Updated on November 17, 2022
ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Θεωρία
[Πομπός (αυτός που στέλνει το μήνυμα) --> Μήνυμα --> Δέκτης (αυτός που δέχεται το μήνυμα)]
Αναφορική γλώσσα:
--> ..ή αλλιώς θα την "συναντήσεις" ως: κυριολεκτική, δηλωτική, λογική, πληροφοριακή.
--> στην αναφορική γλώσσα το μήνυμα δεν χρειάζεται ερμηνεία, μας δίνεται καθαρά κυριολεκτικά και έχει να κάνει με την κοινή αντίληψη όλων μας για τον κόσμο.
--> σκοπός του πομπού σε αυτήν την περίπτωση είναι η πληροφόρηση και μόνο, χωρίς ιδιαίτερα καλολογικά στοιχεία και σχήματα λόγου.
Ποιητική γλώσσα:
-->..ή αλλιώς θα την "συναντήσεις" ως: μεταφορική, συνυποδηλωτική, συγκινησιακή.
--> στην ποιητική γλώσσα έχουμε συναισθηματικές αποχρώσεις, γι αυτό παρατηρείται στον λόγο ζωντάνια και παραστατικότητα.
-->σκοπός του πομπού δεν είναι μόνο η πληροφορία (το μήνυμα), αλλά και η προσέλκυση του δέκτη. Δηλαδή, περισσότερο μας ενδιαφέρει εδώ η μορφή με την οποία διατυπώνεται το μήνυμα, παρά το ίδιο το μήνυμα (η πληροφορία).
Καταληκτικά, αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε για τις δύο λειτουργίες της γλώσσας, είναι ο σκοπός κάθε λειτουργίας (Αναφορική: πληροφόρηση, Ποιητική: προσέλκυση) και το να συνδέσουμε στο μυαλό μας την αναφορική χρήση με την κυριολεξία και την ποιητική χρήση με την μεταφορά.
Κυριολεξία (αναφορική χρήση) έχουμε όταν μια λέξη χρησιμοποιείται για να δηλώσει την πραγματική της σημασία.
Μεταφορά (ποιητική χρήση) έχουμε όταν μια λέξη χρησιμοποιείται για να δηλώσει μια σημασία που δεν υπάρχει πραγματικά.
Παράδειγμα: Είναι παιδί διαμάντι. (Μεταφορά)
Το διαμάντι είναι ορυκτό. (Κυριολεξία)
! Ποιητική χρήση της γλώσσας "συναντούμε" πολύ συχνά στην δημοσιογραφία, στην ποίηση, στην υποκριτική και γενικότερα στην τέχνη. Αντίθετα αναφορική χρήση της γλώσσας "συναντούμε" πάντα σε επιστημονικά κείμενα και αλλού.
Παραδείγματα
- Αύριο, στις 8:00, θα κόψουμε την πίτα. --> Αναφορική (η πρόταση αποδίδεται με κυριολεξία)
- Έλαμπε ολόκληρη όταν έμαθε ότι πέρασε τις εξετάσεις με άριστα. --> Ποιητική (δεν γίνεται να ακτινοβολεί φως)
- Τα λόγια του ήταν φαρμάκι. --> Ποιητική (δεν γίνεται κάτι άυλο όπως τα λόγια να είναι φαρμάκι)
- Το πήρε με βαριά καρδιά. --> Ποιητική (η καρδιά δεν έχει βάρος)
- Δεν μπορούσα να κουβαλήσω τα βιβλία, ήταν πολύ βαριά. --> Αναφορική (τα βιβλία ως αντικείμενα μπορούν να έχουν βάρος)
- Το άγαλμα της Ελευθερίας βρίσκεται στην Νέα Υόρκη. --> Αναφορική (είναι ένα γεγονός που περιγράφεται με κυριολεξία)
- Πολλοί έπεσαν στην μάχη για την ελευθερία. --> Ποιητική (η πρόταση είναι μεταφορική, ότι δηλαδή πολλοί σκοτώθηκαν)
- Το έργο του έκρυβε και ένα βαθύτερο νόημα. --> Ποιητική (το νόημα δεν έχει βάθος)
- Η ηρεμία της πηγάζει απ’ την κοσμοθεωρία της. --> Ποιητική (η ηρεμία δεν μπορεί να πηγάζει)
- Έχω υιοθετήσει μια στάση αισιοδοξίας. --> Ποιητική (η υιοθεσία εδώ χρησιμοποιείται μεταφορικά)
- Το νερό που πηγάζει από εδώ είναι πόσιμο. --> Αναφορική (διότι το νερό είναι αυτό που πηγάζει)
- Η Μαρία υιοθέτησε ένα μικρό κοριτσάκι και είναι τρισευτυχισμένη. --> Αναφορική (εδώ βλέπουμε την κυριολεκτική σημασία της υιοθεσίας)
- Το ταξίδι της ζωής είναι μαγευτικό. --> Ποιητική (η ζωή δεν είναι ταξίδι)
- Αποφάσισε να αλλάξει σελίδα στη ζωή της. --> Ποιητική (δεν μπορούμε να αλλάζουμε σελίδα στην ζωή)
- Το προηγούμενο καλοκαίρι κάναμε ένα ταξίδι στην πανέμορφη Κρήτη. --> Αναφορική (το ταξίδι εδώ αποδίδεται με κυριολεξία)
- Ολοκληρώσαμε το κεφάλαιο παιδιά, οπότε ας αλλάξουμε σελίδα τώρα. --> Αναφορική (σελίδα αλλάζουμε όπου υπάρχουν φύλλα)
- Κόπηκε το νήμα της ζωής για τον άτυχο οδηγό στην Θεσσαλονίκη. --> Ποιητική (η ζωή δεν είναι κλωστή)
- Πάλευε για χρόνια με τον καρκίνο, μα τελικά έχασε την άνιση μάχη. --> Ποιητική (δεν μπορείς να μάχεσαι με μια αρρώστια)
- Κόψε μου ένα κομμάτι απ’ το αλουμινόχαρτο. --> Αναφορική (το ρήμα κόβω έχει εδώ κυριολεκτική σημασία)
- Ο Σπύρος είναι πολύ ικανός, τον θαυμάζω. --> Αναφορική (η πρόταση δεν έχει καμία μεταφορική έννοια, ούτε εκφράζεται με μεταφορικό τρόπο)
Ασκήσεις
(Σέρνοντας τον κέρσορα δίπλα απ' το τέλος κάθε πρότασης, μπορείς να δεις την λύση και την αιτιολόγησή της. Αν πάλι δυσκολεύεσαι, μπορείς απλά να δεις τις λύσεις γρήγορα στο τέλος της άσκησης.)
- Όταν πληροφορήθηκε το δυσάρεστο γεγονός, της κόπηκε το αίμα. --> Ποιητική (δεν κόβεται το αίμα)
- Η γιαγιά μου πάντα μου έλεγε ν’ ακούω αυτό που μου λέει η καρδιά μου. --> Ποιητική (δεν μπορεί να μιλάει η καρδιά)
- Η λύση στο πρόβλημα είναι πιο εύκολη απ’ όσο νομίζεις. --> Αναφορική (δεν υπάρχει καμία μεταφορά στην πρόταση)
- Λύθηκε στα γέλια όταν άκουσε την ιστορία της. --> Ποιητική (δεν μπορεί κυριολεκτικά κάποιος να λύνεται στα γέλια. Λύνονται τα κορδόνια, τα σχοινιά, κλπ)
- Δεν υπάρχει κριτική χωρίς υποκειμενικότητα. --> Αναφορική (η πρόταση είναι καθαρά κυριολεκτική)
- Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα όνειρά τους. --> Αναφορική (η πρόταση αποδίδεται κυριολεκτικά)
- Είχε μια τετράγωνη λογική και αυτό τον βοήθησε αρκετά στη ζωή του. --> Ποιητική (η λογική δεν μπορεί να έχει σχήμα)
- Η όψη του σκοτείνιασε --> Ποιητική (δεν μπορεί το βλέμμα να σκοτεινιάσει)
- Ο Ιουστινιανός βασίλεψε για 38 χρόνια. --> Αναφορική (ιστορικό γεγονός που αποδίδεται κυριολεκτικά)
- Η προσωπικότητα του Κοραή σημάδεψε την Ελλάδα. --> Ποιητική (δεν μπορεί μια προσωπικότητα να σημαδέψει)
- Προσπάθησε να σημαδέψει τον στόχο και έριξε το βελάκι. --> Αναφορική (η κυριολεκτική χρήση του ρήματος "σημαδεύω")
- Είχαμε έναν άσχημο τσακωμό και ξεστόμισε βαριά λόγια. --> Ποιητική (τα λόγια δεν μπορούν να έχουν βάρος)
- Αναλαμβάνω εγώ το βάρος των ευθυνών. --> Ποιητική (οι ευθύνες δεν μπορούν επίσης να έχουν βάρος, είναι κάτι άυλο)
- Οι τύψεις με βαραίνουν. --> Ποιητική (ίδια περίπτωση με τα δύο παραπάνω παραδείγματα)
- Έμπλεξε στο άσκοπο και ατέρμονο κυνήγι της εξουσίας. --> Ποιητική (δεν μπορεί να κυνηγά κανείς την εξουσία κυριολεκτικά)
- Έζησε στη σκιά μιας ισχυρής προσωπικότητας. --> Ποιητική (η προσωπικότητα δεν μπορεί να δημιουργήσει σκιά)
- Έχασε την μιλιά της απ’ την τρομάρα που πήρε. --> Ποιητική (η ομιλία δεν χάνεται αν δεν υπάρχει κάποιο γενετικό πρόβλημα)
- Η Άννα έχασε τα κλειδιά της, τα έψαχνε χθες όλη μέρα αλλά δεν τα βρήκε πουθενά. --> Αναφορική (τα κλειδιά, ως αντικείμενο, μπορούν να χαθούν)
- Δεν έπιασε το υπονοούμενο που του πέταξε ο φίλος του. --> Ποιητική (το υπονοούμενο δεν πιάνεται, είναι άυλο)
- Ο Χ υπήρξε ένας πολιτικός που έπιασε τον παλμό της κοινωνίας. --> Ποιητική /////ΠΗΓΗ: ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ.GR