Οι Απαλοί Ευρωπαικοί που διδάσκονται είναι οι: Waltz, Fox–Trot, Tango
WALTZ
Το waltz είναι ένας χορός που προέρχεται από λαϊκούς χορούς της Βαυαρίας. Είναι ο πρώτος χορός που ο καβαλιέρος αγκαλιάζει την μέση της ντάμας και η απόσταση των σωμάτων γίνεται μηδενική. Το ζευγάρι λειτουργεί σαν ένα σώμα. Παρά τις έντονες αντιδράσεις της κοινωνίας για την τολμηρότητα του νέου αυτού χορού, το waltz έγινε γρήγορα αγαπητό. Με την ίδια ταχύτητα που άλλαζε η κοινωνία αγαπήθηκε και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Πρόκειται για το χορό της ισορροπίας και της απαλότητας!
FOX–TROT
Το Fox-Trot πρωτοεμφανίστηκε το 1912 όταν το παρουσίασε ο Χάρρυ Φοξ (αστέρι της τότε θεατρικής επιθεώρησης), βαθειά επηρεασμένος από τις νέες χορευτικές τάσεις μετά την επανάσταση της τζαζ μουσικής (1910), που ήθελαν τα ζευγάρια να χορεύουν σε πολύ μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο , αυτοσχεδιάζοντας στον ρυθμό της μουσικής. Το Fox-Trot είναι ακόμα και σήμερα ένας από τους δημοφιλέστερους χορούς στην Αμερική. Παράγει ισορροπία, έλεγχο και το ζευγάρι γίνεται λειτουργικό σε ότι αφορά το χώρο που διεκδικεί πάνω στην πίστα. Σε υψηλότερο επίπεδο δίνει θεατρικότητα στο ύφος. Είναι το κλειδί των χορών!
TANGO
Στις αρχές του 20ου αιώνα το Αργεντίνικο Τάνγκο γνώρισε μεγάλη εξάπλωση στην Ευρώπη και απέκτησε δικά του, ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Στο πέρασμα του χρόνου έγινε γνωστό ως «Ευρωπαϊκό τανγκό» ή «διεθνές τάνγκο». Στην ευρωπαϊκή ήπειρο κατέληξε γιατί η κυβέρνηση της Αργεντινής αναγκάστηκε να τον απαγορεύσει, επειδή ο τρόπος που χορευόταν θεωρήθηκε ακόλαστος και οι στίχοι των τραγουδιών απρεπείς. Με αποτέλεσμα πολλοί μουσικοί και χορευτές να μείνουν χωρίς δουλειά και να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη, απ’ όπου έκαναν το Τάνγκο γνωστό σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Γαλλία. Δε θα μπορούσε παρά να ονομαστεί «Χορός Τού Πάθους» αφού προσφέρει κοφτή κίνηση και δυναμισμό, μέσα από τον απόλυτο έλεγχο του σώματος. Ο ρόλος του καβαλιέρου μοναδικός… Είναι ο κατακτητής και η ντάμα είναι η γυναίκα που ποθεί και θέλει να κυριεύσει!
BALLET
Στην πρώτη μορφή του απουσίαζε η χρήση σκηνικών και λάμβανε χώρα σε μεγάλες αίθουσες συναθροίσεων, όπου οι θεατές καταλάμβαναν τις θέσεις μπροστά και εκατέρωθεν της σκηνής. Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε είδος χορού υψηλών τεχνικών απαιτήσεων, με δική του ορολογία και δομική σύσταση. Η μουσική συνοδεία είναι κατά κύριο λόγο από το ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής. Ο χορός αυτός καθορίζεται στα βήματα και τις κινήσεις του, ως μέρος μιας διεργασίας που ονομάζεται χορογραφία, εκτελείται από επαγγελματίες του χώρου και περιλαμβάνει άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως την ηθοποιία και τη μιμητική. Η εξέλιξη του μπαλέτου περιλαμβάνει τα είδη του εξπρεσιονιστικού και νεοκλασικού μπαλέτου, αλλά και στοιχεία του σύγχρονου χορού.
