Η μητρική πλακέτα που μπορεί να υποστηρίξει αυτή την τεχνολογία πρέπει να έχει πολλαπλές υποδοχές τύπου PCI (PCI Express slots) και τους απαραίτητους αριθμητικά συνδετήρες παροχής ρεύματος, τουλάχιστον των 800 watt, για τις κάρτες γραφικών. Επίσης οι κάρτες γραφικών που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να είναι συμβατές με την τεχνολογία SLI ή Crossfire, να είναι το ίδιο μοντέλο ή και να έχουν την ίδια εσωτερική μνήμη.

Μετά την τοποθέτησή τους στην υποδοχή PCI της μητρικής πλακέτας, τις συνδέουμε με ένα συνδετήρα στην κορυφή τους, που ονομάζεται γέφυρα SLI ή Crossfire (SLI/Crossfire bridge). Αν και η σύνδεση των καρτών γραφικών μπορεί να γίνει χωρίς την παρουσία της γέφυρας SLI ή Crossfire, με τη χρήση απλά της υποδοχής PCI, τότε όμως υπάρχει μειωμένη απόδοση στο σύστημα γραφικών. Για τη σύνδεση περισσότερων των δύο καρτών γραφικών, αρκεί οι κάρτες που θα εγκατασταθούν να έχουν δύο υποδοχές ακραίων συνδετήρων-γεφυρών SLI/Crossfire αντί του ενός που έχουν οι περισσότερες.

Τέλος για την ενεργοποίησης της τεχνολογίας πολλαπλών καρτών γραφικών απαιτείται η εγκατάσταση των οδηγών και για τις δύο κάρτες γραφικών και στη συνέχεια η ενεργοποίηση της από το λογισμικό παραμετροποίησης (Control Panel) της κάρτας γραφικών που είναι εγκατεστημένο στον Η/Υ. Η παράμετρος που πρέπει να επιλεγεί είναι η για παράδειγμα η Maximize 3D performance ή Enable AMD CrossFireX, ανάλογα με την έκδοση του λογισμικού παραμετροποίησης και του μοντέλου της κάρτας γραφικών.

Η αύξηση των επιδόσεων στην επεξεργασία γραφικών μπορεί να επιτευχθεί και με την τεχνολογία των πολλαπλών καρτών γραφικών, με πιο συνηθισμένη αυτή της διπλής εγκατάστασης. Οι πιο γνωστές τεχνολογίες που υποστηρίζουν την πολλαπλή εγκατάσταση και λειτουργία καρτών γραφικών είναι η Crossfire της AMD και η SLI (Scalable Link Interface) της NVIDIA. Σε ορισμένες μητρικές πλακέτες υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί και μια δεύτερη κάρτα γραφικών, η οποία λειτουργεί παράλληλα με την αρχική, αυξάνοντας την ταχύτητα επεξεργασίας γραφικών. Προϋπόθεση εκμετάλλευσης αυτής της τεχνικής είναι το εγκατεστημένο λειτουργικό σύστημα να υποστηρίζει την τεχνολογία αυτή, όπως είναι τα Λ.Σ. MS Windows Vista, 7, 8 και Linux. Μάλιστα οι παραπάνω εκδόσεις των Λ.Σ. MS Windows υποστηρίζουν την εγκατάσταση τριών ή και τεσσάρων καρτών γραφικών στο ίδιο σύστημα.

Βρες τις λέξεις του Κρυπτόλεξου

https://content.e-me.edu.gr/wp-admin/admin-ajax.php?action=h5p_embed&id=92038

Η αύξηση των επιδόσεων στην επεξεργασία γραφικών μπορεί να επιτευχθεί και με την τεχνολογία των πολλαπλών καρτών γραφικών, με πιο συνηθισμένη αυτή της διπλής εγκατάστασης. Οι πιο γνωστές τεχνολογίες που υποστηρίζουν την πολλαπλή εγκατάσταση και λειτουργία καρτών γραφικών είναι η Crossfire της AMD και η SLI (Scalable Link Interface) της NVIDIA. Σε ορισμένες μητρικές πλακέτες υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί και μια δεύτερη κάρτα γραφικών, η οποία λειτουργεί παράλληλα με την αρχική, αυξάνοντας την ταχύτητα επεξεργασίας γραφικών. Προϋπόθεση εκμετάλλευσης αυτής της τεχνικής είναι το εγκατεστημένο λειτουργικό σύστημα να υποστηρίζει την τεχνολογία αυτή, όπως είναι τα Λ.Σ. MS Windows Vista, 7, 8 και Linux. Μάλιστα οι παραπάνω εκδόσεις των Λ.Σ. MS Windows υποστηρίζουν την εγκατάσταση τριών ή και τεσσάρων καρτών γραφικών στο ίδιο σύστημα.

Για την εφαρμογή του υπερχρονισμού στις κάρτες γραφικών, η διαδικασία είναι περίπου όμοια με τις προηγούμενες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν. Για την πραγματοποίηση του υπερχρονισμού της κάρτας γραφικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ειδικό λογισμικό (overclocking utilities) που παρέχουν οι κατασκευαστές της, αλλά και λογισμικό παραμετροποίησης που είναι συμβατό με τις πιο γνωστές κάρτες γραφικών, όπως το MSI Afterburner.

Τα βήματα για τον υπερχρονισμό μιας κάρτας γραφικών είναι τα εξής:

• Αρχικά πρέπει να γίνει ενημέρωση του οδηγού της κάρτας γραφικών, ώστε να έχει την πιο πρόσφατη ενημέρωση του κατασκευαστή. Συνήθως οι νεότεροι οδηγοί εξασφαλίζουν τη σταθερότητα λειτουργίας της μονάδας και αυξάνουν την απόδοση της.

• Στη συνέχεια προτείνεται η ρύθμιση των γραφικών και της ανάλυσης στα επίπεδα που είναι επιθυμητά από το χρήστη του συστήματος.

• Τροποποιούμε τις τιμές της ηλεκτρικής τάσης και παράλληλα ελέγχουμε την αύξηση της θερμοκρασίας, ώστε να μην ξεπεράσει τα αποδεκτά όρια 90οC. Η ενίσχυση της ψύξης τόσο της Κ.Μ.Ε., όσο και της κάρτας γραφικών, είναι μια λύση που προτείνεται ώστε να έχει καλύτερα αποτελέσματα η διαδικασία του υπερχρονισμού.

• Αν μετά την ολοκλήρωση του υπερχρονισμού δεν διαφαίνονται αποδεκτά επίπεδα βελτίωσης του συστήματος, τότε μπορούμε να τροποποιήσουμε τις αρχικές ρυθμίσεις των γραφικών και της ανάλυσης και να επαναλάβουμε τη διαδικασία.

Οι διαδικασίες υπερχρονισμού της κάρτας γραφικών, αλλά και της Κ.Μ.Ε. και της Κύριας Μνήμης μπορεί να γίνουν παράλληλα. Μάλιστα συνήθως ο υπερχρονισμός και μόνο της Κ.Μ.Ε. μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις και των υπόλοιπων μονάδων υλικού. Ωστόσο αν ο χρήστης δεν έχει εμπειρία στην εφαρμογή της διαδικασίας, καλό είναι να προχωρήσει βήμα-βήμα στον υπερχρονισμό κάθε μονάδας ξεχωριστά.

Ο υπερχρονισμός της Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας (Κ.Μ.Ε.) είναι μια διαδικασία κατά την οποία αυξάνεται η ταχύτητα με την οποία λειτουργεί η Κ.Μ.Ε. και επιτρέπεται η μεγιστοποίηση της απόδοσης ενός Η/Υ. Όπως προαναφέραμε, πριν την έναρξη της διαδικασίας είναι απαραίτητη η εγκατάσταση ειδικών προγραμμάτων που επιτρέπουν την αλλαγή των παραμέτρων λειτουργίας της Κ.Μ.Ε.

Στη διαδικασία του υπερχρονισμού αυξάνουμε κατ’ ουσία σταδιακά την τάση του ηλεκτρικού ρεύματος και την ταχύτητα του ρολογιού της Κ.Μ.Ε. και παράλληλα ελέγχουμε τη σταθερότητα του Η/Υ, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι η θερμοκρασία της Κ.Μ.Ε. δεν είναι υψηλή. Τα βήματα είναι τα εξής:

• Κάθε φορά που αυξάνουμε την ταχύτητα του ρολογιού-πολλαπλασιαστή της Κ.Μ.Ε. (CPU multiplier), ελέγχουμε τη θερμοκρασία της Κ.Μ.Ε.

• Σταματούμε τη διαδικασία όταν η λειτουργία του Η/Υ γίνεται ασταθής ή η Κ.Μ.Ε. θερμαίνεται πολύ. Συνήθως προτείνεται η θερμοκρασία του συστήματος να παραμένει χαμηλότερη των 80°C, ενώ το όριο συνήθως είναι οι 90°C.

• Στην περίπτωση που η Κ.Μ.Ε. θερμανθεί πολύ, τότε πρέπει να μειώσουμε την ταχύτητα του ρολογιού στην προηγούμενη τιμή της, κατά την οποία η θερμοκρασία της Κ.Μ.Ε. ήταν σε αποδεκτά επίπεδα.

• Στην περίπτωση που η Κ.Μ.Ε. δεν θερμαίνεται πολύ, αλλά η λειτουργία του Η/Υ γίνεται ασταθής, τότε πρέπει είτε να αυξήσουμε την τάση του ηλεκτρικού ρεύματος που δέχεται η Κ.Μ.Ε. (CPU Vcore), είτε να μειώσουμε την ταχύτητα του ρολογιού στην προηγούμενη τιμή της, κατά την οποία ο Η/Υ λειτουργούσε φυσιολογικά.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε ότι η αύξηση της τάσης της Κ.Μ.Ε., οδηγεί στην αύξηση της ποσότητας θερμότητας που παράγεται από την Κ.Μ.Ε. Επομένως η υψηλή τάση στη λειτουργία της Κ.Μ.Ε., με υψηλές τιμές θερμοκρασίας, για παρατεταμένη περίοδο μπορεί να οδηγήσουν στην οριστική βλάβη της Κ.Μ.Ε.

Ο υπερχρονισμός (overclocking) είναι η διαδικασία που αναγκάζει έναν υπολογιστή ή μια μονάδα υλικού του, να λειτουργήσουν ταχύτερα από τη συχνότητα χρονισμού που ορίζει ο κατασκευαστής τους. Η διαδικασία αυτή μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την αύξηση της τάσης του ηλεκτρικού ρεύματος μιας μονάδας υλικού, η οποία αυξάνει την ταχύτητα λειτουργίας έως του βαθμού όπου το σύστημα εξακολουθεί να ανταποκρίνεται με σταθερότητα.

Η τεχνική αυτή μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την απόδοση του Η/Υ, όμως μπορεί παράλληλα να προκαλέσει ζημιά στο υλικό του, αν δεν γίνει με το σωστό τρόπο. Η δυνατότητα υπερχρονισμού μιας μονάδας υλικού οφείλεται στο γεγονός ότι οι κατασκευαστές υλικού συνήθως ορίζουν τη λειτουργία των μονάδων που κατασκευάζουν σε χαμηλότερα επίπεδα απόδοσης από αυτά που πραγματικά μπορούν να επιτύχουν. Αυτό συμβαίνει γιατί επιλέγουν να προσαρμόσουν τις μονάδες υλικού σε στάνταρ που επιτρέπουν χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας, μικρότερες ανάγκες ψύξης, αθόρυβη λειτουργία και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής των μπαταριών του συστήματος.

Ο υπερχρονισμός βασίζεται στις πραγματικές επιδόσεις κατασκευής του υλικού. Ωστόσο είναι αξιοσημείωτο ότι αν δύο συστήματα έχουν ακριβώς το ίδιο υλικό, ο υπερχρονισμός δεν θα αποφέρει και για τα δύο όμοια αποτελέσματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η διαδικασία αυτή επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από τις μικρές αποκλίσεις κατά τη φάση κατασκευής του υλικού. Επομένως δεν μπορούν να υπάρχουν σταθερές μετρήσεις ή διεθνείς τυποποιήσεις για τον υπερχρονισμό, καθώς κάθε μονάδα υλικού συμπεριφέρεται μοναδικά κατά την εφαρμογή της διαδικασίας αύξησης επιδόσεων.

Για την πραγματοποίηση της διαδικασίας υπερχρονισμού είναι απαραίτητη η εγκατάσταση ειδικών προγραμμάτων μέτρησης επιδόσεων (benchmark programs) και παρακολούθησης (monitoring programs) που ελέγχουν τις επιδόσεις των επιμέρους μονάδων του συστήματος και μας βοηθούν στον έλεγχο των τιμών των παραμέτρων που πρέπει να επηρεαστούν, όπως τα CPU-Z, Prime95, Heaven, 3DMark κ.α. για τα Windows και c2ctl (Intel), k10ctl (AMD), TurionPowerContol (AMD) για Linux.

Τέλος, οι μονάδες υλικού ενός Η/Υ, οι οποίες συνήθως επιδέχονται αύξηση της επίδοσής τους με τη βοήθεια της διαδικασίας του υπερχρονισμού είναι

• η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας,
• η Κύρια Μνήμη,
• η Κάρτα Γραφικών και το σύνολο ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (chipset) της Μητρικής Πλακέτας.

Η αναβάθμιση του υλικού ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή (Η/Υ) μπορεί να πραγματοποιηθεί με δύο τρόπους:

• Με αντικατάσταση μερών του υλικού με άλλα υψηλότερων επιδόσεων. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται προμήθεια νέου εξοπλισμού, συνήθως ακριβότερου σε κόστος από τον ήδη υπάρχοντα και αντικατάσταση και απόρριψη του παλιού.

• Με τροποποίηση των τιμών των παραμέτρων των ήδη υπαρχόντων μονάδων υλικού, διαδικασία που ονομάζεται υπερχρονισμός υλικού