Η Θεσσαλία είναι γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας. Προσαρτήθηκε στο ανεξάρτητο κράτος της Ελλάδας το 1881, συμπεριλαμβάνοντας τότε και τη σημερινή Φθιώτιδα. Αποτελείται από τις περιφερειακές ενότητες (νομούς) Λαρίσης, Μαγνησίας, Τρικάλων, Καρδίτσας και Σποράδων.

Στο έπος του Ομήρου Οδύσσεια ο ήρωας Οδυσσέας έκανε επίσκεψη στο Βασίλειο του Αιόλου που ταυτίζεται με την Θεσσαλία. Ο Θεσσαλικός κάμπος βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά Οίτη και Όλυμπο, στην περιοχή έγινε η Τιτανομαχία ανάμεσα στους Τιτάνες και τους Δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες εξέπλευσαν σύμφωνα με τον θρύλο από την πεδιάδα της Μαγνησίας για να αναζητήσουν το Χρυσόμαλλο δέρας. Η Θεσσαλία ήταν πυκνοκατοικημένη την Νεολιθική και την Χαλκολιθική εποχή (6.000 - 2.500 π.χ.) ενώ ήταν αναπτυγμένη έντονα η Καρυδική κεραμική. Την Μυκηναϊκή εποχή βρέθηκαν ισχυροί οικισμοί όπως : η Ιωλκός, το Διμήνι και το Σέσκλο κοντά στον Βόλο.

Στην Αρχαϊκή εποχή και στην Κλασική αρχαιότητα η Θεσσαλινή πεδιάδα έγινε ο τόπος καταγωγής μεγάλων οικογενειών όπως οι Αλευάδαι στην Λάρισα, οι Αντιοχίδες ή Εχεκρατίδες στα Φάρσαλα με γενάρχη τον ταγό Αντίοχο Εχεκρατίδα, και οι Σκοπάδες που ήταν κλάδος των Αλευάδων στην Κραννώνα, με πρώτο άρχοντα τον Σκόπα του Κρέοντα. Ο πρώτος σπουδαίος Θεσσαλός που ένωσε όλες τις φυλές σε ένα βασίλειο ήταν ο Αλεύας ο Πυρρός (7ος αι. π.Χ.), δημιούργησε την "Θεσσαλική τετραρχία" που συνδέθηκε με "κλήρους γης", κάθε κλήρος απασχολούσε 40 ιππείς και 80 πεζούς.^[1] Το αξίωμα "Ταγός" σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη ήταν το ανώτερο στην Θεσσαλική αριστοκρατία και ισοδυναμούσε με αυτό του βασιλιά αλλά οι πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι στην κορυφή βρισκόταν ο "Τετράρχης".^[2]

Η Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία έκανε το καλοκαίρι του 480 π.χ. την Δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα και επιτέθηκε στην Θεσσαλία. Ο ελληνικός στρατός που βρισκόταν στην Κοιλάδα των Τεμπών δραπέτευσε και ολόκληρη η πεδιάδα υποτάχθηκε εύκολα στους Πέρσες.^[3] Η μεγάλη Θεσσαλική οικογένεια των Αλευάδων έγιναν υποτελείς των Περσών. Όταν τελείωσαν οι Περσικοί Πόλεμοι τον 4ο αιώνα π.χ. ο Ιάσων ο Φεραίος έκανε την Θεσσαλία μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Όταν ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος οι Θεσσαλοί υποστήριξαν την Αθήνα, σπάνια επέτρεπαν στους Σπαρτιάτες να περάσουν από τα εδάφη τους, μοναδική εξαίρεση ο στρατηγός Βρασίδας. Ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας διορίστηκε "Άρχοντας της Θεσσαλίας", τους επόμενους αιώνες η περιοχή συσχετίστηκε με το βασίλειο των Μακεδόνων. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέλαβε στην συνέχεια την Θεσσαλία που έγινε τμήμα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας, χωρίστηκε σε δυο επαρχίες : την "Θεσσαλία Πρίμα" και την "Θεσσαλία Σεκούντα".