Η συνέχεια της τρίπλας των ονείρων

"Ο Μίμης Αρούκατος βγαίνει από το μπαρ στο δρόμο και προσπαθεί να περάσει απέναντι. Τα μάτια του βλέπουν ακόμα την τρίπλα του Μπλάνκο και όχι την μαύρη Μερσεντές που έρχεται με ταχύτητα από τ΄αριστερά του. Ο οδηγός της φρενάρει λίγο πριν πέσει πάνω του, σταματά το αυτοκίνητο και ανοίγει την πόρτα. Ο Μίμης, πεσμένος στο έδαφος και τυφλωμένος από το φως των προβολέων, αναγνωρίζει την Μίνα Νομικού. Λαϊκή τραγουδίστρια, βασίλισσα της αθηναϊκής νύχτας, τακτική καλεσμένη στον" Πρωινό καφέ" και επί Κορομηλά και επί Μενεγάκη. Τριάντα χρόνια πριν, κρατούσε τα μεσημέρια το περίπτερο του πατέρα της απέναντι από το γήπεδο του "Οδυσσέα" Κορδελιού. Τότε λεγόταν Ασημούλα Ευθυμίογλου και όλοι ήξεραν πως της αρέσει ο Μίμης και να διαβάζει "Ρομάντζο".

- «Ασημούλα..», ψιθυρίζει ο Μίμης καθώς την αναγνωρίζει.
- «Μίμη, είσαι καλά;», τον ρωτάει η Μίνα με αγωνία καθώς σκύβει από πάνω του και τον κοιτάζει.
- «Καλά… καλά … Πολύ Καλά !!!», απαντάει ο Μίμης καθώς προσπαθεί να σηκωθεί από την άσφαλτο.
- «Μίμη περίμενε να φωνάξω βοήθεια, μπορεί να έχεις χτυπήσει..!», φωνάζει με αγωνία η Ασημούλα-Μίνα πλέον… Όμως ο Μίμης δεν ακούει τίποτα, με όση δύναμη έχει σηκώνει τα 120 κιλά του και λυγίζουν τα γόνατά του καθώς προσπαθεί να σταθεί όρθιος.
- «Την έκανε!! Την είδες; Την έκανε στ’ αλήθεια!!», λέει ο Μίμης κοιτάζοντας την Ασημούλα ενθουσιασμένος.
- «Ποιος… Τι… Μίμη μου νομίζω πως πρέπει να σε πάω στο νοσοκομείο να σε δει κάποιος γιατρός! Μπορεί… μπορεί να έχεις χτυπήσει στο κεφάλι και….», λέει η Ασημούλα ανήσυχη.
- «Την έκανε σου λέω!! Αυτός ο νεαρός από το Μεξικό! Την κατάφερε… Κατάφερε την τρίπλα μου!!» συνεχίζει ο Μίμης σαν να μην άκουσε τίποτα και τραντάζει την Ασημούλα από τους ώμους.
- «Το ήξερα.. Ήμουν σίγουρος ότι γίνεται!! Την έκανε!! Για να δω τώρα τι θα πούνε όλοι οι εξυπνάκηδες του ποδοσφαίρου!!», λέει ο Μίμης και γελάει δυνατά χαρούμενος.
- «Την τρίπλα;.. Τη δικιά σου τρίπλα;… Ποιος;… Καλά, έλα να σε πάω στο σπίτι με το αυτοκίνητο…», και λέγοντας αυτά η Ασημούλα-Μίνα παίρνει τον Μίμη από το χέρι και τον βάζει στο αυτοκίνητο."
- «Την έκανε σου λέω!! Και ήταν απίθανη!! Μόνο να τον έβλεπες… Πώς πήρε την μπάλα καρφωμένη ανάμεσα στα πόδια… Πώς πέταξε πάνω από τα πόδια των άλλων… Πως έγινε άνεμος και έφυγε μακριά τους με την μπάλα δική του …!! Ήταν υπέροχο!!», συνεχίζει ο Μίμης ενώ η Ασημούλα οδηγεί ταραγμένη…
- «Μίμη… Την δικιά σου τρίπλα εννοείς; Αυτή που προσπαθούσες πάντα; Αυτή που…»
- «Ναι, ναι αυτή!! Την έκανε όπως ακριβώς το έλεγα!!», την διέκοψε ο Μίμης, «Θυμάσαι; Θυμάσαι που το έλεγα;!!»,
- «Θυμάμαι Μίμη μου... Όλα τα θυμάμαι… Και την τρίπλα κι εσένα…», απαντάει η Ασημούλα. Ο Μίμης διστακτικά γυρίζει και την κοιτάζει… Χαμένος μέσα στις σκέψεις του μοιάζει σαν να την αναγνωρίζει για πρώτη φορά…
- «Κι εγώ σε θυμάμαι Ασημούλα… Πάντα ήσουν καλή μαζί μου… Ακόμη κι όταν… όταν οι άλλοι με κορόιδευαν και …»
- «Μην τα θυμάσαι πια αυτά Μίμη μου», τον διέκοψε η Ασημούλα, «αυτά όλα ήταν αιώνες πριν, κοίτα μόνο το τώρα… Τώρα που η τρίπλα σου έγινε πραγματικότητα… Ω, θα πρέπει να τρελάθηκες από τη χαρά σου βλέποντας το όνειρό σου να γίνεται πραγματικότητα!! Πόσο χαίρομαι για σένα Μίμη…»,
- «Χαίρεσαι; Χαίρεσαι… για μένα…; Μα εγώ… Εγώ είμαι ένας αποτυχημένος… Ένας χοντρός γέρος που χαράμισε τη ζωή του κυνηγώντας ένα άπιαστο όνειρο… Ένας ονειροπαρμένος που κατέστρεψε τα πάντα… Αλήθεια… Χαίρεσαι για μένα;», ρώτησε ο Μίμης με ύφος λυπημένο και με το βλέμμα του στο κενό.
- «Ναι Μίμη, χαίρομαι! Γιατί είσαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω, που πολέμησε τα πάντα για το όνειρό του! Δεν λύγισες, δεν το έβαλες κάτω παρ’ όλο που όλοι σε κορόιδευαν… Χαίρομαι για σένα που επιτέλους τα κατάφερες! Το όνειρό σου πραγματοποιήθηκε!», απάντησε η Ασημούλα.
- «Ναι, πραγματοποιήθηκε από κάποιον άλλον όμως… Εγώ ποτέ δεν τα κατάφερα… Ενώ εσύ… Μεγάλη και τρανή! Η μικρή Ασημούλα Ευθυμίογλου σήμερα είναι η μεγάλη τραγουδίστρια Μίνα Νομικού! Για φαντάσου! Ακόμη σε θυμάμαι στο περίπτερο που καθόσουν και διάβαζες το Ρομάντζο…», συνέχισε ο Μίμης.
- «Και μόλις τελείωνε ο αγώνας και σας έβλεπα σταματούσα και σας χάζευα… Κι ας ήξερα πως γελούσατε όλοι μαζί μου…», απάντησε η Ασημούλα
- «Όχι εγώ! Ποτέ δεν γέλασα μαζί σου εγώ!», τη διέκοψε ο Μίμης,
- «Όχι εσύ, καλέ μου. Όχι εσύ… Εσύ ήσουν πάντα καλός και ευγενικός… Ο καλός μου Μίμης με το όνειρο της Τρίπλας…», απάντησε η Ασημούλα ενώ σταματούσε το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι του Μίμη.
- «Φτάσαμε…», είπε ο Μίμης κοιτώντας το σπίτι,
- «Φτάσαμε…», απάντησε η Ασημούλα και τον κοίταξε.
- «Ευχαριστώ Ασημούλα…», είπε ο Μίμης
- «Μίνα, Μίνα πια…», διέκοψε η Ασημούλα
- «Ευχαριστώ Ασημούλα-Μίνα, για άλλη μια φορά ήσουν πολύ καλή μαζί μου…», συνέχισε ο Μίμης
- «Παρακαλώ Μίμη μου και συγχαρητήρια!», απάντησε η Ασημούλα
- «Συγχαρητήρια;», την κοίταξε με απορία ο Μίμης
- «Συγχαρητήρια που τα κατάφερες και έδειξες σε όλους την αξία σου!» απάντησε η Ασημούλα-Μίνα
- «Μα…», πήγε να ρωτήσει ο Μίμης
- «Ναι Μίμη, απέδειξες σε όλους ότι τα όνειρα πολλές φορές βγαίνουν αληθινά! Και μπορεί να μην ήσουν εσύ που έκανες την τρίπλα, αλλά σήμερα τους έδειξες πόσο λάθος ήταν όλοι απέναντί σου και πόσο άδικα σου φέρθηκαν! Δικαιώθηκες Μίμη μου! Δικαιώθηκες! Πήγαινε τώρα… Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ χάρηκα που σε είδα!», είπε η Ασημούλα.

Ο Μίμης την κοίταξε βουρκωμένος, άνοιξε την πόρτα και βγήκε από το αυτοκίνητο.
Η Ασημούλα τον κοίταζε και τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της.
Φτάνοντας στην πόρτα ο Μίμης γύρισε, την κοίταξε και σηκώνοντας τα χέρια ψηλά φώναξε με όλη την δύναμη της ψυχής του «ΝΑΙ! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!!» και γελώντας μπήκε στο σπίτι του ενώ η Ασημούλα έμεινε να κοιτάζει γελώντας και κλαίγοντας ταυτόχρονα…

Μια άσκηση στην δημιουργική γραφή από τον Καραμπάση Ευστάθιο του Β1