Ελληνικά

Παλιό Πρωτοδικείο Καβάλας

Το Παλιό Δικαστικό Μέγαρο Καβάλας ανεγέρθηκε το 1896 από τον Χιώτη Καϊμακάμη, πρωτοβάθμιος διοικητής της Καβάλας υπαγόμενους στον Εμίν Πασά. Ήταν το Διοικητήριο της Καβάλας έως το 1913 όπου αντικαταστάθηκε από το δημαρχείο, παρόλο που ο Δήμος Καβάλας συστάθηκε επισήμως το 1918, κατά την απελευθέρωση της πόλης το 1913 με πρώτο δήμαρχο τον Γεώργιο Πρωτόπαπα. Μαζί με το Τουρκικό διοικητήριο στέγαζε και το τουρκικό κτηματολόγιο το οποίο βρίσκεται στο υπόγειο του κτιρίου.

Από το μπαλκόνι του κτιρίου αυτού, 108 χρόνια πριν, ο πλωτάρχης Κριεζής ανακοίνωσε στους πολίτες της οθωμανικής Καβάλας την κατάληψη της πόλης από τον Ελληνικό Στόλο και την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό.

ΠΑΠΙΤΙΚΟΣ

Ο χορός Παπίτικος χορεύεται κυρίως από τους κατοίκους της Νικήσιανης του Παγγαίου. Ονομάζεται έτσι λόγο του αργού ρυθμού του και λέγεται ότι παλιά το χόρευαν οι ηλικιωμένοι (παππούδες) του χωριού.

ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΆΚΙ

Το τραγούδι αυτό συνοδεύει τον χορό <<Παπίτικο>>. Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των κατοίκων της Νικήσιανης. Το άκουγαν συνήθως οι ηλικιωμένοι στα καφενεία που πήγαιναν καθημερινά.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

Ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά γεγονότα της πόλης είναι αναμφίβολα το Φεστιβάλ Φιλίππων Καβάλας. Πρόκειται για το δεύτερο παλαιότερο φεστιβάλ της χώρας, μετά το Φεστιβάλ της Επιδαύρου. Η πρώτη παράσταση που φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ ήταν η «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, τον Σεπτέμβρη του 1957. Διοργανώνεται από τον Ιούλιο μέχρι και τον Αύγουστο στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ Wood Water Wild

Ένα εναλλακτικό Φεστιβάλ μουσικής, αθλημάτων και δραστηριοτήτων υπαίθρου, που διεξάγεται κάθε χρόνο στην αρχή της καλοκαιρινής περιόδου μέσα στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον του Περιβαλλοντικού Μονοπατιού της Παλιάς Καβάλας

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ

Διεξάγεται από το 1984 κάθε Καθαρά Δευτέρα, διαρκεί περίπου 8 ώρες και ο χώρος διεξαγωγής της είναι κάθε χρόνο και διαφορετικός. Σκοπός της συγκεκριμένης εκδήλωσης είναι η αναβίωση των εθίμων και των παραδόσεων της Καθαράς Δευτέρας (χαρταετός, παραδοσιακά νηστίσιμα εδέσματα, διασκέδαση στο ύπαιθρο), η πραγματοποίηση εργαστηρίων που απευθύνονται σε οικογένειες, καθώς και η μουσική ψυχαγωγία όλων με παραδοσιακά, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, συνοδευόμενα από τα μουσικοχορευτικά τμήματα των συλλόγων. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και κάθε χρονιά έχει γύρω στους 5.000 επισκέπτες.

ΕΘΙΜΟ ΣΑΓΙΑ

Το έθιμο προέρχεται από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Θεοφανείων, στη Νέα Καρβάλη.

Στις μέρες μας, οι πιστοί ανάβουν μία μεγάλη φωτιά το βράδυ στο κεντρικότερο σημείο του οικισμού και πιασμένοι χέρι-χέρι χορεύουν και τραγουδούν γύρω από τη φωτιά, για να διώξουν τα κακά πνεύματα στα έγκατα της γης. Πριν το άναμμα της φωτιάς, ψάλλουν όλοι μαζί τα κάλαντα του τόπου καταγωγής τους για τα Θεοφάνεια. Επειδή η παραμονή των Θεοφανείων είναι ημέρα νηστείας, τα εδέσματα που προσφέρονται είναι φακές, φασόλια τουρσί και το «χοσάφτι», δηλαδή κομπόστες από σταφίδες, δαμάσκηνα ή βερίκοκα.

ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΑΡΑΠΗΔΩΝ

Το πανάρχαιο έθιμο αναβιώνει στις 6 Ιανουαρίου, στη Νικήσιανη του Δήμου Παγγαίου. Συμβολίζει τη μάχη της ζωής και του θανάτου, τη γονιμότητα και την έναρξη μιας νέας εποχής.

Οι Αράπηδες, ντυμένοι με προβιές και ζωσμένοι με «τα τσάνια», χωρίζονται σε δύο ομάδες, με δύο αρχηγούς να τους οδηγούν, και βγαίνουν στα σοκάκια του χωριού. Το βήμα τους είναι αργό και επιβλητικό προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο, για να ξορκίσουν το κακό. Οι δύο ομάδες ενώνονται στο χώρο που κορυφώνεται το έθιμο, όπου και τους περιμένει ο κόσμος. Οι δύο αρχηγοί παλεύουν, μέχρι την τελική πτώση του ενός. Ακολουθεί μυσταγωγία γύρω από τον πεσμένο αρχηγό και ολοκληρώνεται με την ανάστασή του. Χαρούμενοι όλοι βγάζουν τις «μπαρμπότες», αποκαλύπτοντας τα πρόσωπά τους και στήνουν έναν ξέφρενο κυκλικό χορό.