Η πλαστική ρύπανση αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα, που απειλεί τις θάλασσες μας, τα είδη και τον άνθρωπο. Τα πλαστικά διαλύονται πάρα πολύ δύσκολα και αργά στο φυσικό περιβάλλον. Κάποια πλαστικά αντικείμενα όπως η οδοντόβουρτσα μπορεί να χρειαστούν πάνω από 400 χρόνια για να διασπαστούν τελείως. Κατά τη διάσπασή τους μάλιστα, θρυμματίζονται σε μικρότερα κομμάτια γεγονός που κάνει την κατάποσή τους πολύ εύκολη από τα θαλάσσια είδη και πτηνά. Θαλάσσιες χελώνες, φώκιες, είδη ψαριών και πουλιά θανατώνονται ή τραυματίζονται από τα πλαστικά, είτε γιατί μπλέκονται σε αυτά, είτε γιατί τα καταπίνουν.
- Στη Μεσόγειο τα πλαστικά αποτελούν το 95% των σκουπιδιών που εντοπίζονται στις θάλασσες, τόσο στον βυθό τους, όσο και στις ακτές.
- Κάθε χρόνο 570.000 τόνοι πλαστικού καταλήγουν στα νερά της Μεσογείου – είναι, δηλαδή, σαν να ρίχνουμε στη θάλασσα 33.800 πλαστικά μπουκάλια το λεπτό.
- Εκτιμάται ότι περίπου 11.500 τόνοι πλαστικά απορρίμματα καταλήγουν στις ελληνικές θάλασσες ετησίως, ενώ σχεδόν το 70% από αυτά επιστρέφει πίσω στις ακτές μας.
- Είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα που αν δεν δράσουμε άμεσα, εκτιμάται ότι έως το 2050 θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά στη θάλασσα απ’ ό,τι ψάρια.