O Σχολικός εκφοβισμός στην Ελλάδα

Ο σχολικός εκφοβισμός (αγγλικά: school bullying‎) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, ένα είδος bullying, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών, με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση.

Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Αποτελέσματα μελέτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του Α.Π.Θ., το 29% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο. Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.

Με βάση προτάσεις που παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τονίστηκε η ανάγκη εντοπισμού και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νεανική εγκληματικότητα. Επισημάνθηκε ακόμα, ο ρόλος των γονέων και των εκπαιδευτικών, που καλούνται να ακολουθήσουν ενιαία γραμμή για την αντιμετώπιση της βίας, η ενθάρρυνση των νέων για συμμετοχή τους στα κοινά και στον αθλητισμό, η προβολή σωστών προτύπων συμπεριφοράς, αλλά και η συνεργασία με φορείς[1] που αγωνίζονται για την εξάλειψη της νεανικής παραβατικότητας..

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

Οαθλητισμος στο σχολειο

Η συχνή σωματική άσκηση έχει θετικές επιπτώσεις στην σωματική και την ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Τα παιδιά αποκομίζουν σημαντικά φυσικά και ψυχικά οφέλη από τη συμμετοχή σε σχολικά προγράμματα σωματικής δραστηριότητας. Οι πιο δημοφιλείς δραστηριότητες είναι η γυμναστική και οι αθλοπαιδιές, οι οποίες οδηγούν στην απόκτηση καλής φυσικής κατάστασης και ταυτοχρόνως καλλιεργούν την ομαδικότητα και την ευγενή άμυλα.
Το μάθημα της Φυσική Αγωγής έχει ως στόχο την καλλιέργεια των ψυχοκινητικών δεξιοτήτων του παιδιού μέσω της οποίας ενισχύεται η φυσική, ατομική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Έμφαση θα πρέπει να δίνεται σε μη ανταγωνιστικές, ψυχαγωγικές σωματικές δραστηριότητες, ήπιας έντασης με τις οποίες ενισχύεται η σημασία της συμμετοχής έτσι ώστε να λαμβάνει μέρος όλη η τάξη.
Ο αθλητισμός προστατεύει την υγεία των παιδιών.
Ο καταλυτικός ρόλος της άσκησης στον έλεγχο του σωματικού βάρους αναγνωρίσθηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Σύμφωνα με έρευνες, η υψηλή φυσική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει μείωση των παραγόντων κινδύνου στεφανιαίας νόσου, βελτίωση της καρδιαγγειακής και αναπνευστικής λειτουργίας, διατήρηση του βασικού μεταβολισμού, βελτίωση της δύναμης, αντοχής και ευλυγισίας των μυών, διατήρηση ή αύξηση της μυϊκής μάζας, θετική επίδραση στην όρεξη και στην πρόσληψη τροφής, μείωση της οστεοπόρωσης, ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς και της παχυσαρκίας και των συνοδών της νοσημάτων και τέλος θετική επίδραση στην ψυχική και πνευματική υγεία και στην ευεξία του ατόμου.
Ο αθλητισμός στο σχολείο συμβάλλει στην ανάπτυξη της ικανότητας των μαθητών για κοινωνική ενσωμάτωση, αυτοπειθαρχία, αλληλεγγύη, βελτιώνει την ικανότητα λήψης αποφάσεων, βοηθά στη θετική απασχόληση των παιδιών και τα προφυλάσσει από αρνητικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές, ενώ αυξάνει τις πιθανότητες να έχουν μεγαλύτερη εγρήγορση, συμμετοχή και επιτυχία στα μαθήματά τους.
Ο σχολικός αθλητισμός έχει στόχο να βοηθήσει τους μαθητές να διαμορφώσουν αθλητική συμπεριφορά, να μάθουν να αποδέχονται τους κανόνες και τις αποφάσεις των κριτών, να σέβονται τον αντίπαλο, να αποδέχονται με σύνεση την ήττα ή τη νίκη και να αποκτήσουν φίλαθλο πνεύμα. Ως αποτέλεσμα έχει την καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων, όπως του ομαδικού πνεύματος, της συνεργασίας, της συμμετοχής και της επικοινωνίας, καθώς και την καλλιέργεια και ανάδειξη των φυσικών ικανοτήτων, των κινητικών δεξιοτήτων και των ιδιαίτερων κλίσεων των μαθητών.
(http://www.goandplay.org/content/26/o-athlitismos-sto-sxoleio-)