Ένα πρόγραμμα συνήθως επεξεργάζεται δεδομένα τα οποία μπορεί να είναι αποθηκευμένα στην κύρια μνήμη του υπολογιστή, σε αποθηκευτικό μέσο ή η εισαγωγή τους να γίνεται από κάποια μονάδα. Οι τύποι δεδομένων προσδιορίζουν τον τρόπο παράστασης των δεδομένων εσωτερικά στον υπολογιστή, καθώς και το είδος της επεξεργασίας τους από αυτόν. Στην Python δε δηλώνουμε ποιο τύπο δεδομένων χρησιμοποιούμε. Οι χαρακτηριστικοί τύποι δεδομένων στην Python είναι ο αριθμητικός, ο λογικός (boolean) και οι συμβολοσειρές ή αλφαριθμητικά (strings). Οι αριθμοί στην Python είναι κυρίως τριών τύπων:

● ακέραιοι (Integer)

● αριθμοί κινητής υποδιαστολής (floating point)

● μιγαδικοί αριθμοί (complex numbers), τύπος που δε θα μας απασχολήσει στη συνέχεια.
Παραδείγματα Ο 19, αποτελεί παράδειγμα ακέραιου.

Οι 256.14 και 28.2E-5, όπου το σύμβολο E δηλώνει δύναμη του 10, είναι παραδείγματα αριθμών κινητής υποδιαστολής (ή floats για συντομία). Σε αυτή την περίπτωση, το 28.2E-5 σημαίνει 28.2 * 10-5. Παρατηρούμε ότι το δεκαδικό τμήμα διαχωρίζεται με το χαρακτήρα τελεία “.” και όχι το κόμμα “,”.

 

Ο λογικός τύπος (boolean) που δέχεται μόνο δύο τιμές, την τιμή True (Αληθής) και την τιμή False (Ψευδής) και έχει σκοπό την καταγραφή του αποτελέσματος ενός ελέγχου.

Οι συμβολοσειρές είναι μια ακολουθία από χαρακτήρες.

Μια συμβολοσειρά μπορεί να αποτελείται από περισσότερες από μία λέξεις.

Οι λέξεις μπορούν να είναι σε κάθε γλώσσα που υποστηρίζεται από το πρότυπο Unicode, άρα σε ελληνική, αγγλική κ.ο.κ. Μπορούμε να ορίσουμε μια συμβολοσειρά με μονά εισαγωγικά ή με διπλά, αλλά όχι ανάμικτα.

Με ότι ξεκινάμε, θα πρέπει πάλι να κλείνουμε. Παράδειγμα: "221051445" ή ‘Καλημέρα’. Για να ελέγξουμε τον τύπο δεδομένων χρησιμοποιούμε την εντολή type ().