ΒΙΒΛΙΟ 4
«ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ, ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ... »
Τα ανάλεκτα του Κομφούκιου. Φιλοσοφικές συνομιλίες με τους μαθητές του [Τόμος Α]
Month: Νοέμβριος 2024
4.7. Η Κινεζική θρησκεία ΦΕ1-2
Οι κινεζικές θρησκείες, είναι οι παραδοσιακές θρησκείες του κινεζικού λαού. Ως τέτοιες μπορούν να θεωρηθούν όσες α) έχουν αποτελέσει δημιούργημα του κινεζικού λαού και, β) όσες προήλθαν από αυτές. Έτσι, παρόλο που μεταξύ των επίσημων θρησκειών της Κίνας αναγνωρίζονται από το κινεζικό σύνταγμα σήμερα επίσης ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ, αυτές οι θρησκείες, ως ξένης προελεύσεως, δεν εντάσσονται στις παραδοσιακές. Ο Βουδισμός, μ' όλο που ούτε αυτός αποτέλεσε αρχικά δημιούργημα του κινεζικού λαού, εφόσον προήλθε από την Ινδία, όμως ρίζωσε στην Κίνα και, κυρίως, μεταμορφώθηκε μέσα από μια διαδικασία σινοποίησης(=κνεζοποίηση), η οποία είχε ως αποτέλεσμα έναν καινούργιο, κινεζικό Βουδισμό. Με βάση τα παραπάνω κριτήρια κινεζικές θρησκείες είναι: Read more
4.6 Βουδισμός ΦΕ3-4
γ) Θεραβάντα Βουδισμός
Ο Θεραβάντα επικρατεί στη Σρί Λάνκα, Μπούρμα, Καμπότζη, Λάος και Ταϋλάνδη, καθώς και σε τμήματα του Βιετνάμ, του Μπανγκλαντές και της Ινδίας. Έχει περίπου 100.000.000
πιστούς. Οι διδασκαλίες του περιέχονται στο κυριότερο κείμενό του, που είναι ο Κανόνας Πάλι. Read more
Η αγάπη του Θεού και η αγάπη του εαυτού μας
Παρακαλώ, θα ήθελα να προσέξουμε εδώ κάτι που θα πούμε. Κατά κανόνα και στα πνευματικά θέλουμε να ακούμε πολλά, που λέγονται και κατά τον ένα και κατά τον άλλο τρόπο, τα οποία κάπως μας ικανοποιούν. Έχουμε μια περιέργεια, μια διάθεση απλώς να απασχολούμαστε. Δεν ξέρω αν μπορούμε να το πιάσουμε, να το καταλάβουμε αυτό που λέμε τώρα. Read more
4.6 Βουδισμός ΦΕ1-2
α) Εισαγωγή: πολλοί Βουδισμοί
Όπως όλες οι μεγάλες θρησκείες, ο Βουδισμός δεν είναι ένα ενιαίο μέγεθος. Αποτελείται από ένα πλήθος παραδόσεων που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας του. Η αρχική διδασκαλία διασπάστηκε από νωρίς (περ. τέλος 4ου αι. π.Χ.), λόγω των διαφορετικών ερμηνειών της σε 18 σχολές. Από αυτές τις σχολές μια μόνο έχει επιβιώσει, η λεγόμενη Θεραβάντα (Theravada=διδασκαλία των πρεσβυτέρων). Αυτής της σχολής επίσης έχει επιβιώσει το σύνολο του κανόνα της, δηλαδή της συλλογής των βιβλίων που θεωρούσαν ορθόδοξα. Αυτός ο κανόνας είναι γραμμένος στη γλώσσα Πάλι, ένα είδος δημοτικής της σανσκριτικής και γι’ αυτό ονομάζεται Κανόνας Πάλι. Παραδινόταν επί 400 περίπου χρόνια προφορικά και τελικά καταγράφηκε στο τέλος του 1ου αι. π.Χ. Read more
Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΕΡΗΜΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ και η «καρδιακή προσευχή». Τα τέρατα της σπηλιάς του ασυνειδήτου!
Του ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ
Η πιο βασική κατάκτηση της ψυχολογίας υπήρξε ασφαλώς η «ανακάλυψη» του ασυνείδητου.
Η επισήμανση της άγνωστης αυτής περιοχής της ανθρώπινης προσωπικότητας άνοιξε οπωσδήποτε την πόρτα μέσα από την οποία μπορεί κανείς να ρίξει το βλέμμα του στο σκοτεινό βάθος της ψυχής. Ή τουλάχιστον, ύστερα από την ανακάλυψη αυτή, είναι σε θέση κανείς να αντιληφθεί τη σημασία του ασυνείδητου αυτού βάθους για όλη την ψυχική και πνευματική πορεία του ατόμου. Read more
Και η υπομονή σώζει τον κόσμο. Το παράδειγμα του αγ. Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως.
Το μίασμα της ακολασίας. Μια διήγηση από το βίο του αγ. Νήφωνα επισκόπου Κωνσταντιανής (4ος αι. μ.Χ.)
Φεύγοντας από κει, περάσαμε έξω από ένα πορνείο. Στο κατώφλι του καθόταν κάποιος νέος ωραίος και ευγενικός. Φαινόταν πολύ λυπημένος, κυριολεκτικά απελπισμένος. Πότε σκέπαζε το πρόσωπό του με τις παλάμες και ξεσπούσε σε λυγμούς πότε έγερνε το κεφάλι στο στήθος και στέναζε πονεμένα˙ πότε σήκωνε τα χέρια στον ουρανό και προσευχόταν με δάκρυα˙ πότε στήριζε το σαγόνι στα χέρια και βυθιζόταν σε μιαν απελπισμένη σιωπή. Read more
Δέχεται ο Θεός το διάβολο σε μετάνοια;
Η ακόλουθη διήγηση που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού σκοπό έχει να διδάξει πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζει ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο. Read more
Εύχομαι να σωθείς!
Ο λόγος, ο λογισμός, η πράξη. Όλα δένονται μεταξύ τους και φτιάχνουν ένα χοντρό σκοινί, που άλλοτε μας πνίγει και άλλοτε μας σώζει. Θα σταθούμε στο λόγο, στη γλώσσα, "πού κόκκαλα δεv έχει και κόκκαλα τσακίζει", κατά τη λαϊκή έκφραση. Γιατί η γλώσσα, που είναι μικρή σε μέγεθος, αλλά προκαλεί τεράστια κακά, έχει τη δυνατότητα και vά ευλογήσει και vα καταραστεί, όπως λέγει ο Αδελφόθεος Ιάκωβος στηv Επιστολή του, κεφάλαιο 3ο, στίχος 10ος: "Εκ τού αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Ού χρή, αδελφοί μου, ταύτα ούτω γίνεσθαι".
Και επειδή ή γλώσσα είναι ένας βασικός τρόπος επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους, ας δούμε μια χαρακτηριστική περίπτωση καλής και κακής χρήσεως του λόγου. Προέρχεται από τον Βίο του Αγίου Μακαρίου τού Μεγάλου κι έχει ως εξής: Read more