Την άνοιξη…

Την άνοιξη αν δεν την βρεις, τη φτιάχνεις.       

              Οδυσσέας Ελύτης

Αγαπημένοι μου μαθητές & μαθήτριες! 

Πέρασε κιόλας ένας μήνας που είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο και όλοι μακριά από την αγαπημένη μας τάξη. Σίγουρα, αυτή η ξαφνική αλλαγή στην καθημερινότητα και τις συνήθειές μας, αλλά και η απόσταση από αγαπημένα μας πρόσωπα -όπως η γιαγιά, ο παππούς, οι συμμαθητές, οι φίλοι- είναι πολύ δύσκολη για όλους μας. Ίσως αυτός ο μήνας να ήταν για πολλούς από εμάς και ο πιο δυσάρεστος της ζωής μας.

Πρέπει,όμως, να βάλουμε κάτι για τα καλά στο νου μας: μετά από κάθε καταιγίδα, ένα ξεχωριστά όμορφο ουράνιο τόξο κάνει την εμφάνισή του! Ένα ουράνιο τόξο που μας γεμίζει με χαρά και αισιοδοξία για τις ηλιόλουστες και λαμπερές μέρες που θα ακολουθήσουν.

Έτσι, λοιπόν, κι εμείς ας μείνουμε ενωμένοι, ακόμη κι από απόσταση, μέχρι να περάσει η καταιγίδα -που σε αυτή την περίπτωση είναι μία πανδημία.

Όλοι μαζί αγκαλιασμένοι στο τέλος είναι σίγουρο πως θα μπορέσουμε να θαυμάσουμε και να απολαύσουμε το δικό μας ουράνιο τόξο, πιο όμορφο και θαυμαστό από ποτέ! Και ίσως τότε, τα γέλια μας στην αυλή του σχολείου να είναι πιο δυνατά, τα χαμόγελά μας πιο λαμπερά, τα μάτια μας να κοιτούν με περισσότερη αγάπη τους γύρω μας, η όψη και μυρωδιά της σχολικής τάξης να είναι για όλους μας η πιο υπέροχη του κόσμου όλου!

 

Με πολλή αγάπη και αισιοδοξία,

η δασκάλα σας