Ενημερώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου, 2022
Χουάν Βιθέντε Πικέρας – «Εγώ στη θέση σου»
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα,
θα τηλεφωνούσα,
δεν θα έχανα χρόνο,
θα μου έλεγα ναι.
Δεν θα είχα ενδοιασμούς,
θα δραπέτευα.
Θα έδινα αυτό που έχεις,
αυτό που έχω,
για να έχω αυτό που δίνεις,
αυτό που θα μου έδινες.
Θα τραβούσα τα μαλλιά μου,
θα έκλαιγα από ηδονή,
θα τραγουδούσα ξυπόλυτη,
θα χόρευα,
θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,
θα πέθαινα από ευχαρίστηση,
δεν θα μπορούσα κανέναν αλλά αυτόν τον έρωτα,
θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,
θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολία
πως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,
θα έφευγα για πάντα από σένα,
από εκεί,
μαζί μου.
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα.
Θα μου έλεγα ναι,
θα μου έλειπε χρόνος για να τρέξω μέχρι τα χέρια μου,
ή τουλάχιστον, ξέρω εγώ,
θα απαντούσα στα μηνύματά μου,
στις απόπειρές μου να μάθω τι τρέχει με σένα,
θα μου τηλεφωνούσα,
τι θα γίνει με μας,
θα μου έδινα ένα σημείο ζωής,
εγώ στη θέση σου.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1.Να βάλετε έναν άλλο τίτλο στο ποίημα.
2. Αν απαντούσατε στο ποιητικό υποκείμενο, τι θα του λέγατε;
3.Να συμπληρώσετε τις φράσεις με το δικό σας τρόπο:
Eγώ στη θέση σου...
Eγώ στη θέση σου...
Eγώ στη θέση σου...
*Δημιουργία Α.Ξηρογιάννη
***
Piqueras, Juan Vicente
Ο Χουάν Βιθέντε Πικέρας θεωρείται ένας από τους πιο μοναχικούς και αυθεντικούς ποιητές της σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Γεννήθηκε το 1960 στο Ντούκες ντε Ρεκένα, ένα μικρό αγροτικό χωριό. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από τη φύση, τις αγροτικές δραστηριότητες, την έλλειψη βιβλίων, την αθλιότητα του φρανκισμού. Η λογοτεχνική του καλλιέργεια ήταν τελείως προσωπικό του πάθος. Τη δεκαετία του '80 έφυγε τρέχοντας από την Ισπανία. Τα τελευταία είκοσι χρόνια ζει έξω από την πατρίδα του: στην αρχή στη Γαλλία, μετά στην Ιταλία και τώρα στην Ελλάδα. Σπούδασε Ισπανική Φιλολογία στην Βαλένθια. Έχει εργαστεί ως εκφωνητής ραδιοφώνου, σεναριογράφος, μεταφραστής και καθηγητής Ισπανικής γλώσσας για ξένους και, από το 2007, είναι Διευθυντής Σπουδών του Instituto Cervantes της Αθήνας. Το πρώτο του βιβλίο, "Tentativas de un heroe derrotado", εκδόθηκε το 1985. Μακριά από ομάδες, μόδες και λογοτεχνικούς κύκλους, ανέπτυξε μια ανήσυχη ποίηση που δύσκολα κατατάσσεται στα σχήματα της σημερινής ισπανικής ποίησης. Από τα βιβλία του, ξεχωρίζουν: "La palabra cuando" (1991), "La latitud de los caballos" (1999), "La edad del agua" (2003), "Adverbios de lugar" (2004), "Palmeras" (2005), και "Aldea" (2006). Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Jose Hierro, Antonio Machado, Alfonso el Magnanimo, και το Διεθνές Βραβείο Ποίησης του Φεστιβάλ του Μεντεγίν. Σήμερα ζει στην Αθήνα.
[ΠΗΓΉ: https://blogs.e-me.edu.gr/hive-notationes/wp-admin/post.php?post=131&action=edit]