Γεια σας παιδιά τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!!!!!!! Σήμερα θα σας πω για μια πολύ  όμορφη χώρα την  Ιταλία!!Ξεκινάμε;;;

ΘΡΗΣΚΕΙΑ:

Στην Ιταλία υπάρχει η αρχή του κοσμικού κράτους  και επομένως δεν υπάρχει επίσημη θρησκεία.

Οι Ιταλοί πολίτες είναι κυρίως Καθολικοί Χριστιανοί: το 2006, το 87,8% δήλωσαν Καθολικοί και το 30,6% πιστοί. Το ποσοστό μειώθηκε, λόγω της αυξανόμενης διαδικασίας της εκκοσμίκευσης, στο 24,4%, σύμφωνα με το Eurispes 2010, σε σύγκριση με το 18,5% του πληθυσμού αγνωστικιστών ή μη πιστών.

Η Καθολική εκκλησία στην Ιταλία οργανώνεται σε 225 μητροπόλεις και ένα στρατιωτικό γραφείο. Ο επίσκοπος της Ρώμης είναι αρχιεπίσκοπος και παίρνει τον τίτλο του Πάπα. Η Εκκλησία ασκεί σημαντικό ρόλο στην ιταλική κοινωνία λαμβάνοντας θέση σε θρησκευτικά, κοινωνικά και πολιτικά θέματα, όπως το διαζύγιο και η άμβλωση κατά τη δεκαετία του εβδομήντα, και τα τελευταία χρόνια, τη Διαθήκη εν ζωή, την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου από τις αίθουσες διδασκαλίας στα ιταλικά σχολεία (απομάκρυνση στην οποία αντιτίθεται περισσότερο από το 60% των Ιταλών, με μόνο το 17% υπέρ) ή την πολιτική μετανάστευση.

Η σχέση της Εκκλησίας με το κράτος ορίζεται από το Σύνταγμα, το οποίο συντάχθηκε κατά τη Συνθήκη του Λατερανού, και αναθεωρήθηκε το 1984 με το νέο κονκορδάτο σύμφωνα με το οποίο το κράτος στηρίζει την Εκκλησία μέσω της χορήγησης ενός αναλογικού μεριδίου των οκτώ τοις χιλίοις των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, το οποίο προστίθεται στις άλλες χρηματοδοτήσεις που δέχεται η Καθολική Εκκλησία στην Ιταλία. Σχέσεις με τα άλλα θρησκευτικά δόγματα καθορίζονται από ειδικό καθεστώς.

Μεταξύ των μειονοτικών θρησκειών βρίσκονται διάφορες άλλες χριστιανικές ομολογίες (συγκεκριμένα Ορθόδοξοι και Προτεστάντες  και τέλος ως επί το πλείστον  Πεντηκοστιανοί   ) καθώς και Εβραίοι, Μόρμονοι και Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η μετανάστευση συμβάλλει σημαντικά σε μερικές από τις θρησκευτικές μειονότητες της χώρας, εκ των οποίων υπερισχύουν αριθμητικά οι ορθόδοξοι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι, οι βουδιστές και ινδουιστές.

Γλώσσες

Στην Ιταλία ομιλούνται πολλές διάλεκτοι των Ιταλικών. Μερικοί εκτιμούν πως πολλές από αυτές αποτελούν ξεχωριστές γλώσσες. Υπάρχουν περίπου 33 διάλεκτοι, εκ των οποίων σημαντικότερες, ως προς τον αριθμό των ομιλούντων είναι η διάλεκτος της Λομβαρδίας και της Λιγουρίας, τα Ναπολιτάνικα, τα Σικελιάνικα, η διάλεκτος της Σαρδηνίας  και της  Μπολόνια

.

Εκπαίδευση

Η εκπαίδευση στην Ιταλία είναι υποχρεωτική από την ηλικία των 6 έως και την ηλικία των 16 ετών και χωρίζεται σε πέντε επίπεδα: το νηπιαγωγείο (scuola dell'infanzia), το δημοτικό (scuola primaria ή scuola elementare), την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (scuola secondaria di primo grado ή scuola media inferiore), την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (scuola secondaria di secondo grado ή scuola media speriore) και το πανεπιστήμιο (università), και διαθέτει τόσο δημόσια, όσο και ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

To πανεπιστήμιο Μπολόνια που είναι το παλιότερο της Ευρώπης

Η ιταλική κουζίνα 

Είναι μία από τις κουζίνες που προσφέρονται από τα περισσότερα εστιατόρια στον κόσμο, αν και συχνά οι Ιταλοί δεν είναι ικανοποιημένοι με το πως τα εστιατόρια προετοιμάζουν τα ιταλικά πιάτα στο εξωτερικό.  Ένας από τους λόγους είναι η δυσκολία να βρουν τα ντόπια προϊόντα της Μεσογειακής διατροφής (γιατί είναι υψηλό το κόστος εφόσον είναι σε χώρες όπου τα εν λόγω προϊόντα πρέπει να είναι εισαγόμενα), ένας άλλος λόγος είναι παραδόξως η απλότητα.

Συχνά στο εξωτερικό (ιδιαίτερα στις αγγλοσαξονικές χώρες), πιστεύουν ότι το καλό φαγητό πρέπει να είναι πλούσιο σε συστατικά, και δεν αντιστέκονται ώστε να προσθέσουν για να γίνει το πιάτο τους πιο σύνθετο, ή για να δώσουν την εντύπωση ότι ένα πιάτο μπορεί να παρασκευαστεί εν αγνοία των πελατών (σ'αυτή τη περίπτωση εστιατόριο). Επίσης, η διάκριση στην ιταλική κουζίνα μεταξύ "πρώτου" και "δεύτερου" πιάτου δεν βοηθάει στον τρόπο κυρίως που σε αυτές τις χώρες είναι συνηθισμένοι να γευματίζουν μνε ένα μοναδικό πιάτο .

Έτσι, τα πρώτα πιάτα με ζυμαρικά είναι πολύ απλά ώστε να αποφεύγονται ή να παρουσιάζονται με τρόπο περισσότερο "πλούσιο", προσθέτοντας συστατικά. Για παράδειγμα, η πίτσα Μαργαρίτα σπάνια παραγγέλνεται σε σύγκριση με τις άλλες πίτσες που βρίσκονται στο μενού και, στη συνέχεια, προσθέτουν στην παραγγελία μερικά συστατικά χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις σάλτσες (για παράδειγμα, τη σάλτσα σκόρδου) που υπάρχει σε αυτή τη πίτσα. Το σκόρδο είναι συχνά λιωμένο ως ένα χαρακτηριστικό συστατικό της ιταλικής κουζίνας (κρέμα από σκόρδο, σκορδόψωμο, κλπ.).

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του πολιτισμού και της ιταλικής κουζίνας είναι να εξετάσουμε πάνω σε δύο διαφορετικά επίπεδα όχι μόνον το κρέας και τα λαχανικά, αλλά όλα τα συστατικά που ταιριάζουν με απόλυτη αρμονία. Καθώς το κρέας είναι πιο σημαντικό και ένα γεύμα χωρίς κρέας θεωρείται φτωχό, είναι πιο δύσκολο να βρεθούν τα είδη των ζυμαρικών χωρίς κρέας, ακόμη και με κόστος την προσθήκη του κοτόπουλου που σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιείται για πρώτο πιάτο στην Ιταλία.

Ιταλική μόδα

Μερικοί από τους πιο διάσημους οίκους μόδας είναι ιταλικοί. Οι Ιταλικοί οίκοι μόδας είναι φινετσάτοι και  όλοι οι διάσημοι τρελένονται να ψωνίζουν απο τους παρακάτω ιταλικούς οίκους μόδας οι οποίοι είναι και οι πιο γνωστοί:

Guccci- Fendi-Prada-Ferragamo-Gorgio Armani-Dior-Valentino-Dolce & Gabanna-Vercage

Ρούχα του οίκου Valentino