ΤΙ ΣΤΥΛ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙΣ-GOTHIC,EMO

Μπορεί τα παιδιά VSCO να έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό, όμως δεν είναι τα μόνα που
κάνουν πάταγο. Υπάρχουν η gothic και η emo που είναι δύο τάσεις αντίθετες μεταξύ τους.

Η goth κουλτούρα είναι υποκουλτούρα που αναπτύχθηκε στη Μ. Βρετανία στην αρχή της δεκαετίας του ’80, εμπνευσμένη από τη gothic rock .Η goth κουλτούρα είναι κατ’ εξοχήν
επηρεασμένη από τη γοτθική λογοτεχνία ,τη λατρεία βρικολάκων και «σκοτεινών»
πνευμάτων καθώς και από τη μυθολογία .Επίσης φαίνεται να αποπνέει έναν αέρα από
«σκοτεινά» ή ακόμη και μεταφυσικά γεγονότα και ιδεολογίες του Μεσαίωνα. Περιλαμβάνει
διάφορες μορφές, όμως για τους περισσότερους μουσικούς της υπάρχει μία
κλίση προς ένα σχετικά πένθιμο και επαναλαμβανόμενο ήχο με απαισιόδοξους
στίχους.

Τα παιδιά που αντιπροσωπεύουν αυτού του είδους το στυλ πάσχουν συνήθως από
τραυματικά βιώματα και έχουν την αίσθηση πως δεν περιβάλλονται από αγάπη .Ένας
τέτοιος έφηβος θα εντοπιστεί άμεσα από τα ασημένια κοσμήματα ,τα μαύρα ή τα
σκουρόχρωμα ρούχα καθώς και από το βαμμένο χλωμό δέρμα και τα μαύρα βαμμένα
μάτια.

Ο όρος emo,βγαλμένος από τα αγγλικά, σημαίνει συναισθηματικός. Στα μέσα της
δεκαετίας του 2000 το Ίμο έγινε τρόπος ζωής. Οι Ίμο έχουν ίσια, ξασμένα μαύρα μαλλιά με
μία φράντζα στο πλάι που καλύπτει το ένα ή και τα δύο μάτια, επειδή, όπως λένε, βλέπουν
την ζωή με μισό μάτι. Εξαιτίας της ραγδαίας διάδοσης του Ίμο στιλ πολλές εταιρίες ενδυμάτων και αξεσουάρ εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός διαφημίζοντας προϊόντα αποκλειστικά
απευθυνόμενα σε αυτούς.

Κύρια χαρακτηριστικά για να αναγνωρίσουμε αυτά τα παιδιά θα είναι το συγκεκριμένο κούρεμα της εικόνας και αρκετές φορές ,γεγονός απάνθρωπο, αυτοχαρακώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.

Οι EMO ποτέ δεν ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων παρά μόνο με τα δικά τους.
Συνήθως αυτά δημιουργούνται από τη συμπεριφορά των γύρω τους και από την αίσθηση
του να είσαι περιθωριοποιημένος από ένα σύνολο. Τους χαρακτηρίζουν επίσης οι τάσεις
αυτοκτονίας ,η κατάχρηση διάφορων ουσιών και οι βόλτες στα κοιμητήρια της περιοχής.
Παρά την ιδιαιτερότητα κάποιου, καλό είναι να μην ξεχνάμε πως πίσω από αυτές τις
φαινομενικά ακατανόητες προτιμήσεις και συμπεριφορές ,υπάρχει μία σοβαρή εξήγηση η
οποία δε θα έπρεπε να είναι κατακριτέα.

 

 

 

 

Εσύ τι πιστεύεις ως έφηβος?

Όλα τα πρόσωπα, τα πράγματα και τα γεγονότα κατατάσσονται σε κατηγορίες. Έτσι και οι
έφηβοι, ο καθένας ξεχωριστά, αντιπροσωπεύουν ένα συγκεκριμένο στυλ. Γνωρίζατε όμως
ότι αυτό το στυλ μπορεί να αποδεικνύει πολλά για το πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς, οι
έφηβοι, τον κόσμο γύρω μας; Ας δούμε μαζί κάποιες από τις επικρατέστερες κατηγορίες :

  •  VSCO παιδιά
    Το VSCO σχηματίζει ακρωνύμιο. Είναι ένα αρκετά πρόσφατο στυλ που
    αναπτύχθηκε ραγδαία από τα τέλη του 2019 και έως σήμερα έχει επηρεάσει ένα
    πολύ μεγάλο ποσοστό , κυρίως, των έφηβων κοριτσιών, σε όλο τον κόσμο. Κάποιος
    λίγο μεγαλύτερος θα τα παρομοίαζε σαν μία μίξη των ‘παιδιών των λουλουδιών’
    και των λίγο πιο ελεύθερων ακτιβιστών της δεκαετίας του 1990.

Κάποια από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά αυτών των εφήβων είναι: το ποτό
Starbucks ,τα δημοφιλή παπούτσια Vans, η τσάντα πλάτης που πιάνεται και από τις
λαβές και σίγουρα η όρεξη και η ζωντάνια τους για ζωή .Τα παιδιά VSCO ή αλλιώς
στα αγγλικά VSCO girls είναι το κλασικό παράδειγμα ευεξίας και αισιοδοξίας .

Χρησιμοποιούν περίεργες και πιθανότατα ανύπαρκτες
εκφράσεις από τα αγγλικά όπως το ‘and I oops’ και το
‘σξσξσξ’ για τα οποία κανείς δε γνωρίζει την ακριβήσημασία. Φορούν πάντα ανοιχτόχρωμα ρούχα τα οποία
συνδυάζουν με υφασμάτινα λαστιχάκια μαλλιών ,επίσης
γνωστά ως ‘scrunchie’.Δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον
για το μέλλον του πλανήτη και υποστηρίζουν τους
ανθρώπους με διαφορετικές προτιμήσεις γενικότερα.
Μπορεί οι έφηβοι αυτοί να έφεραν ένα κύμα
αναστάτωσης, όταν πρωτοεμφανίστηκαν, αλλά πλέον
δεν είναι τόσοι πολλοί όσο τότε.

Πρωινή ρουτίνα

Είναι γεγονός ότι ειδικά κατά την περίοδο καραντίνας την οποία διανύουμε, οι ρυθμοί έχουν πέσει και ο ελεύθερός μας χρόνος έχει σε έναν βαθμό αυξηθεί. Προκειμένου, λοιπόν, να εκμεταλλευτούμε την κάθε μέρα, αυξάνοντας την παραγωγικότητά μας, είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε μια πρωινή ρουτίνα που θα μας αυξήσει τη διάθεση και θα μας προσφέρει κίνητρο. Αντικαταστήστε παλιές συνήθειες που σας κρατούν πίσω με  καινούριες που θα σας βοηθήσουν να αδράξετε την μέρα. Συγκεκριμένα:

  • Το να ανοίξετε το κινητό σας με το που ξυπνήσετε σκοτώνει την παραγωγικότητα και την καθαρότητα που έχει ο νους το πρωί. Αντί αυτού, επιλέξτε να τεντωθείτε και να πλύνετε με κρύο νερό το πρόσωπό σας για να ξυπνήσετε για τα καλά.
  • Αντί να αφήσετε τον χώρο σας ακατάστατο, φροντίστε να στρώσετε το κρεβάτι σας. Αυτή είναι η πρώτη μικρή νίκη της ημέρας, η οποία θα φέρει και πολλές ακόμη.
  • Πιείτε ένα μεγάλο, δροσερό ποτήρι νερό και φροντίστε τον εαυτό σας, φτιάχνοντας ένα νόστιμο, υγιεινό πρωινό. Είναι σημαντικό το πρωί να ενυδατωνόμαστε και να τρώμε σωστά, προκειμένου να είμαστε γεμάτοι ενέργεια την υπόλοιπη ημέρα.

start your morning with a smile

ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΛΥΚΟ;

Από τα παιδικά μας χρόνια έως σήμερα έχουμε ακούσει πολλά παραδείγματα κλασικών
παραμυθιών όπου στο τέλος το θύμα είναι σώο και αβλαβές αλλά ποτέ δεν ακούσαμε την
πλευρά του θύτη. Πώς μπορεί κανείς να βγάζει συμπεράσματα, αν δε γνωρίζει και τις δύο
πλευρές;

Στην Κοκκινοσκουφίτσα ,το πασίγνωστο παραμύθι των Αδελφών Γκριμ ,έχουμε δύο
κεντρικά πρόσωπα. Η Κοκκινοσκουφίτσα στον δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς της πέρα από
το ξέφωτο συναντά τον
«κακό» λύκο. Στο τέλος της ιστορίας ,αν και υπάρχουν διάφορες
εκδοχές, ο λύκος καταλήγει
ανήμπορος με ένα σωρό
πέτρες στην κοιλιά του.
Καθώς οι Αδελφοί Γκριμ
έζησαν σε μία αρκετά
διαφορετική εποχή από τη
σημερινή δε μπορούσαν να
προβλέψουν πως χρόνια
αργότερα θα υπήρχαν
άνθρωποι να διαψεύσουν
ή ακόμη και να αναιρέσουν όλη την ιστορία που μόχθησαν για να κατασκευάσουν . Αν
όμως θέλουμε να λέμε και να κρίνουμε τα γεγονότα με αντικειμενικότητα, θα πρέπει να
δούμε και τις δύο εκδοχές της ιστορίας .Τι κι αν ο καημένος ο λύκος είχε να φάει μέρες;
Πώς γνωρίζουμε αν ήθελε όντως να φάει την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της και όχι να
τις ψυχαγωγήσει με τη μικρή του παράσταση;

Σε ένα ακόμη πολύ γνωστό παραμύθι, «Η Χρυσομαλλούσα και οι τρεις αρκούδες», θα
πάρουμε τα γεγονότα με τη λογική. Παραβλέποντας πως ένα μικρό κοριτσάκι δεν έχει
καμία δουλειά μόνο του στο δάσος και ότι δεν υπάρχουν αρκούδες που μιλάνε. Ποιος θα
έπρεπε να φοβάται; Ένα κορίτσι που μπήκε μέσα στo άγνωστο σπίτι και σχεδόν το διέλυσε
ή οι ένοικοι που μπήκαν και είδαν έναν διαρρήκτη να κοιμάται αμέριμνος στο κρεβάτι τους;

Ιδέες για να ξεπεράσεις τη βαρεμάρα σου στην καραντίνα μακριά από οθόνες.

Όλη αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε εμείς, τα παιδιά, λόγω του covid
και λόγω της καραντίνας δεν έχουμε τι να κάνουμε. Οι ιδέες μας εξαντλούνται
και βαριόμαστε πολύ πιο εύκολα, γιατί είμαστε περιορισμένα μέσα σε 4
τοίχους.
Εδώ που τα λέμε αν κάποιος μας έδινε 1€ κάθε φορά που βαριόμασταν θα
ήμασταν πλούσιοι! Τα κακά νέα είναι ότι δεν υπάρχει κανείς που θα μας έδινε
1€. Τα καλά νέα είναι ότι η βαρεμάρα κάνει καλό! Μπορεί να μην το περίμενες
ότι θα διαβάσεις για τα θετικά της βαρεμάρας σε ένα post με τίτλο ιδέες για να ξεπεράσεις την βαρεμάρα σου στην καραντίνα μακριά από οθόνες.Όμως ισχύει γιατί η πλήξη κάνει καλό! Ενεργοποιεί τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας!
Ορίστε μερικές προτάσεις :
1)Φτιάξτε ζύμη και ψήστε κουλουράκια.
2)Φτιάξτε ένα παζλ.
3)Ανοίξτε το ραδιόφωνο, δυναμώστε το και χορέψτε.
4)Γεμίστε τη μπανιέρα με χρωματιστές «σαπουνοβομβες» και χαλαρώστε.
5)Ζωγραφίστε κάτι που σας εκφράζει.
6)Κάντε λίγη γυμναστική.
7)Διαβάστε ένα βιβλίο.
8)Κάντε κολάζ.
9)Φτιάξτε ένα βιβλίο με τις αγαπημένες σας αναμνήσεις.
10) Γράψτε σε ένα χαρτί την αγαπημένη σας στιγμή της κάθε μέρας  και
τοποθετήστε το μέσα σε ένα βάζο. Στο τέλος του μήνα ανοίγετε το βάζο και
ξαναδιαβάζετε τα χαρτάκια, έτσι ώστε στο τέλος να έχετε χαρούμενες
σκέψεις.

HAPPY | The Happy Movie

Φράσεις εφήβων που υποδηλώνουν τοξική σχέση με το φαγητό

Κατά την εφηβεία αδιαμφισβήτητα το σώμα μας αλλάζει. Ειδικά στην εποχή μας, κατά
την οποία βομβαρδιζόμαστε από εικόνες που προβάλλουν τα πρότυπα ομορφιάς, συχνό
είναι το φαινόμενο πολλοί έφηβοι να αναπτύσσουν ανασφάλειες για την εμφάνισή τους
και διατροφικές διαταραχές, καθώς αυτό που βλέπουν στον καθρέφτη δεν συμβαδίζει με
τα ιδανικά κορμιά τα οποία συναντούν παντού στα κοινωνικά δίκτυα. Ως έφηβη λοιπόν,
έχοντας δει πολλές συνομήλικές μου να προσεγγίζουν το θέμα του φαγητού ως συνάρτηση
της εικόνας που έχουν για το σώμα τους αλλά και την αξία τους ακόμη, σας παρουσιάζω
φράσεις που ακούγονται συχνά και υποδηλώνουν μια ανθυγιεινή σχέση με αυτό, καθώς και
την άποψή μου για αυτές.

«Ασκούμαι για να κάψω όσα έφαγα»

Η άσκηση είναι ένα δώρο στο σώμα μας. Θα έπρεπε ο στόχος μας να μην είναι να
κάψουμε θερμίδες, αλλά να ευχαριστηθούμε την διαδικασία, να νιώσουμε όμορφα, να
εκτονωθούμε. Άλλωστε, κατά την άσκηση απελευθερώνεται ενδορφίνη, μια ορμόνη που
συμβάλλει στην ευεξία και την καλή μας διάθεση.

«Μετράω με ακρίβεια την παραμικρή θερμίδα του φαγητού που καταναλώνω»

Το ιδανικό θα ήταν να ακούμε το σώμα μας σχετικά με τις ποσότητες που θα
καταναλώσουμε και να επιλέγουμε στην καθημερινότητα μας τροφές που μας κάνουν
αντικειμενικά καλό αλλά και τροφές που μας ευχαριστούν και ικανοποιούν τις λιγούρες
μας. Δεν υπάρχει λόγος για πανικό και υστερία. Οι θερμίδες είναι μονάδα ενέργειας και το
φαγητό είναι το καύσιμο του οργανισμού μας, δεν πρέπει να το τρέμουμε.

«Αποκλείω συγκεκριμένα φαγητά από τη διατροφή μου με τον φόβο ότι θα με
παχύνουν»

Δεν θα πρέπει κανένα φαγητό να γίνεται μπαμπούλας. Άλλες τροφές είναι πιο πυκνές
θερμιδικά και άλλες όχι, άλλες πιο πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και άλλες όχι. Είναι
καλύτερο να απολαμβάνουμε όλες τις τροφές με μέτρο, παρά να αναπτύσσουμε αισθήματα
ενοχής.

  Συμπερασματικά, η σχέση με το φαγητό είναι αρκετά ιδιαίτερη για μεγάλο αριθμό
εφήβων. Τέτοιοι χαζοί «κανόνες» δημιουργούν ένα αίσθημα ενοχής και υποσκάπτουν την
αυτοεκτίμηση. Καλό θα είναι οι έφηβοι να καταναλώνουν από όλες τις τροφές με μέτρο,
προσέχοντας ταυτόχρονα την υγεία τους και χωρίς να υποβάλλουν τον εαυτό τους σε
τέτοια ταλαιπωρία με τις υπερβολές.

Οι ερωτήσεις των γονέων στους εφήβους

Αγαπητοί μαμά και μπαμπά,
Είμαι έφηβος. Δεν είμαι τέλειος και ούτε θα είμαι. Τα μαθήματα δυσκόλεψαν, τα
φροντιστήρια αυξήθηκαν, το άγχος μεγάλωσε και οι ώρες της μέρας δεν μου φτάνουν.
Ξυπνάω νωρίς το πρωί, πηγαίνω στο σχολείο, γυρίζω στο σπίτι και, πριν ακόμη πάει
απόγευμα, έχω ξεκινήσει να διαβάζω. Όταν πλέον έχω τελειώσει, έξω έχει πέσει η
νύχτα. Θέλω λίγο χρόνο για μένα. Κάθομαι να δω μία ταινία, ώστε να αφιερώσω λίγο
χρόνο και στον εαυτό μου. Όταν πέφτω στο κρεβάτι, θυμάμαι όλα αυτά που έχω να
κάνω για αύριο και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Φοβάμαι... Φοβάμαι πως η μέρα που
ξημερώνει ίσως είναι χειρότερη και από τη σημερινή...

 

[Μπαμπάς]- τι κάνεις όλη μέρα στο δωμάτιό σου;
Η αλήθεια είναι πως ούτε και εγώ είμαι σίγουρος. Αν δεν έχω διάβασμα ή φροντιστήριο,
πιθανότατα να βλέπω μία ταινία ή ακούω μουσική. Πειραματίζομαι με ό,τι βρω μπροστά
μου και τις λίγες ώρες ξεκούρασης που μου απομένουν, νομίζω, πως έχω το δικαίωμα να
μη θέλω να συμμαζέψω το δωμάτιό μου. Θέλω να περάσω καλά έστω και μόνος μου,
αφού δεν μπορώ να βγω έξω. Θέλω να έχω τη ψευδαίσθηση πως ο χρόνος σταμάτησε και
εγώ δεν έχω να ανησυχώ για το αύριο.

[Μαμά]- νομίζω δεν επικοινωνούμε πλέον όπως παλιά!
Έχεις δίκιο. Πέρασαν τα χρόνια και εγώ άλλαξα. Δεν είμαι εκείνο το παιδάκι που θα σε
ρωτούσε για το κάθε τι και που θα προσπαθούσε να σε κάνει να γελάσεις με μία ζωγραφιά
που έφτιαξε στο σχολείο. Καλά -καλά πια δεν χαμογελάω εγώ. Όπως και εσύ, όταν έφυγες
από την ποδιά της γιαγιάς, έτσι και εγώ τώρα θέλω να δείχνω ανεξάρτητος. Θέλω να κάνω
πράγματα μόνος μου για να προετοιμάζομαι για τη ζωή που με περιμένει.

 

 

 

 

Ο ΕΦΗΒΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

 

Αυτό το θέμα δεν αναλύεται εύκολα .Ο κάθε άνθρωπος θα έχει διαφορετικές εμπειρίες από αυτή την εποχή. Ακούμε από τους γονείς μας για τα δικά τους δύσβατα μονοπάτια στην εφηβεία αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν άκουσε το δικό μας. Ίσως και να μην ακουστεί ποτέ. Μπορεί οι μεγαλύτεροι μας να είχαν τις δικιές τους ανησυχίες όπως κι εμείς τις δικιές μας. Διέθεταν όμως την ευκαιρία για την απλούστερη έξοδο με την μεγάλη ή μικρή τους παρέα ,κάτι που οι σημερινοί  μαθητές γυμνασίου και λυκείου πιθανότατα έχουν ξεχάσει ή νοσταλγήσει.

Παρά αυτή την ομολογουμένως δύσκολη περίοδο που διανύουμε, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα ο εγκλεισμός και η αποξένωση από φίλους και οικογένεια .Υπάρχει ένας παράγοντας με τον οποίο ζούμε καθημερινά και έχει καταλήξει να γίνεται μέρος της ρουτίνας. Οι προσδοκίες… Σαν μία ευρύτερη έννοια, τα όρια που έχουμε θέσει εμείς στον εαυτό μας   αλλά και αυτά που μας επιβάλλει η κοινωνία μέσα στα χρόνια. Με το πέρασμα του χρόνου τα μαθήματα δυσκολεύουν, τα φροντιστήρια αυξάνονται και οι ώρες για εμάς σταδιακά μειώνονται.

Κάθε άνθρωπος κουβαλά τα δικά του προβλήματα. Στην προκειμένη περίπτωση ο έφηβος του σήμερα 'σκληραγωγείται' μένοντας στο σπίτι , διακατέχεται από έναν καταιγισμό συναισθημάτων και παρόλα αυτά, τα διοχετεύει καθημερινά και πασχίζει να ανταπεξέλθει στα ‘πρέπει’ της κοινωνίας στην οποία του επιβλήθηκε να αναπτυχθεί.

Που πήγε η ανεμελιά?

ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

 

ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

Mε αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, στις 15 Φεβρουαρίου, άδραξα την ευκαιρία κάνοντας μία έρευνα για το θέμα να καταλήξω σε ορισμένα συμπεράσματα που θα έπρεπε να ευαισθητοποιήσουν τη νέα γενιά ακόμη περισσότερο.

Ο όρος παιδικός καρκίνος χρησιμοποιείται για να ορίσει οποιοδήποτε είδος καρκίνου που εμφανίζεται σε παιδιά πριν την ηλικία των 15 ετών. Κάθε χρόνο 250000 παιδιά νοσούν ανά τον κόσμο. Στη χώρα μας προσβάλλονται 300 περίπου παιδιά ετησίως. Πάνω από 150000 θάνατοι το χρόνο θα είχαν αποφευχθεί, εάν μέσα στις δυνατότητες αντιμετώπισης υπήρχαν και αρκετές χιλιάδες περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες ή δότες μυελού των οστών.

Η ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος σήμερα, χρήζει μεθοδολογίας, ενθάρρυνσης και υποστήριξης.  Δεν ξυπνάς μια μέρα και λες θα γίνω εθελοντής. Η αξία του εθελοντισμού πρέπει να καλλιεργηθεί στα παιδιά από τα πρώτα κιόλας βήματα στο σχολείο σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς.

Ο εθελοντισμός νέων αφορά σε άτομα ηλικίας από 15 έως 24 ετών.
Οι νέοι αποτελούν το μέλλον του εθελοντισμού και ο σχετικά μικρός αριθμός αυτού του πληθυσμού σήμερα, καθιστούν τις πρακτικές για την προσέλκυση περισσότερων ιδιαίτερα σημαντικές.

Οι νέοι σήμερα, διαθέτουν μία σειρά χαρακτηριστικών τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά και υπεύθυνα ώστε να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο της εθελοντικής προσφοράς παρέχοντας καταλυτική συνεισφορά σε κάθε μορφής ανάγκη. 

  • Είναι ανοιχτόμυαλοι, έχουν ανατραφεί με μεγαλύτερη έκθεση στη διαφορετικότητα 
  • Είναι ενεργητικοί και ενθουσιώδεις και έχουν υψηλά επίπεδα ζωτικότητας
  • Είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και κατ’ επέκταση σε online τεχνικές προσέλκυσης.
  • Προτιμούν την ομαδική εργασία, απολαμβάνουν να συναντούν νέους ανθρώπους και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μαζί με φίλους
  • Καθώς υφίσταται πολύ συχνά διακρίσεις σχετικά με το νεαρό της ηλικίας τους, έχουν ανάγκη σεβασμού και ανάληψης υπευθυνοτήτων.

Παραθέτω ορισμένα sites οργανώσεων που μπορείς να ξεκινήσεις την εθελοντική σου δράση: 

http://www.elpida.org/

http://www.greenpeace.org/greece/el/getinvolved/volunteers/

http://www.boroume.gr/mporeis-na-voithiseis/

http://www.actionaid.gr/upostirixe-mas/ethelontismos/

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Από την ωραία Ελένη έως την Coco Channel και τη Μαντώ Μαυρογένους ,η γυναίκες έχουν προοδεύσει όχι μόνο στις οικιακές εργασίες για τις οποίες υποτίθεται πως προορίζονταν αλλά και σε τομείς όπου μέχρι πριν έναν αιώνα επικρατούσε πλήρης ανδροκρατία. Ας πάρουμε μερικά από τα επικρατέστερα παραδείγματα των νεότερων χρόνων:

  • ΜΑΡΙΑ ΚΙΟΥΡΙ – ΦΥΣΙΚΟΣ (1867-1934)

Η πρώτη γυναίκα που πήγε στο πανεπιστήμιο ,ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τη ραδιενέργεια. Η Πολωνή φυσικός και χημικός υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης καθώς και έλαβε δύο φορές το βραβείο Νόμπελ φυσικής και χημείας.

  • BARBARA BUTTRICK - ΠΥΓΜΑΧΟΣ

Πιθανότατα αυτό το όνομα να μη θυμίζει κάτι. Πράγματι δεν είναι γνωστό αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες πυγμάχους. Η 87χρονη σήμερα , έγινε ‘προσβολή για τη γυναικεία φύση’ στα πρώτα βήματα της καριέρας της. Κι όμως αν αυτά τα κακόβουλα σχόλια την ενοχλούσαν δε θα είχε την τύχη να σταθεί δίπλα σε πασίγνωστα ονόματα όπως τον Muhammad Ali και πολλούς άλλους.

  • ΚΑΛΛΙΡΟΗ ΠΑΡΡΕΝ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΑ (1861-1940)

Αντιπροσωπεύει την Ελλάδα σε πολλά διεθνή συνέδρια , ιδρύει το ‘’Λύκειο των Ελληνίδων’’ και ζητά δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες το 1890,κάτι που πραγματοποιήθηκε 70 χρόνια αργότερα.