Αν όλα τα παιδιά της γης
φώναζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στον χορό,
ο κύκλος θα γινότανε

Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά,
θα ’ρχόνταν τα λουλούδια,
θα ’ρχότανε κι η Άνοιξη
να μπει μες στον χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

στίχοι: Γ. Ρίτσος

Τα μικρά παιδιά,
τα μικρά παιδιά,
που μπερδεύουν τα λόγια τους,
που μιλούν με νοήματα
στα παιχνίδια τους.

Μες σε κήπους και χώματα
με λουλούδια ή λάσπη
έναν κόσμο ζουν,
τον πιο όμορφο.
Τα μικρά παιδιά,

τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν τον ήλιο το χάρτινο
τις ελπίδες μας...

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα,
ένα τόπι ή μια βέργα
γίνονται αυτοκίνητα, χαρά,
κόσμος, ζωή.

Τα μικρά παιδιά,
τα μικρά παιδιά,
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν τον ήλιο τον χάρτινο
τις ελπίδες μας...

Τα μικρά παιδιά,
τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν τον ήλιο τον χάρτινο
τις ελπίδες μας...

στίχοι και μουσική: Αρλέτα

Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι
μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι
Κάνανε μαζί βαρκάδα
στη μεγάλη φεγγαράδα.

Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι,
μια ζεστή, γλυκιά βραδιά

έτρεξα στην προκυμαία
να φωνάξω τα παιδιά.

Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι
μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι
γίνανε άστρα και μπαλόνια,
τρεχαντήρια και τριζόνια.

Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι,
στα δρομάκια τα παλιά
αντηχήσανε κιθάρες,
μαντολίνα και βιολιά.

στίχοι: Μ. Κριεζή