"Το αγόρι στο θεωρείο" της Αγγελικής Δαρλάση...Πάλι; Και φέτος; Ναι, πάλι και φέτος!
Μα γιατί; Επειδή πέρσι απολαύσαμε -μικροί & μεγάλοι- την ανάγνωσή του, επειδή η Αγγελική Δαρλάση "δεν γράφει, κεντάει βελονιά βελονιά" όπως εύστοχα είπε η Άλκη Ζέη, επειδή όσες φορές κι αν το διαβάσουμε ανακαλύπτουμε πτυχές του που μας συγκινούν και μας ξαφνιάζουν, επειδή το θέμα της προσφυγιάς πονάει την πατρίδα μας και τον τόπο μας, την Αλεξανδρούπολη, επειδή είναι ένα βιβλίο με υψηλή λογοτεχνική αξία και σίγουρα κάποια στιγμή θα θεωρείται "κλασικό'!
Ξανά λοιπόν μπροστά σ' ένα κλειστό μπαούλο που ανοίγει και σταδιακά μας αποκαλύπτει το περιεχόμενό του...ένα "κοπτό" σεντόνι, λίγα τριαντάφυλλα, ένα κομπολόι, όλα στοιχεία της πλοκής και της δράσης, αλλά και τα βιβλία μας μαζί με το εγχειρίδιο εργασιών, ένα για τον καθένα, την καθεμιά.
Κι η ανάγνωση ξεκινά...
Ξανά λοιπόν παρέα με τον Δρόσο, την Αρετή, τον Σάββα, τη Λένια, τη Δόμνα και την Ευδοξούλα....Τους/τις γνωρίζουμε, φιλοτεχνούμε τα πορτρέτα τους, τους/τις δίνουμε φωνή.
Διαβάζουμε μεγαλόφωνα, εκ περιτροπής -πότε οι εκπαιδευτικοί και πότε οι μαθητές & μαθήτριες- , και βρισκόμαστε μια στην Αθήνα, και στο Δημοτικό Θέατρό της, έργο του σπουδαίου Ερνέστου Τσίλερ, και μια στη Σμύρνη, άλλοτε σε μέρες ήρεμες και γλυκές, με τραγούδια και χαρές, κι άλλοτε σε μέρες φουρτουνιασμένες και σκληρές, που φέρνουν θύμησες πικρές.
Διαβάζουμε δυνατά και γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις που είδαμε και στην ταινία "Σμύρνη μου αγαπημένη" , όπως τον πάστορα Τζένιγκς που έσωσε χιλιάδες ανθρώπους από τη σφαγή ή το ιαπωνικό πλοίο "ΤΟΚΕΙ ΜΑRU" με τον καπετάνιο που προτίμησε να θυσιάσει το πολύτιμο εμπόρευμα προκειμένου να επιβιβάσει τους κατατρεγμένους.
Διαβάζουμε και ταξιδεύουμε σε μέρη μακρινά, στην Ιαπωνία με τις ανθισμένες κερασιές της, ή σε τόπους φανταστικούς όπου συνυπάρχουν βασιλιάδες και πνεύματα, όπως τους παρουσιάζει ο Σαίξπηρ στην "Τρικυμία" του.
Διαβάζουμε και προβληματιζόμαστε, συζητάμε (δείτε το εμπλουτισμένο -με ερωτήσεις για διάλογο-έντυπο), συμπληρώνουμε φράσεις των ηρώων, παράγουμε κείμενα δημιουργικής γραφής χρησιμοποιώντας την κριτική μας ικανότητα ή αξιοποιώντας τη φαντασία μας.
Διαβάζουμε και συναντάμε τη συγγραφέα του βιβλίου, κυρία Αγγελική Δαρλάση, της θέτουμε διαδικτυακά τα ερωτήματά μας και την ακούμε να μας μιλάει για το βιβλίο.
Διαβάζουμε και παρακολουθούμε τους ήρωές μας να ζωντανεύουν στο θεατρικό σανίδι μέσα από την έξοχη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου.
Διαβάσαμε πολύ, δουλέψαμε πολύ, έγραψαν πολύ οι μαθητές κι οι μαθήτριες των τεσσάρων τμημάτων της Γ' τάξης. Είναι μεγάλος ο όγκος του υλικού που παρήχθη κι αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και πολλά μπράβο σε όλα τα παιδιά. Εξαιρετικές παρουσιάσεις, πανέμορφα εικαστικά έργα, εκπληκτικά κείμενα. Ελπίζουμε η έκθεσή τους σ' αυτό το ιστολόγιο να μην τα αδικεί!
Σ' όλη αυτή τη διαδρομή ακαταπόνητη συνοδοιπόρος και αρωγός η διευθύντρια του 5ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης "Ελένη Φιλιππίδη" κ. Ευτέρπη Μπιλιμπίνη, η οποία στάθηκε δίπλα μας σε όλα τα στάδια της δράσης. Συνόδευσε τους μαθητές και τις μαθήτριες στη φωτογραφική έκθεση που υπήρξε το εφαλτήριο μας, αναζήτησε προσφορές για το βιβλίο από τα τοπικά βιβλιοπωλεία κι ανέλαβε την παραγγελία του, εξασφάλισε την προβολή της ταινίας "Σμύρνη μου αγαπημένη", φρόντισε για την αγορά της απαραίτητης γραφικής ύλης για τη σύνθεση του εγχειριδίου εργασιών, ολοκλήρωσε την επικοινωνία με το Εθνικό Θέατρο ώστε να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση online. Της χρωστάμε μεγάλη ευγνωμοσύνη!
Η επιλογή του συγκεκριμένου βιβλίου κι η επιμονή μας σ' αυτό νιώθουμε πως μας δικαίωσε... αισθανόμαστε πολύ χαρούμενες και βαθιά συγκινημένες για τη φετινή δράση φιλαναγνωσίας!
Καλά μας παιδιά, σας ευχαριστούμε για το ζήλο, τη δημιουργικότητα και την προσπάθειά σας! Ελπίζουμε η ανάγνωση του βιβλίου "Το αγόρι στο θεωρείο" να σας οδήγησε σε γνώση, σε επίγνωση κι αυτογνωσία, να άγγιξε την ψυχή σας και να γέννησε μέσα της δυνατά συναισθήματα, να καλλιέργησε στάσεις και δεξιότητες που σύντομα θα δώσουν καρπούς!
Οι υπεύθυνες της δράσης: Ζηνοβία Μασάλη - Βασιλική Μηταλάκη
Υ.Γ.: Τελικά τα λόγια δεν ήταν λίγα...πώς όμως να τα χωρέσουμε όλα;
