ο ποιητής Χρήστος Διαμαντής

Χρήστος Διαμαντής (1987-2021)

> Τα παιδιά [εδώ διαβάζει ο ίδιος ο ποιητής]

Τα παιδιά είναι ένα κίτρινο καπέλο,
φορεμένο στραβά, φωτοστέφανο του Αγίου Ραφαήλ.

Τα παιδιά είναι μια μάσκα, φορεμένη απότομα,
αδιαφορία της οικογένειας και ονειροπόληση μέσα από οθόνη.

Τα παιδιά είναι μια παγωμένη καρδιά,
το κρύο χέρι του πατέρα και τα ξύλα που τελειώνουν εν έτει 2016.

Τα παιδιά είναι μια ζεστή αγκαλιά,
γέλιο στο γέλιο, φιλί στο χαμόγελο και δάκρυ στο δάκρυ.

Τα παιδιά είναι ένα μάτσο πέτρες,
έτοιμες να σε λιθοβολήσουν ή να χτίσουν μαζί σου ένα σπίτι.

και τέλος

Τα παιδιά είναι ένα ερωτηματικό που αναβοσβήνει,
κι από την απάντησή σου
βγαίνουν στο φως ή μένουν στο σκοτάδι.