Πρόκειται βέβαια για ένα φαινόμενο που δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι παγκόσμιο. Καταγράφεται συνεχώς στον διεθνή Τύπο με αντίστοιχες έρευνες από ΗΠΑ και Ευρώπη. Μας το περιέγραψε και ο κ. Κόντος: «Το ίδιο παράπονο είχαν και καθηγητές στο Χάρβαρντ, όπου ήμουν πέρυσι με ακαδημαϊκή άδεια. Το ίδιο και καθηγητές του Στάνφορντ. Μου έλεγαν ότι δεν τολμούν πια να παραπέμψουν τους φοιτητές τους στη βιβλιοθήκη. Αναρτούν ένα pdf με ένα άρθρο αντί να τους στείλουν στη βιβλιοθήκη να αναζητήσουν ένα βιβλίο. Σε μια βιβλιοθήκη που είναι μαγική». Το ίδιο διηγείται και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τη διαπίστωση ότι οι φοιτητές της δεν είναι καθόλου εξοικειωμένοι με την απόλαυση της ανάγνωσης και πως για να παρακολουθήσουν κάτι πρέπει να έχει εικόνες και να είναι με τη μορφή μπούλετς!
Γιατί τους είναι αδύνατον να συγκεντρωθούν. «Το να συγκεντρωθεί κάποιος πάνω από ένα βιβλίο για πάρα πολλή ώρα δεν είναι απλό» λέει ο κ. Κόντος. «Δεν υπάρχει απλοϊκή απάντηση στο πώς θα το νικήσει κανείς αυτό. Ισως ξεκινώντας από κάποιο μικρό κείμενο, κάποιο διήγημα, ίσως και με κάποια συζήτηση».