Ο κύριος κανένας

Ο κύριος Κανένας ήταν διάφανος και δεν φαινόταν γι αυτό είχε και το συγκεκριμένο όνομα. Όμως αυτό τον έκανε πολύ στεναχωρημένο.

Μια μέρα και ενώ καθόταν πάνω στο κλαδί ενός δέντρου και έκλαιγε ένας περαστικός περνούσε από κάτω. Τα δάκρυα του κυρίου Κανένα έπεσαν πάνω του. Εκείνος  κοίταξε τον ουρανό όμως  δεν  έβρεχε.

Μετά άκουσε το κλάμα  του κύριου Κανένα και έτσι κατάλαβε  ότι  κάποιος υπήρχε. Τον πήρε και τον πήγε σε ένα γνωστό του μάγο όπου τον έκανε κανονικό άνθρωπο.

Στο πρόσωπο του κυρίου Κανένα εμφανίστηκε ένα μεγάλο χαμόγελο.

Καθένας από μας είναι κάποιος.

 

 

Παρασκευάκης  Μάνος