Μας λέει ο άγιος Σωφρόνιος ο Αγιορείτης:
"Τό σημαντικότερο ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ ἐσωτερική παράστασή του ἐνώπιόν του Θεοῦ, ἡ προσευχή. Ὅλη ἡ ζωή τοῦ οἰκοδομεῖται ἐπάνω στήν πέτρα τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Ἡ οἰκοδόμηση τῆς αἰώνιας σωτηρίας μέ βάση τήν «ἀνθρώπινη ἐπιστήμη» εἶναι μωρία.
Ὁ χῶρος τῆς ἐμπειρικῆς ἐπιστήμης περιορίζεται ἀπό τήν «ἀντικειμενική γνώση» προσδιορισμένων φυσικῶν φαινομένων. Τό Εἶναι ὡς Ἀγαθό, Ἀγάπη, Ἐλευθερία, Δημιουργία, Κάλλος, Σοφία χαρακτηρίζει τό Πρόσωπο, πού γεννιέται ἄνωθεν στήν προσευχή μας πρόσωπο μέ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ-Δημιουργοῦ μας. Ἔξω ἀπό τόν προσωπικό αὐτό Θεό δέν ὑπάρχει καί δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει τίποτε. Ἡ δημιουργική θέληση ἀνήκει στίς ὑποστάσεις τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἡ ἐμπειρική ἐπιστήμη δέν μᾶς προσφέρει τή γνώση γιά τήν αἰωνιότητα. Ἀνήκει ὁλοκληρωτικά στήν ἐν χρόνῳ καί χώρῳ μορφή ὑπάρξεως καί εἶναι θνητή κατά τή φύση της. Ἡ ὑπηρεσία της πρός τήν ἀνθρωπότητα θά τελειώσει μαζί μέ τό τέλος τῆς γήινης ἱστορίας μας.[…]"
Σε μια άλλη πλευρά της ανθρώπινης κοινότητας, ο κοσμολόγος Stephen Hawking ακούστηκε να λέει λίγο πριν το θάνατο του:
"Στο συνέδριο Zeitgeist της Google το 2011, ο Stephen Hawking δήλωσε ότι "η φιλοσοφία έχει πεθάνει". Πίστευε ότι οι φιλόσοφοι "δεν έχουν συμβαδίσει με τις σύγχρονες εξελίξεις στην επιστήμη", "δεν έχουν πάρει την επιστήμη αρκετά σοβαρά και έτσι η Φιλοσοφία δεν είναι πλέον σχετική με τις αξιώσεις γνώσης", "η τέχνη τους είναι νεκρή" και ότι οι επιστήμονες "έχουν γίνει οι φορείς της δάδας της ανακάλυψης στην αναζήτησή μας για γνώση". Είπε ότι τα φιλοσοφικά προβλήματα μπορούν να απαντηθούν από την επιστήμη, ιδίως από τις νέες επιστημονικές θεωρίες που "μας οδηγούν σε μια νέα και πολύ διαφορετική εικόνα του σύμπαντος και της θέσης μας σε αυτό". Η άποψή του επαινέθηκε και επικρίθηκε." (Wikipedia)
Αργότερα, κάπου στην χώρα καταγωγής του Hawking (Αγγλία), κατά τη διάρκεια ενός γεύματος και συζήτησης που ακολούθησε, ο Άγγλος John Lennox, μαθηματικός στην Οξφόρδη και απολογητής της θρησκείας, αναφέρεται στον Hawking ως εξής:
Και συνεχίζει ο άγιος Σωφρόνιος:
"Ὁ μοναχός κατέχεται ἀπό τή φλογερή ἐπιθυμία νά προσλάβει μέσα του τό πλήρωμα τῆς ζωῆς, νά ὑπερνικήσει τόν θάνατο, ἡ πνοή τοῦ ὁποίου ἀμαυρώνει τή ροή τοῦ χρόνου. Χαρακτηριστικό στόν μοναχό εἶναι νά αἰσθάνεται ὅτι ὅλα τα πρόσκαιρα χάνουν κάθε νόημα, ὅταν πίσω ἀπό αὐτά δέν ἀκολουθεῖ ἡ θεία αἰωνιότητα, στήν ἀναζήτηση τῆς ὁποίας συγκεντρώνεται ὅλη ἡ ὕπαρξή του. Ώ, ἡ θαυμαστή αὐτή καί μυστηριώδης διαδικασία! Σέ προσευχή ἄκρας ἐντάσεως τό πνεῦμα μᾶς ὑψώνεται στόν ἀγαπημένο Θεό μέ ταχύτητα πού ὑπερβαίνει τήν ταχύτητα τοῦ φωτός. Εἶναι ἔτσι δημιουργημένο (τό πνεῦμα μας), ὥστε σέ μιά στιγμή νά διεισδύει καί νά ἀγκαλιάζει τήν ἀπειρότητα τῶν ἀβύσσων. Τότε βεβαίως ἐμφανίζεται τό Φῶς τῆς Θεότητος καί σέ ἀπείρως σύντομο διάστημα δέχεται τήν ἀποκάλυψη τοῦ πλούτου τοῦ πνευματικοῦ κόσμου.
Ὁ μοναχισμός εἶναι κάτι ἄλλο· εἶναι διδασκαλία εὐσέβειας, ἐπιστήμη πρός ὑπέρβαση τοῦ θανάτου. Τά μοναστήρια καί ἡ ἔρημος δίνουν τήν ἐλευθερία νά παραδοθεῖ ὁ ἄνθρωπος στό πένθος τῆς μετανοίας σέ τέτοιο βαθμό, πού ὁ κόσμος σχεδόν ποτέ δέν ἐπιτρέπει. Μέ τήν ἔννοια αὐτή στόν μοναχισμό ὑπάρχει μόρφωση ἀνώτερης τάξεως σέ σύγκριση μέ τήν ἀκαδημαϊκή. Ἀλλά καί ὅταν ὁ μοναχός κατανοήσει τήν κατάσταση αὐτή τῶν πραγμάτων, ὅπως ἐγώ μπορῶ νά μαρτυρήσω, δέν περιφρονεῖ τήν ἀκαδημαϊκή μόρφωση, πρᾶγμα πού θά ἦταν ὄχι ἁπλῶς σφάλμα ἀλλά καί ἁμαρτία.
Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι νά πιστεύει κανείς στόν Θεό καί ἄλλο νά τόν γνωρίζει."
Ο Ιησούς και ο Θωμάς (Ιω 20,29)
24Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. 25Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω». 26Οχτώ μέρες αργότερα οι μαθητές ήταν πάλι μέσα στο σπίτι, μαζί τους κι ο Θωμάς. Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς, ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σ’ εσάς». 27Έπειτα λέει στο Θωμά: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». 28Ο Θωμάς τότε του αποκρίθηκε: «Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου». 29Του λέει τότε ο Ιησούς: «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου· μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει!»
