Πριν μερικά χρόνια διάβασα ένα πραγματικό θαυματουργικό περιστατικό αναφορικά με έναν καλοκάγαθο βοσκό που συνέφαγε με τον ίδιο Τον Χριστό
Υπάρχει και αντίστοιχο βίντεο για αυτό το περιστατικό:
Τέσσερα στάδια υπάρχουν στην αντιμετώπιση της αδικίας (άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)
Με αυτό το κείμενο πρόκειται:
- να γνωρίσουμε τα 4 στάδια της αδικίας προς το συνάνθρωπο και τον εαυτό μας,
- να κατανοήσουμε με ποιο τρόπο τα προσλαμβάνει η ορθόδοξη πνευματικότητα,
- να αντιληφθούμε πως ο πνευματικός αγώνας και η εργασία με τον εαυτό μας σε πνευματικό επίπεδο, δεν ταυτίζεται πολλές φορές με αυτό που ορίζεται ως ηθική από την κοινωνία-κόσμο.
Σὲ χτυπάει λ.χ. κάποιος ἄδικα. Ἂν βρίσκεσαι στὸ πρῶτο στάδιο, τὸ ἀνταποδίδεις.
Ἂν βρίσκεσαι στὸ δεύτερο στάδιο, νιώθεις μέσα σου πολὺ μεγάλη ταραχή, ἀλλὰ συγκρατιέσαι καὶ δὲν μιλᾶς.
Στὸ τρίτο στάδιο δὲν ταράζεσαι. Καὶ στὸ τέταρτο νιώθεις πολλὴ χαρά, μεγάλη ψυχικὴ ἀγαλλίαση. Συνεχίστε την ανάγνωση του "Τέσσερα στάδια υπάρχουν στην αντιμετώπιση της αδικίας (άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)"
2.3 Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΦΕ1-2
Στην ενότητα αυτή πρόκειται να:
- αναδείξουμε μέσα από την εκκλησιαστική κοινότητα δηλαδή εμάς ως ομάδα-εκκλησίασμα τις διάφορες μορφές ενότητας,
- συνδυάσουμε αυτή την ενότητα των μυστηρίων της Εκκλησίας με την επιθυμία όλος ο κόσμος να γίνει ένα στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια.
Η θεραπεία της συγκύπτουσας (=γυναίκα διπλωμένη μέχρι τα πόδια) γυναίκας το Σάββατο
10Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή. 11Εκεί βρισκόταν και μια γυναίκα, δεκαοχτώ χρόνια άρρωστη από δαιμονικό πνεύμα. Ήταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. 12Όταν την είδε ο Ιησούς, τη φώναξε και της είπε: «Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου». 13Έβαλε πάνω της τα χέρια του κι αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε το Θεό. 14Ο αρχισυνάγωγος όμως, αγανακτισμένος που ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία το Σάββατο, γύρισε στο πλήθος και είπε: «Υπάρχουν έξι μέρες που επιτρέπεται να εργάζεται κανείς· μέσα σ’ αυτές, λοιπόν, να έρχεστε και να θεραπεύεστε, και όχι το Σάββατο». 15Ο Κύριος του απάντησε: «Υποκριτή! Ο καθένας σας δε λύνει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί το Σάββατο και πάει να το ποτίσει; 16Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;» 17Με τα λόγια του αυτά ντροπιάζονταν όλοι οι αντίπαλοί του κι ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς. Συνεχίστε την ανάγνωση του "2.3 Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΦΕ1-2"
2.2 ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ: Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΦΕ3-4
Ένα δεύτερο στοιχείο στην αντιπαράθεση της Ορθόδοξης λατρείας με την αιρετική πρακτική είναι η απόρριψη της τιμητικής προσκύνησης των αγίων λειψάνων και των ιερών εικόνων από τις Προτεσταντικές ομάδες. Επίσης, και η Σύνοδος της Φρανκφούρτης της Δυτικής Εκκλησίας που συγκλήθηκε το 794 από τον Καρλομάγνο απέρριψε τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου και υποστήριξε ότι οι εικόνες είναι διακοσμητικό στοιχείο των Ναών.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η τιμητική προσκύνηση των αγίων λειψάνων και των ιερών εικόνων στη λατρεία υπαγορεύεται από τη διάκριση Ουσίας και Ενέργειας στο Θεό διάκριση που απορρίπτει η δυτική θεολογία. Αν και αυτή η αλήθεια ακούγεται κάπως δυσνόητη για τον απλό πιστό, όμως έχει μεγάλο θεολογικό βάθος και ο μακαριστός καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης τόνιζε ότι όλες οι αιρέσεις ανέκυψαν εξαιτίας της αδυναμίας των αιρετικών να κάνουν αυτή τη σημαντική διάκριση μεταξύ Ουσίας και Ενέργειας στο Θεό, είτε λόγω αμάθειας, είτε εσκεμμένως.
Συνεχίστε την ανάγνωση του "2.2 ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ: Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΦΕ3-4"