Μήνας: Μάρτιος 2025

Η ανάσταση του αυτόχειρα

 Στα πολύ παλιά χρόνια, όταν γνώρισε τον μαρτυρικό θάνατο ο άγιος του Χριστού Μερκούριος (3ος αιώνας), είχε κάνει πολύ μεγάλη αίσθηση τόσο το μαρτύριό του όσο και ο θάνατος του Ιουλιανού του Παραβάτου απ’ το ίδιο το χέρι του στρατηλάτου Μερκουρίου, κι ας ήταν ήδη τούτος ο Μάρτυς από καιρό σωματικά θανατωμένος. Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, ζούσε σ’ εκείνα τα μέρη της μακρινής Καππαδοκίας ένας ιερεύς που δεν πρόσεχε τον βίο του. Πολλές φορές τον μάζευε η πρεσβυτέρα του μέσ’ από τα καπηλειά όπου έπινε και μεθούσε μαζί με τους μπεκρήδες και τους μεθύστακες του χωριού. Αυτό γινόταν αιτία να θλίβεται κατάβαθα η πρεσβυτέρα του και να στενοχωριέται πολύς κόσμος της ενορίας. Του έκαναν με τρόπο παρατηρήσεις, συστάσεις, μα εκείνος τίποτε:

     —Εσείς να κοιτάτε τη δουλειά σας! Ξέρω εγώ! Συνεχίστε την ανάγνωση Ο ΑΠΤΕΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Ας βγούμε στους τάφους και ας δούμε την ανθρώπινη ματαιότητα σκορπισμένη, οστά φαγωμένα, σώματα σάπια. Πες μου: εκεί, ποιος είναι ο βασιλιάς και ποιος ο απλός πολίτης; Ποιος είναι ο ευγενής και ποιος ο δούλος; Ποιος είναι ο σοφός και ποιος ο αγράμματος; Που βρίσκεται η ομορφιά της νεότητας; Που είναι το ακτινοβόλο πρόσωπο; Δεν έγιναν όλα σκόνη; Δεν έγιναν όλα σκουλήκια και δυσοσμία; Αυτός που χτες βρισκόταν στα πλούτη, ξαφνικά σήμερα βρίσκεται στον τάφο. Χτες βρισκόταν σε πλουσιοπάροχα τραπέζια, σήμερα βρίσκεται στην λίστα των νεκρών. Χτες βρισκόταν σε θρόνους και σήμερα είναι τυλιγμένος στα σάβανα. Που η διαφορά, ανάμεσα στον βασιλιά και στον ζητιάνο; Και των δύο, η κατάληξη είναι ο τάφος. (αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

ΦΕ1) Σύνδεση του θανάτου με το κακό
Ας παρατηρήσουμε τις παρακάτω εικόνες και όσα απεικονίζονται, και ας απαντήσουμε στα ερωτήματα: Τι βλέπουμε; Τι σκεφτόμαστε; Τι αναρωτιόμαστε;

Συνεχίστε την ανάγνωση 1.7. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ (ΦΕ1-2)

Διαφορετικές εκφάνσεις της προσδοκίας των πιστών για λύτρωση
Με αφορμή τον ύμνο «Χριστός ανέστη» και το ποίημα «Η παρηγοριά» του Τ. Παπατσώνη ας βάλουμε τίτλους στα έργα ζωγραφικής, με θέμα σχετικό με τις προσδοκίες της λύτρωσης. Θα τα ανακοινώσουμε στην ολομέλεια δικαιολογώντας τις επιλογές μας.

 

Χριστὸς ἀνέστη Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος!

Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Ένα μικρό πράσινο δρομάκι οδηγεί στην Ευτυχία. Είναι μια τόσο πρόωρα ζεστή Άνοιξη. Στο βάθος, θηριώδης Κερασιά λάμπει από τον καρπό. Βρίσκεται εκεί Σπιτάκι, στην γαλήνην ερημιάς σπουδαίας. Τι φουντωμένα είναι όλα τα δέντρα τριγύρω. Ό,τι μαζεύουμε πικρία και απελπισίες της ζωής, πάμε συχνά και τα κρύβουμε στην Λήθη αυτής της πρασινάδας. Τάφος του κακού, οπόθε πηγάζει η Ανάσταση Καλής Ελπίδας και το απαραίτητο Θάρρος για τη σκληρήν αυτή Ζωή. Παπατσώνης, Τ. Κ., Εκλογή Α΄, Εκλογή Β΄, Ίκαρος, Αθήνα, 1988, σ. 16.

       

Συνεχίστε την ανάγνωση 1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 4)