Οι Λαζαρίνες

Ξεκινώντας από το Σάββατο του Λαζάρου, ένα γνωστό έθιμο στην Θεσσαλία είναι οι «Λαζαρίνες». Το έθιμο αυτό συνδέεται τόσο με την άνοιξη και την αναγέννηση της φύσης όσο και με την ανάσταση του Λαζάρου. Την παραμονή της γιορτής, γυναίκες με παραδοσιακές φορεσιές ξεχύνονταν στα περίχωρα για να συλλέξουν μυρωδάτα άνθη. Με αυτά στόλιζαν μικρά πανέρια και κοφίνια που συμπλήρωναν την αμφίεση τους. Έπειτα με αφετηρία την πλατεία κατευθύνονταν στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του χωριού κι έπαιρναν την Βάια. Όλες μαζί πιασμένες χόρευαν τραγουδώντας παραδοσιακά άσματα με θρησκευτικές αναφορές. Τα λαζαριανά τραγούδια έχουν την αφετηρία τους στα αρχαία κάλαντα και συγκεκριμένα μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι συνέχεια από τα κάλαντα της εαρινής πρωτοχρονιάς. Οι Λαζαρίνες γνωρίζοντας την οικογενειακή κατάσταση κάθε σπιτιού, έβρισκαν, τραγουδούσαν και χόρευαν το τραγούδι που ταίριαζε καλύτερα σε κάθε σπίτι. Γυρνώντας στα σπίτια του χωριού έψελναν τα κάλαντα του Λαζάρου και οι νοικοκυραίοι τις φίλευαν με ότι είχαν ευχαρίστηση, συνήθως φρούτα και γλυκίσματα.

Ομάδα: Αφροδίτη & Μαρίνα