί θεωρούν την φθινοπωρινή ισημερία ως «μέσα του φθινοπώρου», ενώ άλλες με μεγαλύτερη υστέρηση θερμοκρασίας αντιμετωπίζουν την ισημερία ως την αρχή του φθινοπώρου[1]. Στον αγγλόφωνο κόσμο, το Φθινόπωρο ξεκίνησε παραδοσιακά με την Ημέρα του Λάμμα και τελείωσε γύρω από το Χάλοουιν, τα κατά προσέγγιση μεσαία σημεία μεταξύ του μεσοκαλοκαιριού, της φθινοπωρινής ισημερίας και του μεσοχειμώνα. Οι μετεωρολόγοι (και οι περισσότερες από τις εύκρατες χώρες στο νότιο ημισφαίριο) χρησιμοποιούν έναν ορισμό που βασίζεται στους Γρηγοριανούς ημερολογιακούς μήνες, με το φθινόπωρο να είναι Σεπτέμβριος, Οκτώβριος και Νοέμβριος στο βόρειο ημισφαίριο,[2] και Μάρτιος, Απρίλιος και Μάιος στο νότιο ημισφαίριο.
Το φθινόπωρο ξεκινά παραδοσιακά με την φθινοπωρινή ισημερία (21 έως 24 Σεπτεμβρίου)[3] και τελειώνει με το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 ή 22 Δεκεμβρίου). Η λαϊκή κουλτούρα στις Ηνωμένες Πολιτείες συνδέει την Ημέρα της Εργασίας, την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου, ως το τέλος του καλοκαιριού και τις αρχές του φθινοπώρου ορισμένες καλοκαιρινές παραδόσεις, όπως η χρήση λευκών ρούχων, αποθαρρύνονται μετά από αυτήν την ημερομηνία. Καθώς οι θερμοκρασίες ημέρας και νύχτας μειώνονται, τα δέντρα αλλάζουν χρώμα και έπειτα ρίχνουν τα φύλλα τους. Στον παραδοσιακό ηλιακό όρο της Ανατολικής Ασίας, το φθινόπωρο ξεκινά στις 8 Αυγούστου και τελειώνει στις 7 Νοεμβρίου.
Σε χώρες του νότιου ημισφαίριου, όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, που τείνουν να βασίζουν τα εποχιακά ημερολόγιά τους μετεωρολογικά και όχι αστρονομικά,[4] το φθινόπωρο ξεκινά επίσημα την 1η Μαρτίου και λήγει στις 31 Μαΐου.
Πίνακας περιεχομένων
Οικοσύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χρώματα του φθινοπώρου.
Στην εύκρατη ζώνη το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής. Τα φυλλοβόλα δέντρα χάνουν το φύλλωμά τους, τα χρώματα στη φύση είναι διαφορετικά και ξεκινούν οι πρώτες βροχές, που προετοιμάζουν το έδαφος μεταφέροντας βαθύτερα τα άλατα, μεταλλικά στοιχεία και τις θρεπτικές ουσίες για την επερχόμενη σπορά. Τα φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων, ενεργοποιώντας ένα δικό τους αμυντικό μηχανισμό, όταν ωριμάζουν μπορούν και διασπούν τις χρωστικές ουσίες που έχουν παραγάγει -ανάμεσά τους και την χλωροφύλλη- και τις απορροφούν πίσω στο κοτσάνι για άλλες χρήσεις. Όταν το πράσινο χρώμα της χλωροφύλλης εξαφανίζεται, τότε αποκαλύπτονται τα υπόλοιπα χρώματα, αυτά που συνήθως αποκαλούνται «φθινοπωρινά».
Ενώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκομιδή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκομιδή αχύρου σε ένα πεδίο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, στη Γερμανία
Η σύνδεση με τη μετάβαση από τον ζεστό σε κρύο καιρό και τη σχετική της κατάσταση ως εποχή της πρώτης συγκομιδής, κυριάρχησε στα θέματα και τις δημοφιλείς εικόνες της. Στις δυτικές κουλτούρες, οι προσωποποιήσεις του φθινοπώρου είναι συνήθως όμορφα θηλυκά που τρέφονται καλά με φρούτα, λαχανικά και δημητριακά που ωριμάζουν αυτή τη στιγμή. Πολλοί πολιτισμοί διαθέτουν φεστιβάλ φθινοπωρινής συγκομιδής, συχνά τα πιο σημαντικά στα ημερολόγιά τους. Εξακολουθούν να υπάρχουν αντηχείς αυτών των εορτασμών στις φθινοπωρινές διακοπές των Ευχαριστιών των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, καθώς και οι εβραϊκές διακοπές της Σκηνοπηγίας με τις ρίζες τους ως φεστιβάλ συγκομιδής πανσελήνων των «σκηνών» (που ζουν σε υπαίθριες καλύβες κατά τη στιγμή της συγκομιδής). Υπάρχουν επίσης τα πολλά φεστιβάλ που γιορτάζονται από ιθαγενείς λαούς της Αμερικής που συνδέονται με τη συγκομιδή ώριμων τροφίμων που μαζεύονται στην άγρια φύση, το κινεζικό φεστιβάλ στα μέσα του φθινοπώρου ή το φεστιβάλ της σελήνης και πολλά άλλα. Η κυρίαρχη διάθεση αυτών των φθινοπωρινών εορτασμών είναι μια χαρά για τους καρπούς της γης αναμεμειγμένες με μια συγκεκριμένη μελαγχολία που συνδέεται με την επικείμενη άφιξη σκληρών καιρικών συνθηκών.
Αυτή η άποψη παρουσιάζεται στο ποίημα του Άγγλου ποιητή Τζον Κητς To Autumn, όπου περιγράφει την εποχή ως μια εποχή αφθονίας γονιμότητας, μια εποχή «ώριμης καρποφορίας».
Στη Βόρεια Αμερική, ενώ τα περισσότερα τρόφιμα συγκομίζονται κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, τα τρόφιμα που σχετίζονται ιδιαίτερα με την εποχή περιλαμβάνουν κολοκύθες (που αποτελούν αναπόσπαστα μέρη τόσο των Ευχαριστιών όσο και του Χάλοουιν) και μήλα, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μηλίτη εποχιακών ποτών.
Μελαγχολία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φθινόπωρο, ειδικά στην ποίηση, συνδέεται συχνά με τη μελαγχολία. Οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες του καλοκαιριού έχουν φύγει, και ο κρύος χειμώνας βρίσκεται στον ορίζοντα. Οι ουρανοί γίνονται γκρίζοι, η ποσότητα του ωφέλιμου φωτός της ημέρας μειώνεται γρήγορα και πολλοί άνθρωποι γυρίζουν προς τα μέσα, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Έχει αναφερθεί ως μια ανθυγιεινή εποχή.[5]
Χάλοουιν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Φθινόπωρο σχετίζεται με το Χάλοουιν και με μια ευρεία εκστρατεία μάρκετινγκ που το προωθεί. Το Χάλοουιν, στις 31 Οκτωβρίου, είναι το φθινόπωρο στο βόρειο ημισφαίριο. Οι βιομηχανίες τηλεόρασης, ταινιών, βιβλίων, ενδυμασίας, διακόσμησης σπιτιού και ζαχαροπλαστικής χρησιμοποιούν αυτήν την εποχή του χρόνου για την προώθηση προϊόντων που συνδέονται στενά με τέτοιες διακοπές, με προωθητικές ενέργειες από τα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου έως τις 31 Οκτωβρίου, καθώς τα θέματα τους χάνουν γρήγορα μια δύναμη οι διακοπές τελειώνουν και η διαφήμιση αρχίζει να επικεντρώνεται στα Χριστούγεννα.
Άλλες ενώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κολοκυθόπιτα συνήθως σερβίρεται την ημέρα των ευχαριστιών στη Βόρεια Αμερική
Ημέρα όλων των Αγίων σε ένα νεκροταφείο στο Sanok - λουλούδια και αναμμένα κεριά τοποθετούνται για να τιμήσουν τη μνήμη των νεκρών συγγενών. Πολωνία, 1 Νοεμβρίου 2011