Το κρυπτογραφικό αλφάβητο της Φιλικής Εταιρίας
Στόχος της μυστικής αυτής εταιρείας ήταν ο συντονισμός αλλά και η κινητοποίηση όλων των δυνάμεων για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού και η απελευθέρωση των Ελλήνων. Οι πρωτεργάτες της βάσισαν το μοντέλο οργάνωσής της στις μυστικές οργανώσεις της εποχής και αυτός ακριβώς ο χαρακτήρας της είναι που εξηγεί εν μέρει τον περιορισμένο και -πολλές φορές- αμφίσημο χαρακτήρα των τεκμηρίων που άφησε πίσω της.
Για να μπορέσουμε σιγά- σιγά να μπούμε στη λογική του τρόπου επικοινωνίας μεταξύ των μελών της Φιλικής Εταιρείας θα πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε τον κρυπτογραφικό κώδικα που είχαν εφεύρει.
Αρχικά, λοιπόν, οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν τα γνωστά γράμματα του αλφαβήτου αλλά με φωνητική αξία διαφορετική. Πιο αναλυτικά το κρυπτογραφικό αλφάβητο της Φιλικής Εταιρείας είχε ως εξής:
Επειδή, ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να «σπάσει» εύκολα κάπου εδώ αρχίζει η κρυπτογράφηση. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από το αλφάβητο λείπουν τα γράμματα Η και Υ τα οποία αντικαθιστούσε συνήθως το Ι για να γίνεται πιο σύνθετη η αποκρυπτογράφηση.
Επίσης υπάρχουν και οι παρακάτω «πονηριές». Σε κάποιες απεικονίσεις του αλφάβητου το ΟΥ μπαίνει στη θέση του Ω το οποίο αντικαθιστούσαν με τον αριθμό 8 που ίσχυε για το Ο (όμικρον). Τα γράμματα Ξ και Ψ τα αντικαθιστούσαν με το ΚΣ και το ΠΣ και συνεπώς η κρυπτογράφηση τους είναι το «άθροισμα» αυτών των γραμμάτων που αμέσως γινόταν 4α και 9α αντίστοιχα.
Αν έχετε λίγο χρόνο θα μπορούσατε και εσείς να αποκρυπτογραφήσετε το: γ35343 ωβη3οω3η !
Σημαντικά πρόσωπα και τοποθεσίες πίσω από κωδικές ονομασίες
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό ένα κρυπτογραφημένο αλφάβητο ήταν μια καλή αρχή αλλά από μόνο του δεν θα ήταν αρκετό. Έτσι τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας είχαν δημιουργήσει και μια σειρά από κωδικές ονομασίες για πρόσωπα, τοποθεσίες ακόμα και πράγματα που είχαν ιδιαίτερη σημασία για την εξέλιξη του αγώνα.
Έτσι, σε ότι αφορά τα πρόσωπα,
ο Αθανάσιος Τσακάλωφ ήταν ο Α.Β.
ο Νικόλαος Σκουφάς ήταν ο Α.Γ.
ο Εμμανουήλ Ξάνθος ήταν ο Α.Ζ.
Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης = Καλός
ο Καποδίστριας = ο Ευεργετικός,
ο Παπαφλέσσας = ο Αρμόδιος.
Κάποιο σημαντικό πρόσωπο θα μπορούσε να έχει ακόμα και αριθμούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ο 113 ,
ο Αναγνωσταράς ήταν ο 108,
Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ήταν ο 110,
Οι Πρόκριτοι του Μοριά = Εκδικητικοί,
οι Φαναριώτες = Οινοπόται
οι Αρχιερείς της Συνόδου =Δυστυχείς
ρώσος αυτοκράτορας Αλέξανδρος = φιλάνθρωπος!
* * *
Πέρα από τα πρόσωπα, ωστόσο, σημαντικό ρόλο είχαν και τα πράγματα οπότε άξιζαν κι αυτά τη δική τους κρυπτογράφηση.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Όσα δεν γνωρίζατε για την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση του 1821»
«βροχή» ήταν η Μυστική Αρχή της Εταιρείας,
«προίκα» ήταν η στρατιωτική βοήθεια,
«τραγουδιστής» ήταν το κανόνι,
«αγκάθι» ήταν ο εχθρός,
«δακτυλίδιον» η λόγχη,
«δένδρα» τα τουφέκια,
«κύκλωψ» ο κατάσκοπος,
«ίππος» το μικρό καράβι-βάρκα,
«καμήλα» το εμπορικό πλοίο,
«ελέφας» το καράβι,
«κοπάδι» ο στόλος,
«νότες» τα πολεμοφόδια,
«ποιηταί» οι Έλληνες του στόλου,
«σύννεφα» τα μέλη της Εταιρείας και
«χορευταί» τα κλέφτικα στρατεύματα!
Τέλος, χρησιμοποιούσαν αριθμούς για να μιλήσουν για ένα μέρος. Το 2 ήταν η Πελοπόννησος, το 5 ήταν οι Σπέτσες, το 6 η Ύδρα, το 20 τα Γιάννενα, το 26 η Ρούμελη, το 39 το Βουκουρέστι, το 51 το Γαλάτσι, το 62 η Κωνσταντινούπολη, το 66 η Μυτιλήνη, το 68 η Σμύρνη και το 83 η Τεργέστη!
<<<<<<<< ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ και ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ >>>>>>>>
Συνθηματικά και… παντομίμες αναγνώρισης
Και επειδή όλα τα παραπάνω στη συντριπτική πλειονότητά τους αφορούσαν γραπτά μηνύματα είναι καιρός να περάσουμε και στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις που ήταν ίσως και το πλέον επικίνδυνο κομμάτι της επικοινωνίας μεταξύ των μυημένων επαναστατών της Φιλικής Εταιρείας.
Όταν δύο άτομα συναντιόνταν και ήθελαν να εξακριβώσουν αν ο συνομιλητής τους είναι μυημένος χρησιμοποιούσαν τον παρακάτω συνθηματικό τρόπο:
Ο ένας (πάντα όσο τον δυνατόν πιο διακριτικά γινόταν) έβαζε την αριστερή παλάμη του μέσα στη δεξιά κι έκανε τάχα, πως έπλενε τα χέρια του. Ο άλλος έπρεπε αμέσως να βάλει τα δύο δάχτυλα του δεξιού του χεριά μέσα στην αριστερή χούφτα.
Αν ο πρώτος ήθελε να κουβεντιάσει για ζητήματα της Φιλικής έπρεπε πρώτα να βάλει κι αυτός τα δύο δάχτυλα του δεξιού του χεριού στην αριστερή του παλάμη και μετά να πιάσει και τα δύο χέρια του συντρόφου του, λέγοντας:
- Έχεις κανένα τσιγάρο;
Ο δεύτερος έπρεπε απαραίτητα ν’ απαντήσει: - Τσιγάρο; Όχι! Έχω όμως τσαρούχι!...
Επίσης, αν κάποιος μετέφερε ένα προφορικό μήνυμα σε κάποιον άλλον του έκανε νεύμα με το χέρι (φέρνοντας το δάχτυλο στο κάτω χείλος) ότι θέλει να του μιλήσει. Αν εκείνος ήταν μυημένος «απαντούσε» κινώντας το χέρι του προς το πτερύγιο του αυτιού του, για να δηλώσει έτσι ότι είναι πρόθυμος να ακούσει!
Στη συνέχεια, πιάνονται από τα χέρια και ο πρώτος έλεγε:
- Από πολύ το επιθυμούσα!
- Και εγώ ομοίως, απαντούσε ο δεύτερος....
Έπειτα για επιβεβαίωση έλεγαν και μερικά συνθηματικά γράμματα τόσο ο κομιστής του μηνύματος όσο και ο… δέκτης:
Ο πρώτος φιλικός έλεγε: λ
Ο δεύτερος πρόσθετε: α
Ο πρώτος: ν
Ο δεύτερος: τ
Ο πρώτος: ο
Ο δεύτερος: ν.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν η λέξη που προέκυπτε από τον συγκεκριμένο «διάλογο» -το «λαντον»- είχε κάποιο ειδικό νόημα ή ήταν τυχαίο άθροισμα των έξι γραμμάτων. Με τον ίδιο τρόπο, οι ιερείς αναγνωρίζονταν μεταξύ τους, σχηματίζοντας τη λέξη: «Χακίκι».
Κεφάλαιο 1ο
Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
1. Τι ήταν η φιλική εταιρία(Φ.Ε.);
2. Ποιοι ήταν οι τρεις ιδρυτές της Φ.Ε.;
3. Πότε και πού ιδρύθηκε η Φ.Ε;
4. Πότε και πού μεταφέρθηκε η έδρα της Φ.Ε.;
5. Δύο λόγοι για τους οποίους μεταφέρθηκε η έδρα της Φ.Ε.;
6. Ποιοι προταθηκαν για αρχηγοίτης Φ.Ε. και τι ήταν αυτοί;
7. Πώς αντιμετώπισαν την πρόσκληση για την αρχηγία της Φ.Ε. ο Καποδίστριας και ο Υψηλάντης;
8. Πότε ανέλαβε την Φ.Ε. ο Αλέξανδρος Υψηλάντης;
9. Πώς επικοινωνούσαν και πώς υπέγραφαν τα μέλη της Φ.Ε.;
10. Πείτε δυο ονόματα γνωστών αγωνιστών που μυήθηκαν απο τους πρώτους στην Φ.Ε.;
11. Τι άφηναν μέλη της Φ.Ε. να εννοηθεί οτι κρύβεται πίσω απο την εταιρεία και γιατί;