αντίκρισα το απέραντο γαλάζιο

και έναν παράδεισο μοναδικό

αφού έφτασα στον ερημότοπο αυτό.

Μόνο το κύμα ακούγονταν

στη χρυσαφένια θάλασσα

και ο βράχος ερημίτης

που αγκάλιαζε το σύμπαν.

Άσπρα βότσαλα

κάτω απ' τον καυτό ήλιο

έτριζαν απ' του ανθρώπου

το πάτημα.

Και έμεινα εκεί

στην άκρη του κόσμου

ως του δειλινό

να αγναντεύω τον

κόσμο τον απόλυτο τον μοναδικό.

Και ποιος να το ‘λεγε ότι εγώ  θα αντικρίσω

 το θέαμα του γαλάζιου θαύματος

και τον παράδεισο τον εξωτικό

θα κατάφερνα να τον δω.

Κι όμως εκπληρώθηκε η επιθυμία μου η πολυπόθητη

και τώρα μπορώ να μιλήσω για την εμπειρία μου αυτή.

Το κύμα μονάχα άκουγα, της χρυσαφένιας θάλασσας

Τον βράχο τον ερημίτη έβλεπα , που αγκάλιαζε το σύμπαν.

Στη σκιά του έκατσα απολαμβάνοντας την γαλήνη και την ηρεμία