Περίεργα μολύβια!

Φέτος το καλοκαίρι  ήρθε ένα  τσούρμο τσιγγάνων στο χωριό και έστησε το τσαντίρι του έξω από την Ανηφοριά. Οι γυναίκες  ζητιανεύουν  και  κλέβουν  ότι  βρίσκουν. Οι  άντρες  κλέβουν  τα  παιδιά  και  τα  πηγαίνουν  στα  τσαντίρια  τους. Έφυγαν  την  προηγούμενη  εβδομάδα  αλλά  έμεινε  ένας  που  τον  λένε  Μάστρο-Χατζή. Αυτός  είναι  γανωτής  δηλαδή  καθαρίζει  κατσαρόλες. Κάποιοι  κάτοικοι  τον  είδαν  και  είπαν  πως  είναι  μελαψός, ψηλός ,με  κατάμαυρα  σγουρά  μαλλιά  και  γύρω  στα  είκοσι. Γι΄ αυτό  τον  λόγο  προσέξτε  μην  τον  συναντήσετε  μέχρι  να  σιγουρευτείτε  ότι  δεν  είναι  επικίνδυνος.

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο

« ΤΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ»

                                                                                           ΙΩΑΝΝΑ  ΤΕΡΖΗ   

Λίγες ώρες πριν την παραμονή των Χριστουγέννων, σε ένα σκοτεινό και τρομερό υπόγειο μίας πολυκατοικίας, εκεί όπου υπήρχαν και γινόντουσαν  πράγματα μαγικά, ο τοσοδούλης Δομήνικος προσπαθεί να σώσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο από το τέρας κλαρί με τη βοήθεια της αδερφής του Άννας και του αγαπημένου του ήρωα Αστρομαχητή! Άραγε θα μπορέσουν να γλιτώσουν από τον τεράστιο γάτο της Άννας; Το μαγικό λέιζερ σπαθί του Αστρομαχητή, η μικρή ξανθούλα κατσαρίδα και τα καμιόνια χιονιού που θα τους δώσει η βασίλισσα του χιονιού θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν να κλέψουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο ή θα κινδυνέψουν απίστευτα από το τέρας κλαρί που θέλει να πάρει τη θέση του χριστουγεννιάτικου δέντρου;

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο «ο Ορέστης και το υπόγειο – περιπέτεια στο υπόγειο»

Νίκος Αγγελάκης

Πριν λίγες μέρες κατέφτασε στη γατόφιλη γειτονιά μας μια γάτα διαφορετική από τις άλλες… Όλοι οι γείτονες δηλώνουν έκθαμβοι από την ομορφιά της. Έχει αστραφτερή μαύρη ράχη, χιονάτες πατούσες σαν σοσόνια και επίσης χιονάτη κοιλιά. Το στόμα της έχει ένα περίεργο μελανό περίγραμμα, αλλά το πιο παράξενο απ’ όλα πάνω της είναι  η μαύρη ελιά που έχει στο δεξί της μάγουλο (πιστεύω πως καμία άλλη γάτα δεν έχει τέτοια).

Αυτή η γάτα έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά, αλλά δεν είναι μόνο η ομορφιά που την κάνει διαφορετική. Μόλις έφτασε στο σπίτι της οικογένειας που την υιοθέτησε, άρχισε να έχει μια παράξενη συμπεριφορά. Καταρχάς δεν κουνήθηκε απ’ τη θέση της. Μετά, της έβαλαν να φάει μαζί με τις υπόλοιπες γάτες της οικογένειας και εκείνη ούτε που άγγιξε το φαγητό της. Ύστερα, της έδωσαν να πιει νερό, μα εκείνη ούτε που το μύρισε. Και τέλος της έδωσαν να παίξει με το αγαπημένο της παιχνίδι (ένα κομπολόι με πολύχρωμες χάντρες), όμως εκείνη ούτε που το πρόσεξε. Έμεινε ακούνητη, περήφανη στη θέση της (ίδιο άγαλμα της Σφίγγας). Τα υπόλοιπα γατιά της γειτονιάς την πειράζουνε, την ενοχλούνε αλλά αυτή μένει πάντα  ατάραχη κι αγέρωχη σαν αιγυπτιακό άγαλμα. Οι γείτονες είναι ανάστατοι και μερικές φορές που την βλέπουν αναρωτιούνται: <<Τι συμβαίνει μ’ αυτήν την γάτα;>>, << Ποιο αίνιγμα κρύβεται από πίσω της;>> Θα μας αποκαλυφθεί άραγε;

Αν  θέλετε να  δείτε τι θα συμβεί στο τέλος μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο «Αγάπες με ουρά» και να το μάθετε…

Ελένη Γεωργαντά, 3/1/2024

ριν λίγες ώρες, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο κύριος Ρασίτα παρατήρησε πως οι χουρμάδες είχαν εξαφανιστεί από την κάμαρα του Βασίλη του κηπουρού. Ο κύριος Ρασίτα κατηγόρησε τον Λουκά Βασιωτάκη, ένα μικρό αγόρι, για την εξαφάνιση των χουρμάδων.

Ο Λουκάς παραδέχτηκε ότι πήγε στην κάμαρα του Βασίλη, αλλά μόνο για να πάρει το ποτιστικό από την ντουλάπα της κάμαρας. Κανείς όμως δεν τον πίστεψε, εκτός από τα αδέρφια του: τον Μήτσο, την Εύα, την Άννα και τη Λίζα. Δικαιολογημένα όμως δεν τον πίστεψαν, επειδή οι απαντήσεις του φαίνονταν αρκετά ψεύτικες: “ Δεν είδα χουρμάδες στην κάμαρα του Βασίλη. Ήμουν στο στάβλο… Α! Ναι! Είχε χουρμάδες!  Ήταν στο παράθυρο, μα δεν τους έφαγα...”

Ο Λουκάς μπήκε τιμωρία. Τα αδέρφια του προσπάθησαν να τον αθωώσουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

Ο Μάγκας, το κατοικίδιο σκυλάκι της οικογένειας Βασιωτάκη, ράτσας φοξ τεριέ, προσπαθεί τώρα να βρει τον ένοχο.

Πιστεύετε πως θα τα καταφέρει; Λέει ο Λουκάς την αλήθεια; Ίσως αύριο να μάθουμε!

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο «Μάγκας».

Δήμητρα Κυβεντίδου

Νωρίς το πρωί έξω από το Μουσείο της Αθήνας, δύο παιδιά παραμόνευαν τα φορτηγά με τα περίεργα κιβώτια. Την προηγούμενη μέρα τα δύο παιδιά, η Αγγελίνα και ο Τίκο, είχαν δει τους εργάτες του Μουσείου να βάζουν τα αγάλματα μέσα στα κιβώτια.

Μήπως ετοιμαζόταν να τα δώσουν στους Ιταλούς για λύτρα, για να σταματήσει ο πόλεμος;

Η καταδίωξη με το ποδήλατο ξεκίνησε και διασχίζοντας τους έρημους δρόμους της Αθήνας έφτασαν μέχρι την Πνύκα. Εκεί είδαν τους αρχαιολόγους και τρεις εργάτες να κρύβουν τα κιβώτια στη φυλακή του Σωκράτη.

Γιατί άραγε το έκαναν αυτό;

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξετε στο βιβλίο «Όταν έφυγαν τ’ αγάλματα».

Ιωάννης Καραφυλλούδης

Έμπιστες πηγές μας ενημέρωσαν ότι ο Πολ είχε πάει στο πάρκο να δει την πάπια του την Περσεφώνη. Όμως δεν την έβρισκε πουθενά , δεν ήταν ούτε στην λίμνη όυτε ήταν με τις άλλες πάπιες. Κάποια στιγμή νύχτωσε και ο Πολ έπρεπε να γυρίσει στο σπίτι του. Στον δρόμο για το σπίτι του κοίταξε στον ουρανό και είδε το αστέρι της θεάς Περσεφώνης και το παρατηρούσε σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή. Περνούσε μια παράξενη σκέψη απο το μυαλό του. Σκέφτηκε ότι η πάπια του μπορεί να είχε γίνει το αστέρι της θεάς Περσεφώνης για να είναι στην θέση της θεάς οταν εκείνη πηγαίνει στον κάτω κόσμο με τον Άδη.

Η αγωνία μας έφτασε στο αποκορύφωμα! Πού είναι τελικά η πάπια του Πολ; Μπορεί ο Πολ να έχει δίκιο;

Η απάντηση βρίσκεται στο βιβλίο «Περσεφώνη, η πάπια που πήγε σχολείο».

Ειρήνη Καραντίνου Νικολάου

Ξαφνιάζει η είδηση ότι μικρό αγόρι είχε ως κατοικίδιο έναν σπάνιο λευκό πελεκάνο που προερχόταν από την Αφρική. Το άγριο πτηνό ανακαλύφθηκε από τον πατέρα του μικρού παιδιού. Πληροφορίες λένε ότι το αγόρι είχε το πτηνό έναν χρόνο, το έκρυβε στο δωμάτιό του και το είχε αποκτήσει ανταλλάσσοντάς το με τον χρυσό σταυρό της μητέρας του.

Αν ενδιαφέρεστε για τις λεπτομέρειες ανατρέξτε στο βιβλίο του Έρικ Μπουασέ “Νικόστρατος , Ένα Ξεχωριστό Καλοκαίρι”.

Δαγκλής Ιωάννης