Πρωτότυπο Κείμενο
Μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρός τε κατέπλει εἰς τὸν Πειραιᾶ καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν καὶ τὰ τείχη κατέσκαπτον ὑπ΄ αὐλητρίδων πολλῇ προθυμίᾳ͵ νομίζοντες ἐκείνην τὴν ἡμέραν τῇ Ἑλλάδι ἄρχειν τῆς ἐλευθερίας.
Μετάφραση
Μετά από αυτά ο Λύσανδρος κατέπλευσε στον Πειραιά και οι εξόριστοι επέστρεψαν και γκρέμιζαν τα τείχη με πολλή προθυμία με τη συνοδεία αυλητρίδων νομίζοντας ότι εκείνη τη μέρα άρχιζε η ελευθερία για την Ελλάδα.
Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση
Μετὰ δὲ ταῦτα
Λύσανδρός τε κατέπλει
εἰς τὸν Πειραιᾶ
καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν
καὶ κατέσκαπτον τὰ τείχη
πολλῇ προθυμίᾳ
ὑπ΄ αὐλητρίδων͵
νομίζοντες
ἐκείνην τὴν ἡμέραν
ἄρχειν τῆς ἐλευθερίας τῇ Ἑλλάδι.
Μετά από αυτά
ο Λύσανδρος κατέπλευσε
στον Πειραιά
και οι εξόριστοι επέστρεψαν
και γκρέμιζαν τα τείχη
με πολλή προθυμία
με τη συνοδεία αυλητρίδων
νομίζοντας
ότι εκείνη τη μέρα
άρχιζε η ελευθερία για την Ελλάδα.
Συντακτική ανάλυση
Μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρός τε κατέπλει εἰς τὸν Πειραιᾶ: κύρια πρόταση κρίσεως.
κατέπλει: ρήμα / Λύσανδρος: υποκείμενο / εἰς τὸν Πειραιᾶ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο / μετὰ ταῦτα: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου.
καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν: κύρια πρόταση κρίσεως.
κατῇσαν: ρήμα/ οἱ φυγάδες: υποκείμενο.
καὶ τὰ τείχη κατέσκαπτον ὑπ΄ αὐλητρί δων πολλῇ προθυμίᾳ͵ νομίζοντες ἐκείνην τὴν ἡμέραν τῇ Ἑλλάδι ἄρχειν τῆς ἐλευθερίας: κύρια πρόταση κρίσεως.
κατέσκαπτον: ρήμα/ οὗτοι: ενν. υποκείμενο / τὰ τείχη: αντικείμενο / ὑπ’ αὐλητρίδων: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της συνοδείας / προθυμίᾳ: δοτική του τρόπου / πολλῇ: επιθετικός προσδιορισμός/ νομίζοντες: επιρρηματική αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / ἂρχειν: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο της μετοχής νομίζοντες με υποκείμενο τὴν ἡμέραν (ετεροπροσωπία) / ἐκείνην: επιθετικός προσδιορισμός / τῆς ἐλευθερίας: αντικείμενο στο ἂρχειν / τῇ Ἑλλάδι: δοτική προσωπική χαριστική στο ἂρχειν.
