Η ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

    Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μία γιαγιούλα .

Έσερνε τα βήματα της  ,μόνη, παρατημένη ,με σκυμμένο το κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα , για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι καημοί δε σταματούν όταν γιορτάζουμε τις γιορτές.

 

Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα με ψώνια και δώρα που δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δύο παιδιά βιαζόταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς . Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θάματα και δεν την πρόσεξε .

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί , θα έβλεπαν ότι η γριούλα δε φορούσε παπούτσια . Περπατούσε ξυπόλητη στο. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το φόρεμα της. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι, σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος με μία σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση , αλλά κρατούσε μία απόσταση. Μια  κοπέλα περίμενε κι αυτή , κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας ,δε μίλησε .

Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε σιγά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαΪνό κάθισμα ,αμέσως πίσω από τον οδηγό . Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα .Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα και έπαιζε με τα δάχτυλά του. <<Γεροντική άνοια >> σκέφτηκε .

Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε :<< Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια,καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου>>.

Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά <<κοίτα μαμά,αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη>>. Η μαμά ταράχτηκε  του του χτύπησε το χέρι.<< Μη δείχνεις τους ανθρώπους Ανδρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις.>>   <<Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά.>> είπε η κυρία με την γούνα <<θα έπρεπε να ντρέπονται .>> Αισθάνθηκε πολύ όμορφα εφόσον η ίδια φρόντιζε την μητέρα της .

Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της << Δεν πληρώνουμε τόσους φόρους για να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις σαν αυτές;>> είπε σε μία φίλη της που καθόταν δίπλα της . << φταίνε οι δεξιοί>> ,απάντησε η φίλη της.

<< Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους>>. << Όχι, φταίνε οι άλλοι >>, μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης .<< με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους ανθρώπους φτωχούς και τεμπέληδες>>. << Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αποταμιεύουν >>, είπε ένας άλλος που φαινόταν μορφωμένος .

<< Αν αυτή η γυναίκα αποταμίευε όταν ήταν νέα , δε θα υπέφερε σήμερα . Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοια τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρικο .Περπάτησε στο  διάδρομο  και ο έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας .<< Πάρε, κυρία, να αγοράσεις παπούτσια >>. Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος , που ήταν άνθρωπος της δράσης. Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. << Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’απευθυνθώ σε εσένα. Εσύ έχεις μία λύση για όλα. ‘Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού , και τώρα μπορείς να δώσεις ότι χρειάζεται η κυριούλα αυτή για Το Πάσχα >>. Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μία συσκευή μουσικής . Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουγε .Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα . Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της , το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε . Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα. Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα κορδόνια  του . Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια του και τις κάλτσες . Γονάτισε μπροστά στη γριούλα << Γιαγιά βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι΄άλλα >>. Προσεκτικά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε τις κάλτσες και έπειτα τα παπούτσια . Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη. Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι μία στάση  .Ο νέος κατέβηκε και περπάτησε ξυπόλυτος .

Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του.<<Ποιος είναι;>>. Ρώτησε ένας . << πρέπει να είναι άγιος>>, είπε κάποιος . <<Πρέπει να είναι άγγελος>>. Είπε ένας άλλος

<< Κοίτα !>> Αλλά το αγοράκι που είχε δείξει με το δαχτυλό του την γριούλα είπε: << όχι , μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν  ΑΝΘΡΩΠΟΣ !....>>