Ο Θεός ποτέ δεν μας αφήνει, εμείς τον αφήνουμε! (αγ. Παϊσιος Αγιορείτης)
ΦΕ 1) Βιώνοντας-Απόδειξη αγάπης: Ο Θεός μέσα στην Ιστορία
Χιονοστιβάδα (Ανάλυση Διαστάσεων - Σκέψου, Γράψε, Συζήτησε, Μοιράσου (TWPS): ας σκεφτούμε και ας καταγράψουμε στοιχεία άμεσης ή έμμεσης παρουσίας του Θεού στην ιστορία του ανθρώπου κάτω από τον τίτλο: «Ο Θεός αγάπη εστί» (Α΄ Ιωάν. 4, 16). Πριν γίνει αυτό ας διαβάσουμε και αυτό. Read more
Οι αντιλήψεις για την προέλευση του κόσμου ως παράγοντας πίστης προς τον Θεό.
Συνθέσεις και αντιθέσεις στο ζήτημα της δημιουργίας.
Αφού διαβάσουμε τα πιο κάτω κείμενα απαντάμα σύντομα στις ερωτήσεις που ακολουθούν:
1) Τα επιστημονικά επιτεύγματα για την κατανόηση της αρχής και της ιστορικής εξέλιξης της δημιουργίας επηρεάζουν την πίστη;
2) Μειώνεται ο θαυμασμός μας για τα έργα του Θεού, αν βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο έγινε κάποιο από τα θαυμαστά αυτά έργα; Read more
Η δημιουργία του κόσμου «εκ του μηδενός» και η δημιουργία του ανθρώπου «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» Θεού. Ας συνεργαστούμε σε δυάδες ή ομάδες και ας αναζητήσουμε στα παρακάτω κέιμενα ποιο είναι το νόημα των αναφορών «εκ του μηδενός» και «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» Θεού. Read more
Αφού πρώτα διαβάσουμε το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης πιο κάτω,
μετά ας δούμε τις παρακάτω εικόνες και ας απαντήσουμε στα ερωτήματα: Τι βλέπουμε; Τι σκεφτόμαστε γι’ αυτό που βλέπουμε; Τι είναι αυτό που μας κάνει να αναρωτιόμαστε;
Στη συνέχεια, ας επιχειρήσουμε να συσχετίσουμε τα εικονιζόμενα με φράσεις για τη δημιουργία του κόσμου που θα εντοπίσουμε στο κείμενο της Γένεσης (1, 131).
Οι σελίδες των φωτογραφιών προέρχονται από: Το Liber chronicarum, μια παγκόσμια ιστορία που συνέταξε από παλαιότερες και σύγχρονες πηγές ο γιατρός, ανθρωπιστής και βιβλιόφιλος της Νυρεμβέργης Hartmann Schedel (1440-1514), είναι ένα από τα πιο πυκνά εικονογραφημένα και τεχνικά προηγμένα έργα της πρώιμης τυπογραφίας. Περιέχει 1809 ξυλογραφίες που δημιουργήθηκαν από 645 τεμάχια. Ο επιχειρηματίας της Νυρεμβέργης Sebald Schreyer και ο γαμπρός του, Sebastian Kammermeister, χρηματοδότησαν την παραγωγή του βιβλίου. Ο Michael Wolgemut και ο γαμπρός του Wilhelm Pleydenwurff εκτέλεσαν τις εικονογραφήσεις γύρω στο 1490, εποχή κατά την οποία το εργαστήριό τους βρισκόταν στο καλλιτεχνικό του απόγειο και ο νεαρός Albrecht Dürer μόλις ολοκλήρωνε τη μαθητεία του εκεί. Οι απόψεις πόλεων, ορισμένες αυθεντικές, άλλες επινοημένες ή αντιγραμμένες από παλαιότερα πρότυπα, παρουσιάζουν τόσο καλλιτεχνικό όσο και τοπογραφικό ενδιαφέρον. Αυτό το λαμπρά χρωματισμένο αντίτυπο, που ανήκει στον Schedel, περιέχει πολύτιμη πρόσθετη ύλη, όπως ο χάρτης του Erhard Etzlaub για τον δρόμο προς τη Ρώμη. Μαζί με την υπόλοιπη βιβλιοθήκη του Schedel, το βιβλίο έγινε μέρος της βιβλιοθήκης του Johann Jacob Fugger, η οποία το 1571 περιήλθε στην κατοχή του δούκα Albrecht V της Βαυαρίας.
Πριν μερικά χρόνια διάβασα ένα πραγματικό θαυματουργικό περιστατικό αναφορικά με έναν καλοκάγαθο βοσκό που συνέφαγε με τον ίδιο Τον Χριστό
Υπάρχει και αντίστοιχο βίντεο για αυτό το περιστατικό:
Περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι ακολουθούν ένα σύστημα θρησκευτικών πεποιθήσεων και πρακτικών γνωστό ως Σίντο. Ονομάζονται σιντοϊστές. Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν στην Ιαπωνία. Η λέξη Σίντο σημαίνει "ο δρόμος των Κάμι". Τα Κάμι είναι ανώτερες δυνάμεις που τιμούν οι Σιντοϊστές. Μπορεί να είναι φυσικά αντικείμενα και πλάσματα (όπως τα πνεύματα των βουνών και των ζώων), αξιόλογα ανθρώπινα όντα (όπως αυτοκράτορες) ή θεοί και θεές. Οι σιντοϊστές πιστεύουν ότι τα κάμι είναι η πηγή της ανθρώπινης ζωής. Τα κάμι αποκαλύπτουν την αλήθεια στους ανθρώπους και τους καθοδηγούν. Ένα από τα πιο σημαντικά κάμι είναι η θεά του ήλιου, η Αματεράσου. Οι σιντοϊστές πιστεύουν ότι ήταν η πρόγονος του πρώτου αυτοκράτορα της Ιαπωνίας. Ένα σημαντικό σιντοϊκό ιερό, ή τόπος λατρείας, στην πόλη Ίσε τιμά αυτή τη θεά. Το Σίντο δεν έχει ένα κεντρικό βιβλίο που να καθοδηγεί τους οπαδούς ή τακτικές εβδομαδιαίες λειτουργίες. Οι σιντοϊστές μπορούν να επισκέπτονται τα ιερά όποτε το επιθυμούν. Ορισμένοι πηγαίνουν κάθε μέρα. Read more
Σίντο ή Βουδισμός;
Η πιο κάτω διήγηση βρίσκεται στον Ευαγγελιστή Λουκά, στο κεφάλαιο 13, στίχοι 10-17.
"10Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή. 11Εκεί βρισκόταν και μια γυναίκα, δεκαοχτώ χρόνια άρρωστη από δαιμονικό πνεύμα. Ήταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. 12Όταν την είδε ο Ιησούς, τη φώναξε και της είπε: «Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου». 13Έβαλε πάνω της τα χέρια του κι αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε το Θεό. 14Ο αρχισυνάγωγος όμως, αγανακτισμένος που ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία το Σάββατο, γύρισε στο πλήθος και είπε: «Υπάρχουν έξι μέρες που επιτρέπεται να εργάζεται κανείς· μέσα σ’ αυτές, λοιπόν, να έρχεστε και να θεραπεύεστε, και όχι το Σάββατο». 15Ο Κύριος του απάντησε: «Υποκριτή! Ο καθένας σας δε λύνει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί το Σάββατο και πάει να το ποτίσει; 16Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;» 17Με τα λόγια του αυτά ντροπιάζονταν όλοι οι αντίπαλοί του κι ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς." Read more
Η παλαιότερη Σχολή που εμφανίστηκε και που επιχείρησε να κωδικοποιήσει τους θρησκευτικούς και ηθικούς κανόνες της εποχής ήταν ο Κομφουκιανισμός. Βασίζεται στις διδαχές του Kung Fu-Tzu ή Κομφούκιου (551-479 π.Χ.), που ανήκε στη χαμηλές αριστοκρατικές τάξεις και ήταν χαμηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος και δάσκαλος στο μικρό κρατίδιο Lu. Ίσως εξαιτίας του γεγονότος ότι ήταν τόσο πρώιμη Σχολή, είναι η πιο συντηρητική από τις Σχολές. Προτείνει ως λύση στα προβλήματα την επιστροφή στα έθιμα και τις αξίες της εποχής της πρώιμης Δυναστείας Chou, την οποία εμφανίζει ως χρυσή περίοδο κατά την οποία δινόταν έμφαση στα ιερά κείμενα, στο τελετουργικό και στην έντονη ηθική αφοσίωση.
Ο Mo-Ti ήταν ιδρυτής μίας άλλης Σχολής, που άνθησε το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. Μοιάζει με τον Κομφουκιανισμός, αλλά ενώ ο Κομφουκιανισμός ζητά να τιμούμε και να αγαπούμε πρώτα την οικογένεια και μετά τους υπόλοιπους, σε διαφορετικό βαθμό, ο Μο αντιπροτείνει την αγάπη όλων των ανθρώπων εξίσου. Αντιτίθεται σθεναρά στους συνεχείς πολέμους της εποχής, σε σημείο που συγκροτεί στρατό που πολεμά στο πλευρό κάθε κρατιδίου που δέχεται επίθεση, προκειμένου έτσι να αποθαρρύνονται οι επιθετικές πρακτικές.
Read more
ΒΙΒΛΙΟ 4
«ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ, ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ... »
Τα ανάλεκτα του Κομφούκιου. Φιλοσοφικές συνομιλίες με τους μαθητές του [Τόμος Α]
