Η Άλκηστη ήταν κόρη του Πελία, του βασιλιά της Ιωλκού. Η Άλκηστη λέει ο μύθος ήταν η πιο όμορφη από τις τρεις κόρες του Πελία και δεχόταν πολλές προσφορές γάμου από διάφορους πρίγκιπες και βασιλιάδες. Ο Πελίας γνώριζε ότι οι συνεχείς αρνήσεις της κόρης του σε όλους εκείνους τους ισχυρούς μνηστήρες θα μπορούσαν να απειλήσουν τη θέση του, κι έτσι επινόησε έναν άθλο που ο μνηστήρας θα έπρεπε να φέρει σε πέρας προτού παντρευτεί την κόρη του. Η πρόκλησή για τον επίδοξο μνηστήρα ήταν να δαμάσει ένα αγριογούρουνο και ένα λιοντάρι μαζί σε ένα άρμα και να κάνει βόλτα γύρω από μια πίστα. Αυτά τα δύο ζώα ήταν σύμβολα των διαφορετικών ημίσεων του έτους στην αρχαία Ελλάδα. Η ένταξη των ζώων αυτών στον μύθο έχει ερμηνευθεί ότι αντιπροσωπεύει την ειρηνική διαίρεση ενός βασιλείου μέσω του γάμου.
Η Άλκηστη ωστόσο κατέχει μια εξέχουσα θέση στη σειρά των εθελοντικών θυσιών, όχι μόνο γιατί θυσιάζεται για τον άντρα της, αλλά γιατί αποφασίζει να αφήσει πίσω της τα παιδιά της και την πατρίδα της. Αυτό δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα της. Η Άλκηστη, ήταν μια πανέμορφη γυναίκα, η οποία είχε ήθος και αποφασιστικότητα. Από την απόφασή της γενικότερα καταλαβαίνουμε πως δεν δίσταζε να πει και να επιμείνει στην άποψή της και πως μολονότι ήταν ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος, είχε έναν πολύ δυναμικό χαρακτήρα.
Η τραγωδία «Άλκηστη» είναι το παλαιότερο από τα σωζόμενα έργα του Ευριπίδη. Παρουσιάστηκε το 438 π.Χ. ως τελευταίο έργο μιας τετραλογίας, δηλαδή αντί ενός σατυρικού δράματος. Στον μύθο της Άλκηστης συνενώνονται δύο θέματα παραμυθιού, γνωστά σε διάφορους λαούς. Είναι: i. η πιστή γυναίκα που προσφέρει τη δική της ζωή όταν ο θάνατος ζητάει τη ζωή του άντρα της, και ii. η πάλη ενός ατρόμητου ήρωα με τον Χάρο και η κατανίκηση του Χάρου έπειτα από σκληρή αναμέτρηση. Η ιστορία ξεκινάει με την αρρώστια του Άδμητου και την προσφορά της Άλκηστης να αντικαταστήσει τον άντρα της. Έπειτα μεταφερόμαστε στις προσευχές-μονόλογο της Άλκηστης, μέσα στον οποίο αναφερόταν στη θεά Εστία και προσευχόταν κυρίως για τα παιδιά της. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι τελευταίες στιγμές της πάνω στη γη με όλους της τους συγγενείς, η μεταφορά της στον Άδη αλλά και η διαμάχη του χήρου βασιλιά με τους γονείς του που δεν θυσιάστηκαν στη θέση της γυναίκας του.
Άλλα πρόσωπα στη τραγωδία είναι ο Φοίβος, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο γιατί είναι εκείνος που δίνει την ευκαιρία στην Άλκηστη να αλλάξει θέση με τον άντρα της. Ακόμα, βλέπουμε τον Άδη που στην αρχή της τραγωδίας συζητεί με τον Φοίβο για την μοίρα της πρωταγωνίστριας. Πρωταγωνιστής πλάι της είναι ο σύζυγος της Άλκηστης, ο Άδμητος αλλά και ο Ηρακλής που στο τέλος θα σώσει από το Χάροντα τη βασίλισσα ως ανταπόδοση στη διακριτική φιλοξενία, μέσα στο πένθος του, του βασιλιά Άδμητου.