Vincent van Gogh: Συναίσθημα, όραμα και ένα μοναδικό στυλ

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος.

Ο Vincent σαν ήταν μικρό παιδί αγαπούσε να κοιτά τον ήλιο , τα αστέρια , τον ουρανό! Aγαπούσε τα ξανθά ηλιοτρόπια  , τα πράγματα που έστεκαν μόνα τους, τις αμυγδαλιές και τα χρώματα!

https://www.youtube.com/watch?v=qv8TANh8djI

Ήθελε τόσο να μοιραστεί με τους ανθρώπους όλα εκείνα τα αισθήματα που τον κατέκλυζαν σαν κοιτούσε τα πράγματα αυτά! Μα πόσο δύσκολο για εκείνον να πλησιάσει τους ανθρώπους . Σαν μεγάλωνε και γινόταν άντρας, οι εντυπώσεις του για τον κόσμο ολοένα θέριευαν και γρήγορα αποζήτησε τρόπους για να ξεχυθούν σαν ποτάμι από μέσα του. Και μέσα σ’αυτό το ποτάμι της δημιουργίας  άφησε τους άλλους ανθρώπους να κολυμπήσουν  και να ανακαλύψουν τον τρόπο που ονειρευόταν τον κόσμο,  σαν έστεκε μόνος και τον παρατηρούσε. https://www.youtube.com/watch?v=BbgrHnbgoDU 

(Δείτε εδώ αποσπάσματα από τη διαδραστική έκθεση για τον ζωγράφο που είχε επισκεφτεί και την Αθήνα πριν κάποια χρόνια ..! )

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΠΡΩΤΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΑΡΑΧΗ ΖΩΗ ΤΟΥ:

https://www.youtube.com/watch?v=ePYilVQDmFIΕν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.

Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική.

Ζωή και έργο

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ (Zundert) και ήταν ο μεγαλύτερος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ. Στον Βίνσεντ δόθηκε το όνομα του παππού του, το οποίο είχε δοθεί και στο πρωτότοκο παιδί της οικογένειας, το οποίο είχε πεθάνει σε βρεφική ηλικία. Ήδη από τα πολύ νεανικά του χρόνια παρουσίασε τάσεις μελαγχολίας και πρώιμα ψυχολογικά προβλήματα.(Δείτε εδώ ένα φιλμάκι για τα μυστικά της ζωής του)

.https://www.youtube.com/watch?v=sNckW7-puhU

Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Χωρίς να ενθουσιάζεται με το επάγγελμά του ,στρέφεται στις σπουδές θεολογίας όπου μετά τη λήψη  του πτυχίου του  το 1878 του ανατίθεται μία θέση ιεροκήρυκα στο Βέλγιο και συγκεκριμένα στην υποβαθμισμένη περιοχή Μπορινάζ, όπου λειτουργεί ορυχείο. Ο βαν Γκογκ κηρύττει για περίπου έξι μήνες επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένδεια των ανθρώπων της περιοχής. Αυτή είναι και η περίοδος κατά την οποία ξεκινά να σχεδιάζει μικρά έργα και πιθανόν αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη.

Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεκινά να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής, ωστόσο σύντομα έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του, Αντόν Μωβ (Anton Mauve), γύρω από καλλιτεχνικά ζητήματα. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Ζαν Φρανσουά Μιγέ (Jean-François Millet), ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αμβέρσας, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Ευγένιο Σιμπέρ (Eugene Siberdt). Παρά το γεγονός αυτό, ο βαν Γκογκ προλαβαίνει να έρθει σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη από την οποία και δανείζεται στοιχεία ή πολλές φορές μιμείται την τεχνοτροπία της. Αρκετές από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν επίσης σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης.

Την άνοιξη του 1886 επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζει με τον αδελφό του — επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης — στην περιοχή της Μονμάρτρης, κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Εντγκάρ ΝτεγκάΚαμίλ ΠισαρόΠωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους μετα-ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από τη χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1888, ο βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια Γαλλία και την περιοχή της Προβηγκίας. Υπάρχουν αναφορές πως εκεί εμπνέεται από το τοπίο καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδώσει και στη ζωγραφική του. Την περίοδο αυτή, επινοεί και μία ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων με το πινέλο ενώ στους πίνακές του κυριαρχούν έντονα χρώματα, όπως κίτρινο, πράσινο και μπλε, με χαρακτηριστικά δείγματα τα έργα Έναστρη νύχτα και μία σειρά πινάκων που απεικονίζουν ηλιοτρόπια. Το έργο Κόκκινο αμπέλι αυτής της περιόδου είναι επίσης το μοναδικό έργο που κατάφερε να πουλήσει ο βαν Γκογκ εν ζωή. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται και την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δυο τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής. Υπάρχουν ισχυρισμοί πως ο βαν Γκογκ είχε απειλήσει να σκοτώσει τον Γκωγκέν και προέβη στο κόψιμο του αυτιού του αναζητώντας ένα είδος κάθαρσης από τις τύψεις του.

 

Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον Μάιο του 1890 εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ, στον οποίο είχε συστήσει τον βαν Γκογκ ο ζωγράφος Καμίλ Πισαρό

ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ

Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στομάχι στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία πυροβολήθηκε από δύο έφηβους. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ποιο ήταν το τελευταίο του έργο, αλλά πρόκειται πιθανά για το έργο με τον τίτλο Ο κήπος του Ντωμπινύ ή για τον πίνακα Σιτοχώραφο με κοράκια.

Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολωνία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914).

Συνολικά δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερα από 800 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια. Σώζεται ακόμα εκτενής αλληλογραφία του με τον αδελφό του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 700 γράμματα. Επίσης ο βαν Γκογκ είναι διάσημος για τις πινελιές του οι οποίες πολλές φορές παρουσιάζουν μια κίνηση.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ :

Δείτε σε δραματοποιημένο animation εικόνες από την πολυτάραχη ζωή του https://www.youtube.com/watch?v=CGzKnyhYDQI

Eνα από τα πρώτα πράγματα που πιθανότατα έρχονται στο μυαλό πολλών ανθρώπων είναι το γεγονός ότι έκοψε το αυτί του. Αυτή η αυστηρή πράξη, που διαπράχθηκε το 1888, σηματοδότησε την αρχή της κατάθλιψης που θα τον μάστιζε μέχρι το τέλος της ζωής του. Αλλά το να ξέρεις ποιος ακριβώς ήταν  ο Βαν Γκογκ είναι να ξεπεράσεις την καρικατούρα του βασανισμένου, παρανοημένου καλλιτέχνη και να εξοικειωθείς με τον εργατικό, βαθιά θρησκευτικό και δύσκολο άνθρωπο. Ο Βαν Γκογκ βρήκε τη θέση του στην τέχνη και παρήγαγε συναισθηματικούς, οπτικά συλλεκτικούς πίνακες κατά τη διάρκεια μιας καριέρας που κράτησε μόνο μια δεκαετία.
https://www.vangoghmuseum.nl/en/visit/whats-on/the-permanent-collection-van-goghs-masterpieces
Σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος, Βαν Γκογκ παρήγαγε περισσότερα από 2.000 πετρελαίου έργα ζωγραφικής, ακουαρέλες , σχέδια και σκίτσα , που έγινε σε ζήτηση μόνο μετά το θάνατό του. Έγραψε επίσης δεκάδες επιστολές, ειδικά στον αδερφό του Theo, στον οποίο επεξεργάστηκε τις σκέψεις του για την τέχνη. «Συνεχίστε να περπατάτε πολύ και να αγαπάτε τη φύση, γιατί αυτός είναι ο πραγματικός τρόπος να μάθετε να καταλαβαίνετε την τέχνη όλο και καλύτερα», έγραψε το 1874. «Οι ζωγράφοι καταλαβαίνουν τη φύση και την αγαπούν και μας διδάσκουν να βλέπουμε ». https://www.youtube.com/watch?v=dipFMJckZOM

Ήταν η φύση, και οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά σε αυτό, που ανακάλεσαν για πρώτη φορά τις καλλιτεχνικές τάσεις του Βαν Γκογκ. Σε αυτό δεν ήταν μόνος. Τα τοπία παρέμειναν ένα δημοφιλές θέμα στην τέχνη του τέλους του 19ου αιώνα. Εν μέρει από τη δυσαρέσκειά τους για τη σύγχρονη πόλη, πολλοί καλλιτέχνες αναζήτησαν μέρη που μοιάζουν με γήινους παραδείσους, όπου μπορούσαν να παρατηρήσουν τη φύση από πρώτο χέρι, τροφοδοτώντας τις ψυχολογικές και πνευματικές της αντηχίες στο έργο τους. Ο Βαν Γκογκ πήρε ιδιαίτερα τους αγρότες που είδε να εργάζεται στην ύπαιθρο. Οι πρώτες συνθέσεις του περιείχαν πορτρέτα ολλανδών αγροτών και αγροτικών τοπίων, που αποδίδονται σε σκοτεινούς, ευμετάβλητους τόνους .

Το 1886, ο van Gogh μετακόμισε στο Παρίσι, όπου συνάντησε τα έργα των Ιμπρεσιονιστών και των Νέων-Ιμπρεσιονιστών , καθώς και τις συνθέσεις Pointillist του Georges Seurat. Εμπνευσμένος από την αρμονική αντιστοίχιση χρωμάτων αυτών των καλλιτεχνών , τις βραχύτερες πινελιές και τη φιλελεύθερη χρήση του χρώματος , φωτίζει τη δική του παλέτα και χαλαρώνει το πινέλο του , τονίζοντας τη φυσική εφαρμογή του χρώματος στον καμβά.

Το στυλ που ανέπτυξε στο Παρίσι και έφερε μέχρι το τέλος της ζωής του έγινε γνωστό ως μετα-ιμπρεσιονισμός, ένας όρος που περιλαμβάνει έργα από καλλιτέχνες που ενοποιούνται από το ενδιαφέρον τους να εκφράσουν τις συναισθηματικές και ψυχολογικές τους απαντήσεις στον κόσμο μέσω έντονων χρωμάτων και εκφραστικών , συχνά συμβολικών εικόνων .Μέχρι το 1888, ο van Gogh είχε επιστρέψει στη γαλλική ύπαιθρο, όπου θα παρέμενε μέχρι το θάνατό του. Εκεί, για άλλη μια φορά κοντά στους αγρότες που τον είχαν εμπνεύσει νωρίς, επικεντρώθηκε στη ζωγραφική τοπίων, πορτρέτα (του εαυτού του και των άλλων), εσωτερικούς χώρους και ακόμα ζωές γεμάτους προσωπικούς συμβολισμούς           

       

Η  ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ Παρατήρηση και φαντασία στην έναστρη νύχτα (1889)

«Σήμερα το πρωί είδα την ύπαιθρο από το παράθυρό μου πολύ πριν από την ανατολή του ηλίου, με τίποτα άλλο από το πρωί, το οποίο φαινόταν πολύ μεγάλο», έγραψε ο van Gogh στον αδερφό του Theo, περιγράφοντας την έμπνευσή του για έναν από τους πιο γνωστούς πίνακες του, The Starry Night (1889).  Το παράθυρο στο οποίο αναφέρεται ήταν στο άσυλο του Saint-Paul στο Saint-Rémy, στη νότια Γαλλία, όπου αναζήτησε ανάπαυλα από τα συναισθηματικά του βάσανα ενώ συνέχισε να κάνει τέχνη.https://www.youtube.com/watch?v=1BxZDzI6xVU

Αυτή η ζωγραφική μεσαίας κλίμακας, σε καμβά κυριαρχείται από έναν νυχτερινό ουρανό γεμάτο αστέρι και αστέρι. Καταλαμβάνει τα τρία τέταρτα του επιπέδου εικόνας και φαίνεται ταραχώδης, ακόμη και ταραγμένος, με έντονα στροβιλισμένα μοτίβα που φαίνεται να κυλούν στην επιφάνεια του σαν κύματα. Είναι γεμάτο με φωτεινές σφαίρες - συμπεριλαμβανομένης της ημισελήνου στα αριστερά, και της Αφροδίτης, το πρωί της αστέρας, στα αριστερά του κέντρου - περιτριγυρισμένη από ομόκεντρους κύκλους ακτινοβολίας λευκού και κίτρινου φωτός.

Κάτω από αυτόν τον εκφραστικό ουρανό βρίσκεται ένα σιωπηλό χωριό ταπεινών σπιτιών που περιβάλλουν μια εκκλησία, του οποίου το καμπαναριό υψώνεται απότομα πάνω από τα κυματιστά μπλε-μαύρα βουνά στο βάθος . Ένα κυπαρίσσι κάθεται στο πρώτο πλάνο αυτής της νυχτερινής σκηνής. Φλόγα, φτάνει σχεδόν στην πάνω άκρη του καμβά, χρησιμεύοντας ως οπτικός σύνδεσμος μεταξύ γης και ουρανού. Θεωρητικά συμβολικά, το κυπαρίσσι θα μπορούσε να θεωρηθεί ως γέφυρα μεταξύ ζωής, όπως αντιπροσωπεύεται από τη γη, και θανάτου, όπως αντιπροσωπεύεται από τον ουρανό, που συνήθως συνδέεται με τον ουρανό. Τα κυπαρίσσια θεωρήθηκαν επίσης ως δέντρα του νεκροταφείου και πένθος. «Αλλά η θέα των αστεριών με κάνει πάντα να ονειρεύομαι», έγραψε κάποτε ο Βαν Γκογκ. «Γιατί, λέω στον εαυτό μου, πρέπει τα σημεία φωτός στο στέρνο να είναι λιγότερο προσιτά σε εμάς από τα μαύρα σημεία στο χάρτη της Γαλλίας; Ακριβώς όπως παίρνουμε το τρένο για να πάμε στο Tarascon ή στη Ρουέν, παίρνουμε το θάνατο για να πάμε σε ένα αστέρι. " https://www.youtube.com/watch?v=jaHVKQlPr6U

Το Starry Night βασίζεται στις άμεσες παρατηρήσεις του van Gogh καθώς και στη φαντασία, τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά του. Το καμπαναριό της εκκλησίας, για παράδειγμα, μοιάζει με εκείνα που είναι κοινά στην πατρίδα του, την Ολλανδία, όχι στη Γαλλία. Οι στροβιλίζονται μορφές στον ουρανό, από την άλλη πλευρά, ταιριάζουν με δημοσιευμένες αστρονομικές παρατηρήσεις σύννεφων σκόνης και αερίου γνωστών ως νεφελώματα. Με μια ισορροπημένη και εκφραστική σύνθεση, η σύνθεση δομείται από την εντολή τοποθέτησής του από το κυπαρίσσι, το καμπαναριό και τα κεντρικά νεφελώματα, ενώ οι αμέτρητες κοντές πινελιές και η πυκνά εφαρμοσμένη βαφή του έθεσαν την επιφάνεια σε έντονη κίνηση(Δείτε σε animation τον πίνακα)

. https://www.youtube.com/watch?v=G7Dt9ziemYAΈνας τέτοιος συνδυασμός οπτικών αντιθέσεων δημιουργήθηκε από έναν καλλιτέχνη που βρήκε ομορφιά και ενδιαφέρον τη νύχτα, ο οποίος, για αυτόν, ήταν «πολύ πιο ζωντανός και πλούσιος χρωματισμός από την ημέρα». 

Τέλος για περισσότερη έμπνευση αλλά και διασκέδαση σχετικά με τον διάσημο Ολλανδό ζωγράφο, ζωγραφήστεhttps://www.youtube.com/watch?v=FLNU6dPi93s ή δείτε το trailer της ομώνυμης βιογραφικής ταινίας https://www.youtube.com/watch?v=RYjBXyJu-ME

Καλή διασκέδαση μαθαίνοντας !!!

Παπαντωνόπουλος Α.

SALVADOR DALI .Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ .THE PERSISTENCE OF MEMORY

SALVADOR DALI Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ.                               THE PERSISTENCE OF MEMORY

Σαλβαδόρ Νταλί: Οφθαλμαπάτες, ψευδαισθήσεις και… «παραλήρημα»

ΑΓΑΠΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΥΤΟΥ ΙΣΠΑΝΟΥ ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Θ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΑΣΗΜΟ  ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ, ME ΤΙΤΛΟ :

Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ:(ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ)

https://www.youtube.com/watch?v=6mp-fBJNQmU

THE PERSISTENCE OF MEMORY

SALVADOR DALI

WALLPAPER

(ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ <<ΠΑΡΑΝΟΙΚΟΥ,,,???!>>ΖΩΓΡΑΦΟΥ .......)

Ο Νταλί (πλήρες όνομα Salvador Felip Jacint Dali Domenech) γεννήθηκε το 1904 στην πόλη Φιγέρας της Καταλωνίας στην Ισπανία και ανήκε σε μια οικονομικά ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και συμβολαιογράφος αλλά δεν φαίνεται πως ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης με τις ικανότητες του Νταλί στη ζωγραφική και το σχέδιο, ικανότητες που έδειξε ότι διέθετε σε σχετικά νεαρή ηλικία.
Χάρη κυρίως στην συμπαράσταση της μητέρας του, ο Νταλί παρακολούθησε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στη Δημοτική σχολή σχεδίου της πόλης του. Σε ηλικία 15 ετών, ο Νταλί συμμετείχε στη δημόσια έκθεση του Δημοτικού Θεάτρου του Φιγέρας, το 1919. Το 1922 εγκαταθίσταται στη Μαδρίτη όπου και ξεκινά τις σπουδές του στην Ακαδημία των Τεχνών (Academia de San Fernando).

ΦΙΓΟΥΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΦΙΛΜΑΚΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ:

https://www.youtube.com/watch?v=OUt-4MhPLsM
Αυτή την περιόδο, ο Νταλί πειραματίζεται με τον κυβισμό, αν και οι γνώσεις του γύρω από το νέο αυτό κίνημα είναι αρχικά ελλιπείς και στη Μαδρίτη δεν υπάρχουν άλλοι κυβιστές καλλιτέχνες. Επίσης, έρχεται σε επαφή με το ριζοσπαστικό κίνημα του ντανταϊσμού το οποίο θα επηρεάσει σημαντικά το έργο του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Συνδέεται παράλληλα φιλικά -και όχι μόνο -με τον ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και με τον σκηνοθέτη Λουίς ΜπουνιουέλΤο 1926 αποβάλλεται από την ακαδημία λίγο πριν τις τελικές του εξετάσεις, καθώς δηλώνει πως κανένας από τους καθηγητές του δεν είναι άξιος να τον κρίνει. Την ίδια χρονιά, επισκέπτεται για πρώτη φορά το Παρίσι όπου συναντά τον Πάμπλο Πικάσσο, ο οποίος είχε ήδη κάποια γνώση γύρω από το έργο του Νταλί. Τα επόμενα χρόνια, στα έργα του Νταλί αποτυπώνονται ισχυρές επιδράσεις από το έργο του Πικάσο αλλά ταυτόχρονα αρχίζει να διαφαίνεται ένα προσωπικό ύφος στους πίνακες του Νταλί. Οι εκθέσεις έργων του στη Βαρκελώνη προκαλούν αρκετές συζητήσεις αλλά και διαφωνίες μεταξύ των κριτικών τέχνης.
Το 1929, ο Νταλί συνεργάζεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ για τη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ”Ανδαλουσιανός Σκύλος”.https://www.youtube.com/watch?v=VNZCtRUy2Gw Ο Νταλί βοηθά ουσιαστικά στο σενάριο της ταινίας, η οποία αποτελεί έως σήμερα την πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο. Παράλληλα, ο Νταλί γνωρίζει την μελλοντική σύζυγο του και μούσα του, Ελένα Ντμτρίεβνα Ντελούβινα Ντιακόνοβα, ρωσικής καταγωγής, περισσότερο γνωστή ως ”Γκαλά” (από το όνομα Γαλάτεια). Την ίδια περίοδο, γίνεται και επίσημα μέλος του υπερρεαλιστικού κινήματος, αν και το υπερρεαλιστικό στοιχείο υπάρχει στα έργα του ήδη λίγα χρόνια νωρίτερα.Στις αρχές της δεκατίας του 1930, ο Νταλί επινοεί επιπλέον την ”Παρανοϊκο-κριτική” μέθοδο, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, που αποτελεί ένα είδος υπερρεαλιστικής τεχνικής με σκοπό την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Νταλί στηρίζει την μέθοδο αυτή στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα που δεν συνδέονται μεταξύ τους κατ’ ανάγκη λογικά. Συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από τα όνειρα.

THE MEDITATIVE ROSE

ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ


ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ

Ο Νταλί συμμετέχει στην πρώτη μεγάλη υπερρεαλιστική έκθεση στην Αμερική, το 1932, όπου και αποσπά διθυραμβικές κριτικές. Λίγο αργότερα όμως, ο Αντρέ Μπρετόν τον διαγράφει από το υπερρεαλιστικό κίνημα λόγω των πολιτικών θέσεων του, κυρίως σε ότι αφορά την υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει στον δικτάτορα Φράνκο της Ισπανίας.
Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ευρώπη, ο Νταλί μαζί με την γυναίκα του Γκαλά, εγκαθίσταται στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940 όπου και θα ζήσει για τα επόμενα οκτώ χρόνια. To 1941 εργάζεται για την Walt Disney  πάνω στη δημιουργία ενός κινούμενου σχεδίου (το ”Destino”) https://www.youtube.com/watch?v=rMLVqQDeY58αλλά μόνο 15 δευτερόλεπτα παρουσιάζονται ολοκληρωμένα πέντε χρόνια αργότερα. Το 1942 δημοσιεύεται και η αυτοβιογραφία του ”The Secret Life of Salvador Dali” (”Η κρυφή ζωή του Σαλβαδόρ Νταλί”).
Μετά την παραμονή του στην Αμερική, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ισπανία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την δικτατορία του Φράνκο, προκαλεί δυσμενή σχόλια, τα οποία επεκτείνονται συχνά και στα καλλιτεχνικά του έργα. Την περίοδο 1960 – 1974 εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για την δημιουργία του ”Θεάτρου-Μουσείου Γκαλά-Σαλβαντόρ Νταλί” στο Φιγέρας
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Νταλί δεν έπαψε να τονίζει την ευεργετική επίδραση που άσκησε επάνω του η γυναίκα του η Ρωσικής καταγωγής Γκαλά, την οποία έβλεπε ως την ενσάρκωση του απόλυτου έρωτα. Μάλιστα, δεν απέφυγε την υπερβολή, θεωρώντας την -κυριολεκτικά- αγία, και την απεικόνισε πολλές φορές ως ενσάρκωση μυθολογικών προσώπων της αρχαιότητας, ή ακόμα και ως Παρθένο Μαρία.
 Ο Νταλί πέθανε τελικά από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του στο Φιγέρας.

Ας κάνουμε τώρα μια μικρή σκιαγράφηση της προσωπικότητας του SALVADOR DALI:
Άνθρωπος αντικομφορμιστής, προσδέθηκε πεισματικά στις προσωπικές τους εμμονές, τα παιδικά του τραύματα, τα δύσκολα χρόνια της νεότητάς, τις ανασφάλειες, τις φαντασιώσεις, τα ερωτικά του απωθημένα. Αδέξιος κοινωνικά, παρουσίαζε συχνά εσφαλμένη εικόνα για το πρόσωπό του. Ο Νταλί υπήρξε ένα παιδί που δεν ωρίμασε ποτέ, αλλά και ένας επαρχιώτης που δεν απέβαλε ποτέ τον επαρχιωτισμό του. Όμως, αυτή του την αδυναμία και αδεξιότητά την μετέτρεψε σε πλεονέκτημα. Αντί να συντριβεί από τον περιβάλλοντα κόσμο, τον χαρακτήρισε σημαδεύοντας τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Βάση της προσωπικότητας, της φιλοσοφίας, αλλά και της επιτυχίας του ήταν ή άποψη ότι οι άνθρωποι κατ’ ουσίαν είναι ίδιοι. Η έκφραση στη ζωή τους, οι προτεραιότητες και η συμπεριφορά τους διαφέρουν, όμως η πηγή όλων είναι κοινή.
Ο Υπερρεαλισμός και ο Σαλβαντόρ Νταλί
Η τάση ενδοσκόπησης και αυτοανάλυσης τον ώθησε στην Φροϋδική ψυχολογία και η ανάγκη ελεύθερης έκφρασης στο καλλιτεχνικό ρεύμα του Υπερρεαλισμού. Σε αυτό το ρεύμα ο Νταλί βρέθηκε στο στοιχείο του, δημιουργώντας εικόνες που με πρώτη ματιά μοιάζουν παράλογες, εξωφρενικές, παραληρηματικές, τερατώδεις, όμως χαρακτηρίζονται από την ειλικρίνεια της ενστικτώδους προσπάθειας του να συλλάβει το μυστικό του ανθρώπου και του κόσμου. 
Το ίδιο «καινό δαιμόνιο» που τον οδήγησε στο κλειστό κύκλο διανοουμένων του Υπερρεαλισμού το 1929, προκάλεσε συγκρούσεις λίγα χρόνια μετά, και την οριστική ρήξη των σχέσεών με τους Υπερρεαλιστές το 1941.
Ο Υπερρεαλισμός ξεκίνησε κυρίως ως πολιτικο-ιδεολογικό κίνημα από τα συντρίμμια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αίτημα των Υπερρεαλιστών ήταν η αλλαγή των παραδοσιακών κοινωνικών δομών μέσα από τη διανόηση και την τέχνη. Ο Σαλβαντόρ Νταλί αδιαφορούσε προκλητικά για το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι σε μια χώρα που ταλανιζόταν από εμφύλιο πόλεμο και σε μια Ευρώπη που συντασσόταν ή ερχόταν αντιμέτωπη με το Ναζιστικό μηχανισμό. 
Τέσσερις ερωτήσεις για να καταλάβουμε την προσωπικότητα του ζωγράφου:
1.Από πού αντλούσε την έμπνευσή του ο Σαλβαντόρ Νταλί;
Αποκλειστικά από τις προσωπικές του εμμονές. Στο έργο του επικρατούν συνειρμικές αναφορές στην παιδική του ηλικία, στις ερωτικές του φαντασιώσεις, Φροϋδικά σχήματα και μορφές του ασυνειδήτου.

Επίσης θα βρούμε σαφείς αναφορές στη ρευστότητα του χρόνου, παρόμοιες με τη θεωρία του Αϊνστάιν ο οποίος περιέγραψε τον χρόνο ως ένα διαστελλόμενο και συστελλόμενο σώμα, μια διάσταση. Ο Νταλί το παρουσιάζει με τα ρευστά ρολόγια. Μάλιστα στην έκθεση έχουμε και ένα εκπληκτικό τοπίο που δείχνει το χρόνο σαν λίμνη, ως ένα ρευστό ρολόι. 
2.Τι χαρακτηρίζει τα έργα του;
Ο Σαλβαντόρ Νταλί ακολουθούσε το ένστικτό του και προσπαθούσε να απεικονίσει την πραγματικότητα του ονείρου και της ψευδαίσθησης, γι’ αυτό και τα έργα του παρουσιάζουν μια τρομακτική προοπτική. Μια έντονη προοπτική, η οποία θλίβει μικρές φιγούρες που χάνονται σε τεράστια διαυγέστατα τοπία προερχόμενα όχι από την πραγματικότητα, αλλά από τα όνειρα και τους εφιάλτες του.
Ο Νταλί πίστευε ότι όλοι κατά βάση είμαστε ίδιοι, δηλαδή μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους και τις ίδιες αγωνίες, παρόλο που εξωτερικά είμαστε διαφορετικοί. Πίστευε ότι περιγράφοντας το δικό του ασυνείδητο περιγράφει το ασυνείδητο όλης της ανθρωπότητας, το συλλογικό ασυνείδητο. Με άλλα λόγια ο Νταλί περιγράφει για λογαριασμό μας τους δικούς μας φόβους και τις δικές μας ανάγκες.
3.Που απευθύνεται;
Απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο τους υψηλότεχνους. Ακόμα και οι περίεργοι που θα πλησιάσουν τα έργα του χωρίς να ξέρουν τίποτα, θα βρουν κάτι που θα τους τραβήξει το ενδιαφέρον.
4.Τι συναισθήματα μπορούν να δημιουργήσουν τα έργα του;
Εντυπωσιάζει η διαύγεια των τοπίων του. Η αμεσότητα, η βιαιότητα θα μπορούσαμε να πούμε της προοπτικής την οποία χρησιμοποιεί και παραπέμπει στην φαντασία, τα όνειρα και τους εφιάλτες των ανθρώπων.

 Αποφθεύγματα Salvador Dali
1.Κάθε μέρα που ξυπνώ, γνωρίζω μια υπέρτατη ευτυχία : το να είμαι ο Σαλβαδόρ Νταλί. Κι αναρωτιέμαι, έκθαμβος, τι εκπληκτικό πράγμα θα κάνει σήμερα, αυτός ο Σαλβαδόρ Νταλί.
2.Η μόνη διαφορά μου με έναν τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός.
3.Η μόνη διαφορά μου με τους υπερρεαλιστές είναι πως εγώ είμαι υπερρεαλιστής.
4.Στα έξι μου ήθελα να γίνω μάγειρας. Στα εφτά, Ναπολέων. Οι φιλοδοξίες μου δεν έπαψαν ποτέ να μεγαλώνουν.
5.Το σημαντικό είναι να εξαπλώσετε την σύγχυση, όχι να την καταργήσετε.
6.Το χειρότερο πράγμα είναι η ελευθερία. Η ελευθερία κάθε είδους είναι το χειρότερο για την δημιουργικότητα. Ο Νταλί πέρασε δύο μήνες σε φυλακή της Ισπανίας και αυτοί οι δύο μήνες ήταν οι πιο χαρούμενες στιγμές στη ζωή μου..
7.Η ζωγραφική είναι η ειλικρινέστερη των τεχνών. Δεν υπάρχει τρόπος να παραπλανήσει. Είναι είτε καλή είτε κακή.
ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ <<ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ>>ΖΩΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ?ΘΑ ΤΟΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΤΕ ΤΡΕΛΟ??Θ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ .

ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.

 

GIOCONDA by LEONARDO DA VINCI

GIOCONDA by LEONARDO DA VINCI

Ονομασία Μόνα Λίζα
Δημιουργός Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Έτος δημιουργίας 1503-1519
Είδος Ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης
Ύψος 77 εκατοστά
Πλάτος 53 εκατοστά
Πόλη Παρίσι
Μουσείο Μουσείο του Λούβρου

Aς ξεκινήσουμε την αναζήτησή μας με λίγα λόγια για τον ζωγράφο:

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (14/15[1][2] Απριλίου 1452 – 2 Μαΐου 1519),[3][4] ή ντα Βίντσι, ή Λεονάρντο, ήταν Ιταλός πολυμαθής της Ύστερης Αναγέννησης που θεωρείται κατά κοινή ομολογία ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους όλων των εποχών παρά το περιορισμένο πλήθος των σωζόμενων έργων του. Η «Μόνα Λίζα» είναι το διασημότερο ζωγραφικό έργο του Λεονάρντο και το πιο διάσημο πορτραίτο στην ιστορία,[5] ενώ ο «Μυστικός Δείπνος» του είναι ο πλέον ανατυπωμένος θρησκευτικός πίνακας·[6] το σχέδιο του που έγινε γνωστό ως «Ο Βιτρουβιανός Άνθρωπος» συνιστά διάσημο πολιτιστικό σύμβολο.[7][8]

Ο ντα Βίντσι είναι επίσης γνωστός για τα σημειωματάριά του, στα οποία καταχωρούσε σχέδια και σημειώσεις επιστημονικού περιεχομένου· σε αυτά περιλαμβάνεται πληθώρα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ανατομίας, της χαρτογραφίας, της ζωγραφικής και της παλαιοντολογίας. Η συνεισφορά του Λεονάρντο στην εξέλιξη των τεχνών είναι συγκρίσιμη μόνο με εκείνη του σύγχρονού του Μιχαήλ Αγγέλου.[9]

Οι εφευρέσεις του ντα Βίντσι

 

 
Σχέδια για πολεμικές μηχανές, περίπου 1487-1490[85]

Πολεμικές μηχανές

Σε χειρόγραφο του 1478 εντοπίζουμε μερικά σχέδια μηχανικών επινοήσεων που μαρτυρούν πως από την αρχή της καριέρας του σε ηλικία 27 ετών, ο Λεονάρντο σχεδίαζε απλές μηχανές: δεν ξέρουμε αν τελικά κατασκευάστηκαν, αλλά τα σχέδια του απεικονίζουν, μεταξύ άλλων, ένα βαρούλκο, ή μια παράξενη εφεύρεση για την ρύθμιση της τάνυσης τόξων ή των μετασχηματισμό εύπλαστων αντικειμένων. Στα τέλη της δεκαετίας του 1470 άρχισε να σχεδιάζει πολεμικές αμυντικές ή επιθετικές μηχανές.[86]

Σε σχεδίασμα επιστολής του αναφέρεται σε μηχανές μαζικής καταστροφής, όπως όλμοι οι οποίοι μπορούν να εκσφενδονίζουν πέτρες βροχηδόν που ο καπνός τους να προκαλεί πανικό στον εχθρό.[87] Δίνει έμφαση στην ιδέα του αυτοματισμού και σχεδιάζει ένα πολεμικό άρμα —κωνοειδές όχημα ικανό να κυλά στο έδαφος εξοπλισμένο με μια σειρά όπλων που προεξέχουν στην περίμετρό του.[88]

Στα πλαίσια των πολεμικών εφευρέσεων του σχεδίασε την κατασκευή φραγμάτων με τα οποία θα εκτρεπόταν ο ποταμός Άρνος· έτσι, η πόλη της Πίζας, την οποία η Φλωρεντία του Καίσαρα Βοργία ήθελε να υποτάξει, θα στερούνταν το νερό και θα αποκοβόταν από το λιμάνι.[89] Το ίδιο είχε προτείνει κι όταν η Βενετία ετοιμαζόταν να δεχθεί επίθεση από τους Τούρκους· ήθελε να φτιάξει είδος κινητού ξύλινου φράγματος στην κοιλάδα του Οζόντσο που θα μάζευε αρχικά τα νερά και μετά θα τα απελευθέρωνε όταν οι Τούρκοι επιχειρούσαν να τη διασχίσουν.[90] Στα πλαίσια αυτής της Τουρκικής επέλασης πρότεινε τη βύθιση του τουρκικού στόλου με τη χρήση ή υποβρυχίων ή δυτών που θα ανέπνεαν μέσω μιας μάσκας με σωλήνα.[91]

 
Σελίδα του Codex arundel από τα σημειωματάρια του ντα Βίντσι με μελέτη για συσκευή υποβρύχιας αναπνοής.

Μία ακόμα από τις εμμονές του ντα Βίντσι σχετική με το νερό, ήταν η επινόηση μηχανισμών κινούμενων με νερό και μηχανισμών για τη μεταφορά νερού: έχουμε σχέδια μηχανών άντλησης νερού από υπόγειες πηγές ή μέσα από κτήρια. Εν γένει οι ιδέες αυτές είναι προϊόν επίδρασης του περίφημου κοχλία του Αρχιμήδη.[92]

Παράλληλα, σχεδίαζε τρόπους να χύνεται καυτό λάδι στα κεφάλια του εχθρού, και τεχνικές αποκόλλησης των πολιορκητικών κλιμάκων από τις επάλξεις ενός κάστρου.[93]

 
Σχέδιο για πτητική συσκευή, το λεγόμενο ελικόπτερο του Λεονάρντο, περίπου 1487-1490[94]

Πτητικές μηχανές

Στα 1487-1490 έχουμε τα πρώτα σχέδιά του για πτητικές συσκευές, με το πιο διάσημο εξ αυτών να είναι η «αεροέλικα» ή «ελικόπτερο του Λεονάρντο», ένα ξύλινο πλέγμα με μια πάνινη έλικα στην κορυφή, η οποία στροβιλιζόμενη προκαλέσει ανύψωση.[14][95] Ωστόσο αν και το εγχείρημα στηριζόταν σε ορθές αρχές της αεροδυναμικής, στερούταν της κατάλληλης πηγής ενέργειας προκειμένου να επιτευχθεί η ανύψωση·[96] έπρεπε «να επινοήσει μια μηχανική δομή που θα περιέκλειε ένα κινητήρα».[97] Για δεκαπέντε χρόνια περίπου σχεδίαζε μηχανικές πτέρυγες στα πρότυπα των φτερών των νυχτερίδων, η φυσιολογία των οποίων ήταν θεμελιώδους σημασίας για τον ίδιο.[98] Σχεδίαζε, επίσης, αλεξίπτωτα και συστήματα ασφαλείας για την πτητική μηχανή του: επρόκειτο για σάκους «δεμένους μαζί σαν τις χάντρες ενός κομπολογιού».[99][100] Ακόμα, σώζεται σχέδιό του, προάγγελος του αιωρόπτερου, με ένα πυραμιδόσχημο αλεξίπτωτο.[101]

 
Σχέδιο πυραμιδόσχημου αλεξίπτωτου. Πρόκειται για προάγγελο του αιωρόπτερου

Άλλες εφευρέσεις

Στα 1484 με 1485, το Μιλάνο πλήττεται από θανατηφόρο λοιμό και οι εμπειρίες του από αυτόν εμπνέουν τον ντα Βίντσι να σχεδιάσει μηχανές για αυτόματο πλύσιμο των δρόμων με τη χρήση ενός συστήματος υδροτροχών [102]

Ακόμα, ο Λεονάρντο επινόησε ένα υγρόμετρο με σκοπό την απόκτηση γνώσεων για τις ιδιότητες και την πυκνότητα του αέρα αλλά και του χρονικού σημείου πρόκλησης βροχής.[103] Στα 1481 χρονολογείται μια σελίδα από το σημειωματάριό του με σχέδιο ενός υγρομέτρου. Το απλό αυτό σκίτσο αναπαριστά μια ζυγαριά, στο ένα άκρο της οποίας υπάρχει μια σφαίρα από κερί και στο άλλο ένας σπόγγος. Η αρχή λειτουργίας του υγρομέτρου του ντα Βίντσι ήταν η εξής: όταν ο αέρας ήταν βεβαρημένος από υδρατμούς και, άρα, όταν επρόκειτο να βρέξει, ο σπόγγος απορροφούσε τους υδρατμούς αυτούς, γινόταν βαρύτερος και απέκλινε περισσότερο από το κερί.[104]

Επιστημονικές μελέτες

 
Σχέδιο μηχανικού εξαρτήματος-ελατήριο, 1497[105]

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1480, ο ντα Βίντσι καταπιανόταν με όλα σχεδόν τα επιστημονικά πεδία. Σώζονται ως σήμερα σπουδές του και σχέδια αυτόματων και μηχανοποιημένων συσκευών που αποτύπωναν την προτεραιότητα που έδινε στον αυτοματισμό και την αντικατάσταση της εργασίας.[106] Τα σχέδια του και οι εφευρέσεις του ξεπερνούσαν συχνά κατά πολύ τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής. Παράλληλα ήταν ένας ακούραστος συλλέκτης γνώσεων·[107] η βιβλιοθήκη του περιείχε έργα όπως τα Φυσικά του Αριστοτέλη και η Φυσική Ιστορία του Πλίνιου.[108] O Λεονάρντο ήταν ένας ικανός πειραματιστής που προσπαθούσε να επαληθεύσει τις ιδέες του πειραματικά, με με ακριβείς παρατηρήσεις και μετρήσεις.

Ανατομία και φυσιολογία

 
Συνουσία άντρα και γυναίκας (1492)

Τον Απρίλιο του 1489 ο Λεονάρντο ξεκίνησε τη συγγραφή ενός βιβλίου υπό τον τίτλο «Περί της ανθρώπινης μορφής», το οποίο όμως δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Δεν ήταν μόνο μια συλλογή ανατομικών παρατηρήσεων, αλλά σύνολο ολιστικών ερμηνειών για το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του.[109] Μελετούσε τη φυσιολογία των ανθρώπων αλλά και των ζώων από τη σκοπιά της μηχανικής: συνέκρινε τις αρθρώσεις και τους τένοντες με αρμούς και βαρούλκα, και εκτιμούσε τους μυς και και τα οστά ως γρανάζια και μοχλούς μιας μηχανής.[110] Παράλληλα έκανε διάφορες μελέτες πάνω στην ανθρώπινη ανατομία, συγκρίνοντας τις «θεωρίες» του με τη μοναδική σωζόμενη σχετική θεωρία που υπήρχε την εποχή εκείνη, τον «Άνθρωπο του Βιτρούβιου». Ο Βιτρούβιος είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το ανθρώπινο σώμα, με τα χέρια σε έκταση, μπορούσε να χωρέσει στα δύο τέλεια γεωμετρικά σχήματα, τον κύκλο και το τετράγωνο και πως το κέντρο του σώματος ήταν ο αφαλός. Ο Λεονάρντο, με τις δικές του μελέτες, διόρθωσε κάποιες ανακολουθίες του Βιτρούβιου.

ΠΑΙΔΙΑ ΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΓΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙ ΣΤΙΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ...

Η Μόνα Λίζα (γνωστή και ως Τζιοκόντα, ή Πορτραίτο της Λίζα Γκεραρντίνι, συζύγου του Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο[1]) είναι προσωπογραφία που ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι. Πρόκειται για ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης, που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονική περίοδο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Ο πίνακας, διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ., απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη Λίζα ντελ Τζοκόντο, η έκφραση του προσώπου της οποίας χαρακτηρίζεται συχνά ως αινιγματική.[2] Η Μόνα Λίζα θεωρείται το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής.[3]

Ο Λεονάρντο ξεκίνησε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το έτος 1503 ή το 1504 στη Φλωρεντία της Ιταλίας.[4] Σύμφωνα με τον σύγχρονο του Λεονάρντο, Τζόρτζιο Βαζάρι, "...αφότου ασχολήθηκε επί τέσσερα χρόνια με το έργο, το άφησε ημιτελές..."[5] Αυτή ήταν μια συνήθης συμπεριφορά του Λεονάρντο ο οποίος, αργότερα, μετάνιωσε που "δεν ολοκλήρωσε ποτέ ούτε ένα έργο".[6] Θεωρείται πως συνέχισε να ασχολείται με τη Μόνα Λίζα για τρία χρόνια αφότου εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και πως την τελείωσε λίγο πριν πεθάνει το 1519.[7] Ο καλλιτέχνης μετέφερε τον πίνακα από την Ιταλία στη Γαλλία το 1516 όταν ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄ τον προσκάλεσε να εργαστεί στο Clos Lucé κοντά στο βασιλικό κάστρο στην Αμπουάζ. Πιθανότατα μέσω των κληρονόμων του βοηθού του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Σαλάι,[8] ο βασιλιάς αγόρασε τον πίνακα για 4.000 écu και τον τοποθέτησε στο παλάτι της Fontainebleau, όπου παρέμεινε έως ότου δόθηκε στον Λουδοβίκο ΙΔ΄. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ μετέφερε το έργο στο Παλάτι των Βερσαλλιών. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Ο Ναπολέοντας τοποθέτησε το έργο στο δωμάτιό του, στο Παλάτι του Κεραμεικού. Αργότερα ο πίνακας επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου. 


Το αντικείμενο του έργου
Σημείωμα του Αγκοστίνο Βεσπούτσι (1503) στο οποίο ισχυρίζεται πως ο Λεονάρντο ζωγράφιζε το πορτραίτο της Λίζα ντελ Τζιοκόντο (Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης)
Ο πίνακας πήρε το όνομά του από τη Λίζα ντελ Τζοκόντο[10][11], που ήταν μέλος της οικογένειας Γκεραρντίνι από τη Φλωρεντία και την Τοσκάνη και σύζυγος του εύπορου έμπορου μεταξιού Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο.[8] Ο πίνακας ήταν παραγγελία για το καινούριο τους σπίτι και για να γιορτάσουν τη γέννηση του δεύτερου γιου τους, Αντρέα.[12] Η ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας αναγνωρίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης το 2005 από έναν ειδικό που ανακάλυψε ένα σημείωμα του 1503 το οποίο είχε γράψει ο Αγκοστίνο Βεσπούτσι.[13]

Διάφορες εναλλακτικές απόψεις έχουν εκφραστεί σχετικά με το θέμα. Κάποιοι μελετητές θεωρούν πως η Λίζα ντελ Τζιοκόντο ήταν το αντικείμενο μιας άλλης προσωπογραφίας, και εντοπίζουν τουλάχιστον άλλους τέσσερις πίνακες στους οποίους αναφέρεται ο Βασσάρι αποκαλώντας τους Μόνα Λίζα.[14][15]

O Σίγκμουντ Φρόυντ πίστευε πως το περιώνυμο μειδίαμα της Μόνα Λίζα ήταν αποτέλεσμα ανάκλησης ανάμνησης της μητέρας του Λεονάρντο. Άλλες προτάσεις για την ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας είναι: η μητέρα του Λεονάρντο Κατερίνα,[16] η Isabella από τη Νάπολη,[17] η Cecilia Gallerani,[18] η Costanza d'Avalos, Δούκισσα της Francavilla, η Ισαβέλλα των Έστε,[19] η Pacifica Brandano or Brandino, η Isabela Gualanda, η Κατερίνα Σφόρτσα[20][21], η Βιτόρια Κολόνα, η Ισαβέλλα της Αραγώνας, η Φιλιμπέρθα του Σαβόι, η Πατσίφικα Μπραντάνο[22] και ο ίδιος ο Λεονάρντο.[23][24] Σήμερα οι απόψεις των ιστορικών της τέχνης συγκλίνουν στην ιδέα πως ο πίνακας απεικονίζει τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, που πάντα ήταν η παραδοσιακή άποψη.
Δείτε την ιστορία του Leonardo και του πίνακα σαν ταινιούλα......https://www.youtube.com/watch?v=PMDDywyGJc4
Η κλοπή του πίνακα

Η φήμη του πίνακα αυξήθηκε όταν η Μόνα Λίζα κλάπηκε στις 21 Αυγούστου του 1911.[25] Την επόμενη μέρα, ο Λουί Μπερού (Louis Béroud), ένας ζωγράφος, περπατώντας στο Λούβρο, πήγε στο Salon Carré όπου εκτίθονταν η Μόνα Λίζα επί πέντε χρόνια. Ωστόσο στο σημείο όπου έπρεπε να βρίσκεται ο πίνακας, υπήρχαν τέσσερις σιδερένιοι πάσσαλοι. Ο Μπερού ενημέρωσε τον υπεύθυνο της ασφάλειας εκείνου του τομέα, οι οποίος νόμιζε πως ο πίνακας φωτογραφιζόταν για εμπορικούς λόγους. Λίγες ώρες αργότερα, ο Μπερού μαζί με τον επικεφαλής της ασφάλειας του τομέα επικοινώνησαν με τον επικεφαλής του τομέα, και επιβεβαιώθηκε πως η Μόνα Λίζα δεν βρισκόταν με τους φωτογράφους. Το Λούβρο έκλεισε για μια εβδομάδα για να διευκολυνθεί η έρευνα για την κλοπή.

Ο Γάλλος ποιητής Γκιγιώμ Απολλιναίρ, θεωρήθηκε ύποπτος, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ο Απολλιναίρ προσπάθησε να εμπλέξει στην υπόθεση τον φίλο του, Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος επίσης ανακρίθηκε, αλλά αργότερα και οι δύο απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.[26][27] Εκείνη τη χρονική περίοδο επικράτησε η εντύπωση πως ο πίνακας είχε χαθεί οριστικά, ωστόσο δύο χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε ο πραγματικός δράστης. Η Μόνα Λίζα είχε κλαπεί από τον Βιντσέντσο Περούτζια (Vincenzo Peruggia), υπάλληλο του Λούβρου, ο οποίος μπήκε στο μουσείο κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας, κρύφτηκε σε μία ντουλάπα και βγήκε από το μουσείο αφού αυτό είχε κλείσει, κρύβοντας τον πίνακα κάτω από το παλτό του.[28]. Ο Περούτζια ήταν ένας Ιταλός πατριώτης που πίστευε πως ο πίνακας του Λεονάρντο έπρεπε να επιστραφεί στην Ιταλία και να εκτίθεται σε ιταλικό μουσείο. Ένα από τα κίνητρα του Περούτζια πιθανόν να ήταν και το γεγονός ότι ένας φίλος του πουλούσε αντίγραφα του πίνακα, η αξία των οποίων θα αυξανόταν ραγδαία μετά την κλοπή του αυθεντικού. Αφού κράτησε τον πίνακα στο διαμέρισμά του για δύο χρόνια, τελικά συνελήφθη όταν προσπάθησε να τον πουλήσει στους διοικητές της πινακοθήκης Ουφίτσι στη Φλωρεντία. Ο πίνακας εκτέθηκε σε διάφορα μέρη σε όλη την Ιταλία και επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου το 1913. Ο Περούτζια επικροτήθηκε στην Ιταλία για τον πατριωτισμό του και εξέτισε ποινή φυλάκισης έξι μηνών για το έγκλημα που διέπραξε.[26]

Αλήθεια παιδιά πως θα έδειχνε αυτή η γυναίκα σήμερα ??

Έχετε σκεφθεί ότι ένα πορτρέτο μπορεί να κάνει τη μορφή ενός ανθρώπου διαχρονική και ανεξίτηλη σε βάθος αιώνων???Δείτε την προσωπογραφία αυτής της διάσημης γυναίκας και πως θα ΄ήταν σήμερα στη πραγματικότητα!!!!https://www.youtube.com/watch?v=EF23VQcj01E

Τέλος, εμπνευστείτε από τη μουσική του μεγάλου μας συνθέτη Μ. Χατζιδάκη που με την σειρά του ο ίδιος εμπνεύστηκε από το μειδίαμα της Gioconda https://www.youtube.com/watch?v=2HtNkbJn65o

Δείτε το official trailer της κινηματογραφικής ταινίας μυστηρίου The Da Vinci code που έχει βασιστεί στο ομώνυμο μυθιστόρημα   που η πλοκή του βασίζεται στα μυστικά της τέχνης του περίφημου ζωγράφου -εφευρέτη-γεωμέτρη ,πανεπιστήμονα Leonardo.https://www.youtube.com/watch?v=5sU9MT8829k

Καλή διασκέδαση ,

Παπαντωνόπoυλος Α.

 

ΣΥΝΕΧEIA ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ GUERNICA ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ

Αγαπητά παιδιά για τη συνέχιση του μαθήματος μας σχετικά με την ανάλυση διάσημων έργων τέχνης στη ζωγραφική, σας παραπέμπω σε συγκεκριμένους ιστότοπους στο you-tube ώστε να αποκτήσετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα εικαστικά έργα και να μπορέσουμε στο μάθημά μας στη webex ν αντιληφθείτε το ΄βαθύτερο νόημα του εικαστικού-δημιουργού τους, καθώς και τον λόγο για τον οποίο <<φιλοτεχνήθηκε>> όπως συχνά λέμε στο χώρο της τέχνης.

Αφού δείτε λοιπόν το βιvτεάκι στο yοu -tube στον σύνδεσμο:http://youtube.com/watch?v=79hW7RM-C84 με τίτλο Guernica Explained ,δείτε τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής ,που οδήγησαν τον ζωγράφο Πικάσο να φιλοτεχνήσει και να δείξει την αντίδραση του κατά του ολέθρου του πολέμου και του Ναζισμού γενικότερα στο http://youtube.com/watch?v=jUpcyM-EK7Y με τίτλο Pablo Picasso-Guernica(1937).

Σε συνέχεια δείτε την ανάλυση του πίνακα ,από κάποια ιστορικό τέχνης -όπως ακριβώς θα ακούγατε και θα βλέπατε κατά την επίσκεψή σας στο μουσείο στο οποίο φυλάσσεται στη Μαδρίτη, πρωτεύουσα της Ισπανίας.http://youtube.com/watch?v=tf8LnJufzig  με τίτλο 5 tips to understand Picasso"s Guernica.

Για τη διασκέδασή σας παιδιά , δείτε το σχετικό βίντεο εμπνευσμένο από τη Guernica του Πικάσο που δημιούργησαν φοιτητές της σχολής κινηματογραφίας & animation της Vancouver Film School του Καναδά .Ανάμεσα στις φιγούρες θα δείτε και άλλες γνώριμες από τον προηγούμενο πίνακα που αναλύσαμε, την <<Κραυγή>>. https://www.youtube.com/watch?v=4drJL-pRTko 

Τέλος, δείτε το official trailer της σύγχρονης κινηματογραφικής ταινίας Guernica του 2016 που είναι εμπνευσμένη από τα γεγονότα της εποχής στοhttps://www.youtube.com/watch?v=2bEIV74elB0



Αυτά παιδιά από μένα.

Θα συζητήσουμε για τον πίνακα στο μάθημά μας της Παρασκευής 27-11-2020.

Ως τότε να προσέχετε τους εαυτούς σας .

Παπαντωνόπουλος Α.

ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΑΓΑΠΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΜΟΥΝΚ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η GUERNICA ΤΟΥ PABLO PICASSO. ΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ:

 

 

Τέχνη ενάντια στο φασισμό

Pablo Picasso, Guernica, 1937

  | 26/04/2019
71

Στις 26 Απριλίου του 1937, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών – στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου και της βοήθειας που είχε δοθεί από Χίτλερ και Μουσολίνι στον Φράνκο – βομβαρδίζουν την κωμόπολη Guernica της Χώρας των Βάσκων. Ρίχνουν 32 τόνους εκρηκτικών, σκοτώνουν 1.650 ανθρώπους και ισοπεδώνουν το 70% της πόλης. Ο Picasso, που βρισκόταν στο Παρίσι, καθώς είχε αναλάβει να διακοσμήσει το ισπανικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση εκείνης της χρονιάς, πληροφορείται την 1η Μάη, το γεγονός από την εφημερίδα “Le soir”, ξεκινάει το έργο του αμέσως και το ολοκληρώνει στις 3 Ιούνη.

Ο Picasso στον τεράστιο καμβά του, διαστάσεων 3,54 χ 7,82 , αποτυπώνει τη φρίκη και τη θηριωδία του πολέμου. Οι κεντρικές μορφές του δεν είναι άνθρωποι, αλλά ένας ταύρος και ένα διαμελισμένο άλογο, υποδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο την απανθρωπιά του πολέμου, το γεγονός ότι η φρίκη που φέρνει ταιριάζει μόνο στο ζωικό βασίλειο. Τέσσερις γυναίκες ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά, ενώ διάσπαρτα στον πίνακα βρίσκονται διαμελισμένα ανθρώπινα μέλη. Το χρώμα απουσιάζει εντελώς από τον πίνακα, καθώς χρησιμοποιείται το μαύρο και αποχρώσεις του γκρι. Όπως παρατηρεί ο Carlo Argan, ιστορικός και κριτικός τέχνης: «Η αφαίρεση του χρώματος και του ανάγλυφου αποτελεί διακοπή της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο: όταν διακόπτεται δεν υπάρχει πια η φύση ή η ζωή».

Ο πίνακας παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού την ίδια χρονιά και αρχικά εισέπραξε αρνητικές κριτικές. Ύστερα, όμως, αναγνωρίστηκε η καλλιτεχνική του αξία και μάλιστα έγινε σύμβολο του αγώνα των δημοκρατών ενάντια στο φασισμό. Το έργο περιόδευσε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, για να ενισχύσει τον αγώνα των δημοκρατικών. Οι περιοδείες σταμάτησαν, όταν το 1939 κατέλαβε την εξουσία ο Φράνκο και το έργο φυγαδεύτηκε στις ΗΠΑ για να αποφευχθεί η καταστροφή του. Ο Picasso είχε δηλώσει ότι το έργο του δε θα επέστρεφε στην Ισπανία, προτού αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία. Η “Guernica” επέστρεψε στην Ισπανία το 1981 και σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης “Reina Sofia” στη Μαδρίτη.

Ιστορικό έχει μείνει το επεισόδιο που συνέβη κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης του 1937 στο Παρίσι, όταν ένας Γερμανός αξιωματικός των Ναζί περνώντας από το ισπανικό περίπτερο ρώτησε τον Picasso αν αυτός είχε φτιάξει τη Guernica και ο καλλιτέχνης του απάντησε: «Όχι, δεν το έφτιαξα εγώ. Εσείς το φτιάξατε».

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκει τον Pablo Picasso στο Παρίσι, όπου εντάσσεται στη Γαλλική Αντίσταση. Το 1944 γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, στο οποίο θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του. «Πήγα στο Κομμουνιστικό Κόμμα όπως πάει κανείς στην πηγή. Θα είμαι πια με τους δύστυχους ανθρώπους, στο δρόμο», έλεγε απαντώντας σε όσους ενοχλούνταν ή ενοχλούνται για την ένταξή του. Η σημαντική συνεισφορά του στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης τον καθιστούν μία από τις σημαντικότερες διαχρονικά καλλιτεχνικές προσωπικότητες.

Γκέρνικα_031212

 








Τέχνη ενάντια στο φασισμό
Pablo Picasso, Guernica, 1937
 ToPeriodiko admin team | 26/04/2019
71

Σ

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΕΝΑ ΠΙΝΑΚΑ (ΣΧΕΔΙΟ) ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΣΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΓΟΥΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Ή ANIMATION ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣTE ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΜΕ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΠΙΝΑΚΑ :Η ΚΡΑΥΓΗ ΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ :

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ Θ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ,Θ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΝΟΡΒΗΓΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ (EDVARD MUNCH)ΕΝΤΒΑΡΝΤ ΜΟΥΝΚ: <<Η ΚΡΑΥΓΗ >>Ο ΟΠΟΙΟΣ Θ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΣΑΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ  ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  ΕΝΟΣ ΕΝΤΟΝΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΣΤΟ ΟΣΛΟ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ ΕΖΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 1863-1944.https://www.youtube.com/watch?v=6iUnDNMvyeQ ΔΕΧΤΗΚΕ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ Ο ΓΚΩΓΚΕΝ,Ο ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ,Ο ΛΩΤΡΕΚ..ΖΩΓΡΑΦΗΣΕ ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΑ ΜΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ,ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ. https://www.youtube.com/watch?v=a_ZeGsk4xfsΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟΣ.http://www.artmag.gr/art-history/art-history/item/1099-expressionism

Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ Ο ΜΟΥΝΚ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΗ ,ΑΦΥΛΗ ΜΟΡΦΗ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΚΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΑΤΗ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ Τ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ.Η ΔΙΑΓΩΝΙΑ ΣΙΔΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ,ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ.

Η ΚΡΑΥΓΗ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΟ(1895)ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΥΝΑΜΑ. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ?ΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΟ ΜΑΓΙΚΟ?

Ο ΜΟΥΝΚ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΘΑΡΑ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΤΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ Ν ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΝ ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΦΡΑΖΑΝ ΤΑ ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ Ν ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟ.

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΗ,ΒΙΑΙΗ,ΑΚΡΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΟΤΙ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥΣ  ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ.(ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ....!)ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΧΥΤΟ ΒΙΑΙΟ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ ΕΝΤΟΝΗ ΠΑΛΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ. (Η ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ .)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΡΥΘΜΙΚΩΝ  ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ, ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΩΝ Σ "ΕΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΜΟΤΙΒΟ.

ΤΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΑΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΙΔΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ .Ο ΑΝΤΡΑΣ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ ΠΙΟ ΠΡΙΝ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΗ, ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΟ ΜΟΡΦΗ. ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ,Ο ΟΠ0ΙΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΦΟΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΤΗ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

  1. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ?
  2. ΤΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ?
  3. ΒΡΕΙΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗ ΦΙΓΟΥΡΑ.
  4. ΤΙ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΙ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΜΑΣ?
  5. ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ?
  6. ΜΕ ΤΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ?  ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΧΩ ΕΠΙΛΕΞΕΙ  https://www.youtube.com/watch?v=nPCD7OciF7AΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΙΤΕ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΦΙΓΟΥΡΑ -ANIMATION  !!ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΑΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ.(ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΑΣ !) ΤΗΑΝΚS ! ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.ΤΕΛΟΣ ΡΙΞΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟhttps://www.youtube.com/watch?v=tBXCeisbayM