Το θεμελιώδες πείραμα ότι το ηλεκτρικό ρεύμα δημιουργεί μαγνητικό πεδίο πραγματοποιήθηκε από το Δανό φυσικό Oersted το 1820. Ο Oersted παρατήρησε ότι η βελόνα της πυξίδας ,που κάτω από την επίδραση του μαγνητικού πεδίου της Γης δείχνει το Βόρειο Πόλο ,μετατοπίστηκε όταν ηλεκτρικό ρεύμα διαρρέει ένα καλώδιο τοποθετημένου κοντά στην πυξίδα. Προφανώς η πυξίδα ήταν υπό την επίδραση ενός άλλου μαγνητικού πεδίου εκτός από της Γης. Αυτό το πείραμα συνδέει τον Ηλεκτρισμό με το Μαγνητισμό ή την πρώτη φορά. Τελικά όλα τα μαγνητικά πεδία προκαλούνται από την μεταβολή των ηλεκτρικών πεδίων ,αλλά και η μεταβολή των μαγνητικών πεδίων,δημιουργεί ηλεκτρικά πεδία, όπως έδειξε το 1831 Faraday. Μια πολύ σημαντική εφαρμογή του φαινομένου της επαγωγής ήταν η κατασκευή της γεννήτριας ηλεκτρικού ρεύματος μεταξύ 1840-1850 κατά τη διάρκεια της 1ης φάσης της Βιομηχανικής Επανάστασης. Για πρώτη φορά με τη χρήση αγώγιμων καλωδίων, η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια μεταφέρεται σε απομακρυσμένα σημεία. Το 1887, για πρώτη φορά, ο Hertz επιτυγχάνει στο εργαστήριο την παραγωγή των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.