Η ανάσταση του αυτόχειρα
Ο ΑΠΤΕΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Στα πολύ παλιά χρόνια, όταν γνώρισε τον μαρτυρικό θάνατο ο άγιος του Χριστού Μερκούριος (3ος αιώνας), είχε κάνει πολύ μεγάλη αίσθηση τόσο το μαρτύριό του όσο και ο θάνατος του Ιουλιανού του Παραβάτου απ’ το ίδιο το χέρι του στρατηλάτου Μερκουρίου, κι ας ήταν ήδη τούτος ο Μάρτυς από καιρό σωματικά θανατωμένος. Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, ζούσε σ’ εκείνα τα μέρη της μακρινής Καππαδοκίας ένας ιερεύς που δεν πρόσεχε τον βίο του. Πολλές φορές τον μάζευε η πρεσβυτέρα του μέσ’ από τα καπηλειά όπου έπινε και μεθούσε μαζί με τους μπεκρήδες και τους μεθύστακες του χωριού. Αυτό γινόταν αιτία να θλίβεται κατάβαθα η πρεσβυτέρα του και να στενοχωριέται πολύς κόσμος της ενορίας. Του έκαναν με τρόπο παρατηρήσεις, συστάσεις, μα εκείνος τίποτε:
—Εσείς να κοιτάτε τη δουλειά σας! Ξέρω εγώ! Συνεχίστε την ανάγνωση Ο ΑΠΤΕΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
1.7. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ (ΦΕ1-2)
Ας βγούμε στους τάφους και ας δούμε την ανθρώπινη ματαιότητα σκορπισμένη, οστά φαγωμένα, σώματα σάπια. Πες μου: εκεί, ποιος είναι ο βασιλιάς και ποιος ο απλός πολίτης; Ποιος είναι ο ευγενής και ποιος ο δούλος; Ποιος είναι ο σοφός και ποιος ο αγράμματος; Που βρίσκεται η ομορφιά της νεότητας; Που είναι το ακτινοβόλο πρόσωπο; Δεν έγιναν όλα σκόνη; Δεν έγιναν όλα σκουλήκια και δυσοσμία; Αυτός που χτες βρισκόταν στα πλούτη, ξαφνικά σήμερα βρίσκεται στον τάφο. Χτες βρισκόταν σε πλουσιοπάροχα τραπέζια, σήμερα βρίσκεται στην λίστα των νεκρών. Χτες βρισκόταν σε θρόνους και σήμερα είναι τυλιγμένος στα σάβανα. Που η διαφορά, ανάμεσα στον βασιλιά και στον ζητιάνο; Και των δύο, η κατάληξη είναι ο τάφος. (αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
ΦΕ1) Σύνδεση του θανάτου με το κακό
Ας παρατηρήσουμε τις παρακάτω εικόνες και όσα απεικονίζονται, και ας απαντήσουμε στα ερωτήματα: Τι βλέπουμε; Τι σκεφτόμαστε; Τι αναρωτιόμαστε;
Συνεχίστε την ανάγνωση 1.7. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ (ΦΕ1-2)
1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 4)
Διαφορετικές εκφάνσεις της προσδοκίας των πιστών για λύτρωση
Με αφορμή τον ύμνο «Χριστός ανέστη» και το ποίημα «Η παρηγοριά» του Τ. Παπατσώνη ας βάλουμε τίτλους στα έργα ζωγραφικής, με θέμα σχετικό με τις προσδοκίες της λύτρωσης. Θα τα ανακοινώσουμε στην ολομέλεια δικαιολογώντας τις επιλογές μας.
| Χριστὸς ἀνέστη Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος! |
Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Παπατσώνης, Τ. Κ., Εκλογή Α΄, Εκλογή Β΄, Ίκαρος, Αθήνα, 1988, σ. 16. |

Συνεχίστε την ανάγνωση 1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 4)
1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 3)

Το όραμα της πεδιάδας με τα ξερά κόκαλα
1 Ένιωσα πάνω μου τη δύναμη του Κυρίου. Μ’ έβγαλε με το Πνεύμα του έξω, μ’ έφερε σε μια πεδιάδα που ήταν γεμάτη κόκαλα 2 και με περιέφερε πάνω απ’ αυτά. Τα κόκαλα ήταν πάρα πολλά και πολύ ξερά, απλωμένα στην πεδιάδα.
3 «Άνθρωπε», με ρώτησε, «μπορούν να γίνουν ζωντανοί άνθρωποι αυτά τα κόκαλα;». Κι εγώ απάντησα: «Κύριε, Θεέ, εσύ ξέρεις». 4 Τότε μου είπε: «Μίλα εκ μέρους μου σ’ αυτά τα κόκαλα και πες τους: “κόκαλα εσείς ξερά, 5 ο Κύριος ο Θεός σάς λέει: Προσέξτε! Εγώ θα φέρω πνοή μέσα σας και θα πάρετε ζωή. 6 Θα σας δώσω νεύρα και θα κάνω να ’ρθει πάνω σας σάρκα και θα τη σκεπάσω με δέρμα∙ μετά θα σας δώσω πνοή και θα πάρετε ζωή. Τότε θα μάθετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος”». Συνεχίστε την ανάγνωση 1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 3)
1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 1-2)
Η λύτρωση στη θρησκεία και στην καθημερινή ζωή (Βιώνοντας)
ΦΕ1) Ας παρατηρήσουμε την εικόνα και ας απαντήσουμε στα ερωτήματα: Τι βλέπουμε; Τι σκεφτόμαστε γι’ αυτό που βλέπουμε; Τι είναι αυτό που μας κάνει να αναρωτιόμαστε;

Χριστός ο Λυτρωτής, κολοσσιαίο άγαλμα του Ιησού Χριστού στην κορυφή του όρους Corcovado, Ρίο ντε Τζανέιρο, νοτιοανατολική Βραζιλία. Εορταζόμενο με παραδοσιακά και λαϊκά τραγούδια, το Corcovado δεσπόζει πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο, την κύρια πόλη-λιμάνι της Βραζιλίας. Το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή ολοκληρώθηκε το 1931 και έχει ύψος 30 μέτρα (98 πόδια), ενώ τα οριζόντια τεντωμένα χέρια του εκτείνονται στα 28 μέτρα (92 πόδια). Το άγαλμα έχει γίνει εμβληματικό τόσο για την πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο όσο και για ολόκληρο το έθνος της Βραζιλίας. Συνεχίστε την ανάγνωση 1.6 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (ΦΕ 1-2)
Οι «θεούσοι» και οι «αγαπούληδες» στην Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία
Οι χριστιανικές εκκλησίες σήμερα -και όχι μόνο στην Ελλάδα- θυμίζουν κάπως το Κομουνιστικό Κόμμα. Ισχυρότεροι ακόλουθοι και των δύο είναι κατά πλειοψηφία οι ηλικιωμένοι, και κάποιοι νέοι που έχουν μεγαλώσει μαζί τους, η πλειονότητα όμως της νεολαίας αποστασιοποιείται, επειδή αισθάνεται ότι πρόκειται για μορφώματα του παρελθόντος που απλώς επιβιώνουν ως κατάλοιπα. Στην Ελλάδα, υπάρχει μια έντονα αντιχριστιανική διάθεση, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι –ακόμα και Χριστιανοί- όχι μονάχα απομακρύνονται σταθερά από τη χριστιανική Εκκλησία, αλλά και τη στηλιτεύουν με κάθε αφορμή. Όπως είναι γνωστό, το παλιότερο τρίπτυχο «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια» έχει προ πολλού στιγματιστεί, γι’ αυτό και τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες η νεολαία το είχε απορρίψει και είχε στραφεί για καθοδήγηση στον πολιτικό χώρο της Αριστεράς. Επικρατούσε λοιπόν στη χώρα μας ένας διάσπαρτος «αριστερός» λόγος, ο οποίος υποσχόταν κολακευτικά στον ελληνικό λαό την ευμάρεια και την άνεση. Η σημερινή νεολαία έχει πάρει «διαζύγιο» από την παράδοση της Ελλάδας. Αγνοεί το παρελθόν και νιώθει πως δεν χρειάζεται να το μάθει. Όσο για τις αξίες, υποστηρίζει μια αφηρημένη «δημοκρατία», «ισότητα» και τη χορήγηση δικαιωμάτων, χωρίς να ξέρει τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη, ενώ κρίνει ότι η θρησκεία είναι μια υπόθεση αυστηρά ατομική, κατάλληλη μόνο για τον εσωτερικό κόσμο του (φοβισμένου) ανθρώπου. Η πίστη, αν υπάρχει, πρέπει να μην εκφράζεται δημόσια, διότι μπορεί να θεωρηθεί κατάλοιπο αυταρχικών νοοτροπιών. Σήμερα, στη νεανική συνείδηση έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει και τα δύο, τόσο η θρησκεία όσο και η Αριστερά. Η ελληνική νεολαία είναι κατά κάποιον τρόπο «μετέωρη». Αξίζει άραγε να έλθει στη ζωή μας ο γνήσιος χριστιανικός λόγος, ο οποίος θα παραμένει πάντα το «νέο κρασί» που τα κάθε είδους παλαιά «ασκιά» (Λκ. 5,36-39) είναι ανήμπορα να διατηρήσουν; Και αν, όπως πιστεύουμε, η απάντηση στο ερώτημα τούτο είναι καταφατική, τι είναι αυτό που εμποδίζει μια τέτοια «επιστροφή»; Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν δύο κύρια εμπόδια. Αμφότερα εμφιλοχωρούν εντός της Εκκλησίας, αν και όχι στα ίδια σημεία. Συνεχίστε την ανάγνωση Οι «θεούσοι» και οι «αγαπούληδες» στην Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία
1.5. ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (ΦΕ 3-4)

ΦΕ 3-4) Οι θέσεις-στάσεις του Χριστιανισμού για την αξία της ζωής και τη σχέση της ζωής με τον Θεό
Καθόμαστε σε ομάδες και μελετήσουμε τις θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Ειδική Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος) στο θέμα της ευθανασίας. Θα ανακοινώσουμε στην ολομέλεια τα συμπεράσματά μας και θα συζητήσουμε τι άλλαξε από όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε.
Βασικές θέσεις επί της ηθικής των μεταμοσχεύσεων και της ευθανασίας
Επιτρέπεται η ευθανασία;
Η ευθανασία, σε αντίθεση με την αυτοκτονία, προϋποθέτει για την τέλεσή της την παρεμβολή του τρίτου, δηλαδή καθίσταται κοινωνική πράξη, στοιχείο που ενεργοποιεί το ενδιαφέρον του νομοθέτη. Έτσι, η έννομη τάξη μας δεν αναγνωρίζει κάποιο δικαίωμα στο θάνατο ως την άλλη όψη του δικαιώματος στη ζωή.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ ενεργητικής και παθητικής ευθανασίας ως προς τη νομική της κατοχύρωση;
Το Δίκαιο μάς επιτρέπει καταρχήν να φύγουμε εκούσια από τη ζωή, καθώς ανέχεται την υπαρξιακά εμβληματική πράξη της αυτοκτονίας, εφόσον βέβαια η τελευταία τελείται ιδιωτικά και μοναχικά. Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέκεται στην υπόθεση της ευθανασίας, η οποία μοιραία προϋποθέτει για την τέλεσή της την παρεμβολή του τρίτου. Συνεχίστε την ανάγνωση Επιτρέπεται η ευθανασία;
