Πριν λίγες μέρες μιλήσαμε για τα πράγματα που φοβόμαστε. Εγώ φοβάμαι το σκοτάδι, εσύ φοβάσαι τους μπάμπουρες, ο άλλος φοβάται τις τρομακτικές σκιές, και κάποιοι άλλοι τα "κακά όνειρα". Μοιραστήκαμε με την υπόλοιποι ομάδα ένα ή δύο πράγματα που μας φοβίζουν ενώ παράλληλα εγώ τα κατέγραφα σε ένα χαρτόνι.
Στη συνέχεια, μετρήσαμε πόσα παιδιά είχαν αναφέρει τον ίδιο φόβο και μετέφερα αυτές τις πληροφορίες στον πίνακα.
Την επόμενη μέρα, ήρθε η ώρα να αποτυπώσουμε τα "δεδομένα" με διαφορετικούς τρόπους, αντιστοιχίζοντας τον αριθμό με την αντίστοιχη ποσότητα και επίσης προχωρήσαμε σε συγκρίσεις... Ποιος φόβος συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους; Ποιος φόβος είχε αρκετές ψήφους αλλά όχι τις περισσότερες κοκ.
Στη συνέχεια ξεκινήσαμε να φτιάξουμε ένα είδος πίνακα γραφικής παράστασης χρησιμοποιώντας τουβλάκια για κάθε ψήφο. Κάποια παιδιά έγραψαν τις λέξεις για κάθε στήλη (πχ σκιές, αράχνες, λαβύρινθοι) και κάποια άλλα τον αριθμό των ψήφων. Κάτω από τον κάθε "φόβο" βάλαμε τουβλάκια, ένα για κάθε παιδί. Για να δημιουργήσουμε την κάθε στήλη χρειάστηκε να μετρήσουμε πόσα τουβλάκια έχουμε βάλει ήδη, πόσα ακόμη πρέπει να προσθέσουμε ή πόσα χρειάζεται να αφαιρέσουμε. Κάποια στιγμή τελείωσαν τα διαθέσιμα τουβλάκια και έπρεπε να "λύσουμε" αυτό το πρόβλημα προτείνοντας λύσεις. Τελικά, κάποια μαθήτρια θυμήθηκε πως όμοια τουβλάκια υπάρχουν στο διάδρομο και τα φέραμε για να συμπληρώσουμε την τελευταία στήλη.
Η αποτύπωση της ποσότητας με τουβλάκια (χειραπτικό υλικό), δηλαδή η χρήση πραγματικών αντικειμένων και όχι απλώς αριθμών, βοηθάει τους μαθητές να συνειδητοποιήσουν ότι ο τάδε αριθμός αντιστοιχεί στην τάδε ποσότητα, διευκολύνει τις συγκρίσεις (περισσότερα, λιγότερα, ίσα) καθώς επίσης βοηθάει και για απλές πράξεις πρόσθεσης και αφαίρεσης.
(ΔΕΠΠΣ-Πρόγραμμα σπουδών-"Παιδί και μαθηματικά", "Παιδί και γλώσσα") 