Η αξία της ενσυναίσθησης και οι τρόποι εφαρμογής της στη διδακτική πράξη.

Η ενσυναίσθηση αποτελεί βασικό πυλώνα της ανθρώπινης επικοινωνίας και ιδιαίτερα της παιδαγωγικής σχέσης. Η ικανότητα του/της εκπαιδευτικού να κατανοεί τα συναισθήματα, τις ανάγκες και τις δυσκολίες των μαθητών συμβάλλει σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αμοιβαίου σεβασμού μέσα στην τάξη. Όταν ο εκπαιδευτικός ασκεί ενσυναίσθηση, ανταποκρίνεται όχι μόνο στις γνωστικές ανάγκες των μαθητών αλλά και στις ψυχοκοινωνικές τους διαστάσεις, ενισχύοντας έτσι την ολόπλευρη ανάπτυξή τους.

Στην πράξη, η ενσυναίσθηση μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από μικρές αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις: ενεργητική ακρόαση, αποδοχή της διαφορετικότητας, προσεκτική παρατήρηση της μη λεκτικής επικοινωνίας και ενθάρρυνση της έκφρασης συναισθημάτων. Η χρήση αφηγηματικών τεχνικών, θεάτρου ρόλων ή συζήτησης σε κύκλο ενισχύει τη συναισθηματική κατανόηση. Επιπλέον, η ανάπτυξη συνεργατικών δραστηριοτήτων προάγει την ενσυναίσθηση μεταξύ μαθητών, δημιουργώντας θετικό κλίμα στην τάξη.

 Η ενσυναίσθηση δεν είναι απλώς μια ηθική στάση, αλλά ένα εργαλείο παιδαγωγικής αποτελεσματικότητας. Μέσα από αυτήν, ο/η εκπαιδευτικός γίνεται φορέας ουσιαστικής αλλαγής, βοηθώντας κάθε μαθητή να νιώσει ορατός, αποδεκτός και ικανός να μάθει.