Ισραήλ-Παλαιστίνη!!!

Ήταν 14η Μαΐου, όταν ο Δαβίβ Μπεν Γκουριόν, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Κογκρέσου κήρυξε στο μουσείο του Τελ Αβίβ την ίδρυση του Ισραήλ! Για τους Εβραίους ήταν η επιστροφή στην “Γη της Επαγγελίας”. Για τους Άραβες της Παλαιστίνης ήταν η αρχή του τέλους ή αλλιώς η Nakba, η “Ημέρα της Καταστροφής”.

Έτσι ξεκίνησαν όλα και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ή μάλλον αυτό ήταν η αρχή του τέλους. Γιατί η ένταση ξεκίνησε πολύ νωρίτερα…

Η Βρετανία πήρε τον έλεγχο της περιοχής της Παλαιστίνης μετά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η περιοχή αυτή είχε καταληφθεί από μειονότητα των Εβραίων και πλειονότητα Αράβων. Οι εντάσεις μεταξύ των δύο λαών μεγάλωναν όταν η Διεθνής Κοινότητα έδωσε την άδεια στη Βρετανία να εγκαθιδρύσει ένα “διεθνές σπίτι” στην Παλαιστίνη για τους Ιουδαίους. Αυτή ήταν η διακήρυξη του Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών, Μπάλφουρ, για την εγκαθίδρυση μιας «εβραϊκής πατρίδας» με σεβασμό στα δικαιώματα των λαών που ζουν ήδη στην περιοχή…

Να σημειώσουμε εδώ, πως το Παλαιό κράτος του Ισραήλ είχε πάψει να υφίσταται από το 70 όταν η Ιερουσαλήμ είχε κυριευτεί από τους Ρωμαίους του αυτοκράτορα Τίτου. Το ονόμασαν Ιουδαία και Παλαιστίνη της Συρίας.

Για τους Εβραίους, ήταν το προγονικό τους σπίτι, αλλά οι Παλαιστίνιοι Άραβες διεκδικούσαν επίσης τη γη και αντιτάχθηκαν φυσικά στην διακήρυξη αυτή.

Μεταξύ του 1920 και του ΄40, ο αριθμός των Εβραίων που έφτασε κατά κύματα μεγάλωσε αρκετά, καθώς πολλοί έφυγαν από την Ευρώπη και αναζήτησαν τη “μητέρα πατρίδα”, ιδίως μετά τα όσα δεινά υπέστησαν στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και το “Ολοκαύτωμα”.

 

Η βία μεταξύ των Εβραίων και των Αράβων υπό τον νόμο των Βρετανών μεγάλωνε συνεχώς. Το 1947 η Διεθνής Κοινότητα ψήφισε να χωριστεί η Παλαιστίνη σε κράτη των Εβραίων και των Αράβων με την Ιερουσαλήμ να μετατρέπεται σε μία διεθνή πόλη. Το πλάνο έγινε αποδεκτό από τους Εβραίους, αλλά απορρίφθηκε από τους Άραβες και δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Το 1948, μην μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα, οι Βρετανοί αποχώρησαν και οι Εβραίοι ηγέτες δήλωσαν τη δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ. Πολλοί Παλαιστίνιοι αντιτάχθηκαν και ακολούθησε πόλεμος με επιθέσεις στρατευμάτων σε γειτονικές αραβικές χώρες.

 

Εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εγκατέλειψαν ή αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους σε αυτό που αποκαλούν πλέον “Al Nakba” ή αλλιώς «Καταστροφή».

Οι μάχες έληξαν ένα χρόνο αργότερα με εκεχειρία και το Ισραήλ έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Η Ιορδανία κατέλαβε τη γη που έγινε γνωστή ως “Δυτική Όχθη” και η Αίγυπτος κατέλαβε τη “Γάζα”. Η Ιερουσαλήμ χωρίστηκε μεταξύ των Ισραηλινών στη Δύση και των Ιορδανών στην Ανατολή.

Τις επόμενες δεκαετίες - από τη στιγμή που δεν υπήρξε ειρηνευτική συμφωνία και κάθε πλευρά κατηγορούσε την άλλη - υπήρξαν περισσότεροι πόλεμοι και μάχες.

Σε έναν άλλο πόλεμο το 1967, το Ισραήλ κατέλαβε την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη, καθώς και τα περισσότερα μέρη από τις οροσειρές Γκόλαν στη Συρία, τη Γάζα και την αιγυπτιακή χερσόνησο του Σινά. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες και οι απόγονοί τους ζουσαν στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, όπως επίσης και στη γειτονική Ιορδανία, τη Συρία και τον Λίβανο.

Το Ισραήλ δεν επέτρεψε στους απογόνους τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους, καθώς όπως έλεγε κάτι τέτοιο θα κατέκλυσε τη χώρα και θα απειλούσε την ύπαρξή του εβραϊκού κράτους.

Το Ισραήλ εξακολουθεί να καταλαμβάνει τη Δυτική Όχθη, και παρόλο που αποχώρησε από τη Γάζα, τα Ηνωμένα Έθνη εξακολουθούν να θεωρούν αυτό το κομμάτι γης ως μέρος κατεχόμενου εδάφους.

 

Το Ισραήλ διεκδικεί ολόκληρη την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα, ενώ οι Παλαιστίνιοι ισχυρίζονται πως η ανατολική Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.

Οι ΗΠΑ είναι μία από τις λίγες μόνο χώρες που αναγνωρίζουν τον ισχυρισμό του Ισραήλ.

Τα τελευταία 50 χρόνια το Ισραήλ έχει χτίσει οικισμούς σε όλες αυτές τις περιοχές, όπου ζουν περισσότεροι από 600.000 Εβραίοι. Οι Παλαιστίνιοι λένε ότι είναι παράνομοι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και αποτελούν εμπόδια στην ειρήνη που θέλουν να εγκαθιδρύσουν τις περιοχές, αλλά το Ισραήλ αρνείται τους ισχυρισμούς τους.

Οι εντάσεις ήταν συχνά πολύ υψηλές μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων που ζουν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.

Η Γάζα κυβερνάται από τη παλαιστινιακή μαχητική ομάδα που ονομάζεται “Χαμάς”, η οποία έχει πολεμήσει το Ισραήλ πολλές φορές, το οποίο μαζί με την Αίγυπτο ελέγχουν αυστηρά τα σύνορα της Γάζας για να εμποδίσουν την είσοδο όπλων προς την “Χαμάς”.

Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη φωνάζουν για την τρομοκρατία και τη βία από την πλευρά των Ισραηλινών δυνάμεων ενώ το Ισραήλ από τη δική του, υποστηρίζει ότι ενεργεί αποκλειστικά για να προστατευθεί από τη βία της Παλαιστίνης.

Τα πράγματα κλιμακώθηκαν από την αρχή της μουσουλμανικής γιορτής του Ραμαζανιού στα μέσα του περασμένου Απριλίου, με τις νυχτερινές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και Παλαιστινίων να είναι συχνές, ενλω οργή προκάλεσε η έξωση Παλαιστίνιων οικογενειών από την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Υπάρχει ένας αριθμός θεμάτων στα οποία Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να συμφωνήσουν. Σε αυτά περιλαμβάνεται τι πρέπει να γίνει με τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, από τότε που οι Εβραίοι κατοίκησαν στη Δυτική Όχθη και πολύ περισσότερο, που το κράτος της Παλαιστίνης θα δημιουργηθεί δίπλα σε αυτό του Ισραήλ. Οι συζητήσεις γι αυτά τα θέματα έχουν ξεκινήσει εδώ και 25 χρόνια αλλά καμία λύση δεν έχει βρεθεί.

Η οποιαδήποτε συμφωνία ειρήνης επιβάλει και τις δύο πλευρές. Μέχρι τότε… η ένταση συνεχίζεται!