Οι μικρότεροι Θεοί

Οι μικρότεροι θεοί ήταν ένα πλήθος άλλων μικρότερων θεών που ζούσαν σε διάφορα μέρη και φρόντιζαν τους ανθρώπους.

Οι σπουδαιότεροι από αυτούς ήταν:

 

Ο Διόνυσος ή Βάκχος,

θεός των αμπελιών και του κρασιού. Δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του αμπελιού, που τους δίνει το γλυκό κρασί. Με αυτό γλεντούν, διασκεδάζουν και χαίρονται. Ένας χαρούμενος θεός.

Ο Ασκληπιός,

θεός της ιατρικής. Έχει τους ναούς του, τα Ασκληπιεία, όπου πάνε οι άνθρωποι και γιατρεύονται.

Ο Αίολος,

ο θεός των ανέμων. Τους έχει κλεισμένους σε βαθιές σπηλιές. Δεν τους αφήνει, παρά μόνο όταν τον διατάξει ο πατέρας του, ο Ποσειδώνας.

Ο Πλούτωνας,

ο θεός του Άδη, δηλαδή του κάτω κόσμου. Ζει στα τρίσβαθα της γης, εκεί όπου πάνε οι ψυχές των ανθρώπων. Ο Έρμης τις οδηγεί ως την Άχερουσία λίμνη, εκεί τις παίρνει στη βάρκα του ο Χάρος και τις πάει στην άλλη όχθη, εκεί όπου είναι οι πύλες του Άδη.

Ο μύθος της Περσεφόνης

Ο Πλούτωνας έκλεψε την κόρη της Δήμητρας, την Περσεφόνη, και την έκανε γυναίκα του. Η Δήμητρα, όμως, γονατιστή παρακάλεσε τον Δία να της ξαναδώσει την κόρη της.

Κι ο Δίας το κανόνισε έτσι ώστε η Περσεφόνη να ζει έξι μήνες με τον άντρα της κι έξι με τη μάνα της. Όταν λοιπόν ανεβαίνει στη γη, έρχεται η Άνοιξη, το καλοκαίρι κι η χαρά. Όταν κατεβαίνει κάτω απ’ τη γη, έρχεται το Φθινόπωρο, ο χειμώνας κι η λύπη.