Μια φορά γλυκοπατάτα….. για πάντα γλυκοπατάτα (Στ’ 1)

ΕθΝΙΚΟΙ ΔΡΥΜΟΙ

Εθνικός Δρυμός Αίνου Κεφαλληνίας

Από τη Μάρθα Α.

Ο Αίνος είναι το ψηλότερο βουνό στην Κεφαλονιά με 1,628 μέτρα .Όπως και στον Παρνασσό κυριαρχεί το προστατευόμενο έλατο Abies Cephalonica,ανάμεσα σε άλλα θαμνώδη και σπάνια είδη φυτών .

Περιμετρικά και μέσα στον Δρυμό υπάρχει πυκνό οδικό δίκτυο που επιτρέπει την σχετικά εύκολη πρόσβαση επισκεπτών στο προστατευμένο ελατοδάσος .

Η ψηλότερη κορυφή του Αίνου είναι ο Μέγας Σωρός, απ’ όπου φαίνονται καθαρά η Ζάκυνθος και αμυδρά η Λευκάδα και οι κοντινές ακτές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας.

Ο πυρήνας του Δρυμού καταλαμβάνει έκταση 40.000 στρεμμάτων, προς τη μακεδονική πλευρά του Ολύμπου, με γενικό προσανατολισμό βόρειο-βορειοανατολικό. Η έκταση αυτή αντιστοιχεί περίπου στο 1/5 του ορεινού όγκου.

Εθνικός Δρυμός Πίνδου

Από Έιμι Λ.

Τα όρια του πυρήνα ορίζονται από τις μεγάλες κορυφές Μύτικας, Στεφάνι ή Θρόνος Διός, Σκολιό, Σκάλα, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Αντώνιος, Πάγος και άλλες μικρότερες, που σχηματίζουν πέταλο γύρω από την πυκνοδασωμένη χαράδρα Μαυρόλογγος, το οροπέδιο των Μουσών και την κοιλάδα του ποταμού Ενιπέα. Ο Εθνικός Δρυμός Ολύμπου παρουσιάζει πλούσια εντομοπανίδα, σπάνια πουλιά και διάφορα θηλαστικά. Διαφορετικοί μεταξύ τους βιότοποι συνυπάρχουν στο περιβάλλον του δρυμού κι αποτελούν το καταφύγιο για πολλά είδη θηλαστικών, μεταξύ των οποίων μεγάλα και μικρότερα σαρκοφάγα, φυτοφάγα, αρπακτικά πτηνά κ.α.

Ο δρυμός έχει καταγράψει 32 είδη θηλαστικών και 108 είδη πτηνών, ενώ δεν είναι λίγα τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Παραδείγματα αποτελούν το αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra) και ο χρυσαετός (Aquila chrysaetos). Ακόμα ο Όλυμπος φημίζεται για τoν μεγάλο αριθμό πεταλούδων, αμφιβίων, καθώς και ερπετών.

Εθνικός δρυμός Σουνίου!!!

Από Βένια Κ.

Ο εθνικός δρυμός Σουνίου είναι ο μικρότερος εθνικός δρυμός της χώρας και συγκεντρώνει μεγάλο ιστορικό και γεωλογικό ενδιαφέρον.Η περιοχή βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Αττικής.

Λίγο μετά το ορεινό χωριό Άγιος Κωνσταντίνος (Καμάριζα) βρίσκεται το Έγκοιλο Χάος το οποίο έχει σχήμα καρδιάς, πρόκειται για ένα σπάνιο μνημείο της φύσης με βάθος 55 μέτρα και διάμετρο 120 μέτρα. Από το Χάος θα βρεις χωματόδρομους προς διάφορες κατευθύνσεις που θα σε οδηγήσουν σε ήσυχα μονοπάτια. Αν τ’ ακολουθήσεις θα έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις διάσπαρτες μεταλλευτικές στοές και λείψανα από αρχαία εργαστήρια.

Στη χλωρίδα της περιοχής κυριαρχεί η χαλέπιος πεύκη, που δημιουργεί ένα αμιγώς μεσογειακό τοπίο. Κοντά της φυτρώνουν αγριελιές, κουμαριές και πολλά είδη θάμνων.

Η πανίδα δεν είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ποικιλία ειδών, ενώ εκτός από την αλεπού, δεν υπάρχουν μεγάλα θηλαστικά. Η ορνιθοπανίδα αντιπροσωπεύεται από κοινά είδη (κουκουβάγιες, σπίνους κ.ά.), αλλά η περιοχή αποτελεί πέρασμα μεταναστευτικών πουλιών.

Ίσως το σημείο που θα σου προξενήσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Δύσκολα συναντάμε τόσο καλά διατηρημένα πλυντήρια όσο αυτά της Λαυρεωτικής! Και βέβαια δεν αναφερόμαστε στη σύγχρονη συσκευή αλλά σε αρχαίο σύστημα επεξεργασίας ασημιού! Οι πιο καλοδιατηρημένες κατασκευές είναι λίγο νοτιότερα απ’ το Χάος και είναι εύκολα προσβάσιμες και με αυτοκίνητο. Βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο και δίνουν μία καλή εικόνα της διαδικασίας της επεξεργασίας των μεταλλευμάτων.

Θεωρώ πως αν και ένας μικρός δρυμός είναι πολύ εντυπωσιακός και έχει πολύ ωραία μνημεία και μέρη που θα έπρεπε να επισκεφτείς!!!

Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας

Από Λουκά Κ.

Η Πάρνηθα είναι το υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής. Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες, ρεματιές και οροπέδια.

Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός .Ο Δρυμός αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ. περίπου). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη,ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το πλείστον από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis).Μορφολογία
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της Πάρνηθας είναι η μεγάλη ποικιλομορφία της. Από ανατολή σε δύση απλώνονται μακριές κορυφογραμμές που σχηματίζουν 16 κορυφές με υψόμετρο άνω των 1.000 μ, ενώ η υψηλότερη κορυφή είναι η Καραβόλα (1.413 μ).Στην Πάρνηθα υπάρχουν επίσης αρκετά σπήλαια και βάραθρα, ιδιαίτερα στη δυτική και νοτιοδυτική πλευρά της, όπου επικρατεί ο ασβεστόλιθος. Το πιο γνωστό σπήλαιο είναι του Πανός, το οποίο πήρε το όνομά του από τη λατρεία του θεού Πάνα και των Νυμφών. Βρίσκεται σε υψόμετρο 620 μ, στο βόρειο άκρο του φαραγγιού του Κελάδωνα.
Τα ωραιότερα βάραθρα είναι του Κεραμιδίου (βάθος 27 μ), τα δύο βάραθρα στο Ταμίλθι (το καθένα βάθους 35 μ), το βάραθρο της Γκούρας (βάθος 20 μ) και τα σπηλαιοβάραθρα της Δεκέλειας (κατακόρυφο βάθος 20 μ, δύο θάλαμοι) και του Νταβέλη (κατακόρυφο βάθος 8 μ, σπήλαιο 200 τ.μ.).Το κλίμα στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας διαφέρει αισθητά από το αντίστοιχο της Αττικής. Οι διαφορές οφείλονται στο μεγαλύτερο υψόμετρο και στη θέση της Πάρνηθας σε σχέση με τους επικρατούντες ανέμους. Η θερμοκρασία στα ορεινά της Πάρνηθας είναι 2-6°C μικρότερη από την αντίστοιχη θερμοκρασία στα χαμηλά. Οι βροχοπτώσεις είναι διπλάσιες στην ανώτερη ζώνη του βουνού, ενώ ο παγετός και η ομίχλη είναι συχνά φαινόμενα στο βουνό, φθινόπωρο και χειμώνα.

Εθνικός Δρυμός Μαραθώνα

Από Σπύρο Μ.

Το Εθνικό Πάρκο Σχινιά Μαραθώνα βρίσκεται στην Αττική και στην πεδιάδα του Μαραθώνα, στην ομώνυμη περιοχή. Απέχει από την Αθήνα 40 περίπου χιλιόμετρα ΒΑ και αποτελεί το σημαντικότερο παράκτιο οικοσύστημα της Αττικής, ενώ παρουσιάζει και εξαιρετικό ενδιαφέρον ως τοπίο και βασίζεται σε μια ευαίσθητη υδατική ισορροπία. Η έκταση του είναι 13,84 τετρ.χλμ (συμπεριλαμβάνεται ο θαλάσσιος χώρος). Αποτελείται από το δάσος της Κουκουναριάς, το Μέγα Έλος, τη Χερσόνησο Κυνοσούρα, την ακτή και τη θαλάσσια ζώνη.

Το δάσος κινδυνεύει από πυρκαγιές λόγω της σύνθεσης της βλάστησης. Αν και έχει εγκατασταθεί αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης από το 2004, δεν έχει λειτουργήσει έως και σήμερα.

Εθνικός Δρυμός Πρεσπών

Από Γιώργο Καρ.

Πρόκειται για τον μεγαλύτερο εθνικό δρυμό στην Ελλάδα και βρίσκεται στον Νομό Φλώρινας στη βορειοδυτική Μακεδονία. Αποτελείται από δύο λίμνες, τη Μεγάλη Πρέσπα και τη Μικρή Πρέσπα. Η Μεγάλη Πρέσπα μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, την Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, ενώ η Μικρή Πρέσπα βρίσκεται κυρίως στη Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1974 όταν η Ελληνική Πολιτεία ανακήρυξε την περιοχή Εθνικό Δρυμό και έχει έκταση 4.900 εκτάρια.

Σχετικά με την πανίδα του υγροτόπου η περιοχή της Μικρής Πρέσπας είναι από τους σπουδαιότερους βιότοπους στην Ελλάδα για την αναπαραγωγή υδρόβιων πουλιών, όπως ερωδιοί, κορμοράνοι, λαγγόνες. Είναι η μοναδική περιοχή της χώρας μας όπου φωλιάζουν μαζί και τα δύο ευρωπαϊκά είδη πελεκάνων, ο αργυροπελεκάνος και ο ροδοπελεκάνος, καθώς και η σταχτόχηνα και ο χηνοπρίστης. Επίσης, φωλιάζουν αρκετά είδη πάπιας, γλαρόνια, ενώ στα γειτονικά δάση και στις ορεινές περιοχές υπάρχουν αρπακτικά, δρυοκολάπτες αλλά και αρκούδες, λύκοι, χρυσαετοί κ.ά. Σημαντικοί είναι και οι πληθυσμοί των αμφιβίων
και των ερπετών.

Στον Εθνικό Δρυμό συναντάμε πάνω από 1.500 είδη φυτών με μια σειρά από διαφορετικούς βιότοπους, καλαμιώνες, αγροτικές και δασικές εκτάσεις καθώς επίσης και λιβάδια. Από τα 6.000 είδη φυτών της ελληνικής χλωρίδας, στις Πρέσπες υπάρχουν περίπου 1.400 είδη, δηλαδή σχεδόν το 25%.

Στο κέντρο της Μικρής Πρέσπας βρίσκεται το νησάκι Άγιος Αχίλλειος, όπου και γιορτάζονται κάθε χρόνο τα «Πρέσπεια» με ενδιαφέροντα δρώμενα και συναυλίες.

Εθνικός Δρυμός Παρνασσού

Από Γιάννη Κ.

Εθνικός Δρυμός Παρνασσού | Onparnassos

Εθνικός Δρυμός Παρνασσού - Βοιωτία | Terrabook

Ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού έχει έκταση 36.000 στρέμματα, ιδρύθηκε το 1938 και μαζί με αυτόν του Ολύμπου, αποτελούν τους πιο παλιούς Εθνικούς Δρυμούς της χώρας. Είναι τοποθετημένος στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, ανάμεσα στους Δελφούς, την Αράχωβα και την Αγόριανη. Στον χώρο του Δρυμού υπάρχουν εντυπωσιακές καταβόθρες, σπήλαια και βραχώδεις κορυφές με πυκνή βλάστηση και με κύριο δέντρο το έλατο, αλλά και κέδρους, μαυροπεύκα, αγριοκορομηλιές και άλλα. Επίσης υπάρχουν σπάνια ενδημικά φυτά που την άνοιξη μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού κατακλύζουν το βουνό σε μεγάλα υψόμετρα, όπως το τσάι Παρνασσού και η παιώνια η παρνασσική.

Το βουνό επίσης φιλοξενεί πολλά είδη άγριων ζώων όπως λύκους, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουρους, αετούς, γύπες, γεράκια, αγριογούρουνα, φίδια και πολλά άλλα.

Εθνικός Δρυμός Παρνασσού

Από Άλκη Μ.

O Εθνικός Δρυμός Παρνασσού, ο οποίος έχει έκταση 36.000 στρέμματα και ιδρύθηκε το 1938. Είναι τοποθετημένος στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, ανάμεσα στους Δελφούς, την Αράχωβα και την Αγόριανη. Στον χώρο του Δρυμού υπάρχουν εντυπωσιακές καταβόθρες, σπήλαια και βραχώδεις κορυφές και συναντά κανείς τα περισσότερα από τα είδη χλωρίδας και πανίδας που προαναφέρθηκαν.

Οριοθετείται στα ανατολικά από την κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού και στα Δυτικά από την κοιλάδα της Άμφισσας. Η γεωλογική ιδιαιτερότητα του Παρνασσού συνίσταται στα πλούσια κοιτάσματα βωξίτη, γεγονός που έχει οδηγήσει σε συστηματική εξόρυξη ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, με αποτέλεσμα την οικολογική φθορά μέρους του βουνού. Από την άλλη μεριά, η σημαντική βιοποικιλότητα, τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας, οδήγησε τους αρμόδιους φορείς στη δημιουργία του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού ήδη από το 1938, τη χρονιά δηλαδή που άρχισε και συστηματική εκμεταλλευση των κοιτασμάτων βωξίτη. Ο Δρυμός εκτείνεται στην ορεινή περιοχή που οριοθετείται από τους Δελφούς, την Αράχωβα και την Αγόριανη. Μεταξύ των ενδημικών προστατευόμενων ειδών είναι η κεφαλληνιακή ελάτη και η παρνασσική παιώνια.

Στην περιοχή του Δρυμού παρεπιδημούν επίσης αρπακτικά πτηνά, αλλά και λύκοι, αγριογούρουνα, κουνάβια, νυφίτσες κ.ά.

Τα τοπία που προσφέρει η οροσειρά του Παρνασσού είναι μοναδικά. Πάνω του μπορεί κανείς να δει έντονη την αντίθεση,της αξιοποίησης ορισμένων σημείων του βουνού και της άγριας, ανέγγιχτης ομορφιάς κάποιων άλλων.

Ο εθνικός δρυμός του Παρνασσού έχει πολλή βλάστηση και φιλοξενεί πολλά είδη ζώων όπως λύκους, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουρους, αετούς, γύπες, γεράκια, αγριογούρουνα, φίδια και πολλά άλλα.

Εθνικός Δρυμός Ολύμπου

Από 'Αρη Ν.

Στον νομό Πιερίας βρίσκεται το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας ο Όλυμπος.

Ο πυρήνας του Δρυμού καταλαμβάνει έκταση 40.000 στρεμμάτων

Το κλίμα:

Το κλίμα του Ολύμπου ποικίλλει, ανάλογα με την εποχή και το υψόμετρο. Στις χαμηλές πλαγιές είναι τυπικά μεσογειακό, με θερμά και ξηρά καλοκαίρια και ήπιους αλλά αρκετά βροχερούς χειμώνες. Στη μέση ορεινή ζώνη το καλοκαίρι είναι δροσερό και μάλλον ξηρό. Την άνοιξη και το φθινόπωρο βρέχει συχνά, ενώ ο χειμώνας είναι αρκετά βαρύς και ψυχρός, με συχνές χιονοπτώσεις. Στην ανώτερη ζώνη, πάνω από τα 2.000 μ., τα καλοκαίρια είναι σύντομα, με συχνές βροχοπτώσεις. Βροχές και κρύο επικρατούν την άνοιξη και το φθινόπωρο, ενώ ο χειμώνας είναι εξαιρετικά βαρύς και μακρύς, με συχνές χιονοπτώσεις.

Χλωρίδα

Ιδιαίτερη αξία στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου δίνει η σπάνια χλωρίδα του, με τα 23 ενδημικά και πολλά φυτά των Άλπεων -ή ακόμα και της δυτικής Ασίας- που συναντιούνται στις κορυφές.

Πανίδα

Ο Εθνικός Δρυμός Ολύμπου παρουσιάζει πλούσια εντομοπανίδα, σπάνια πουλιά και διάφορα θηλαστικά. Διαφορετικοί μεταξύ τους βιότοποι συνυπάρχουν στο περιβάλλον του δρυμού κι αποτελούν το καταφύγιο για πολλά είδη θηλαστικών, μεταξύ των οποίων μεγάλα και μικρότερα σαρκοφάγα, φυτοφάγα, αρπακτικά πτηνά κ.α.

EΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ

Από Δημήτρη Λ.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, γνωστός και ως ΒάλιαΚάλντα (που σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα) βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων.

Η συνολική του έκταση φτάνει τα 68.990 στρέμματα.

Ο δρυμός περιλαμβάνει την κοιλάδα της ΒάλιαΚάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι.

Χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την ποικιλία μορφολογικών αντιθέσεων με απότομους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους, καθώς και πυκνά δάση.

Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους και παρθένους δρυμούς.

Είναι από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας, του αγριόγατου και του αγριόγιδου καθώς και χώρος όπου καταφεύγουν να ξεχειμωνιάσουν τα πιο σημαντικά είδη της ελληνικής πανίδας