Στον Πλατανιά, έξω από την Βόνιτσα, μένει η γιαγιά και ο παππούς που τους επισκέπτομαι καθημερινά! Μαζί με τα ξαδέρφια μου, συνηθίζουμε να παίζουμε στα χωράφια, να σκάβουμε και να ασχολούμαστε με τις αρχαιολογικές έρευνες της περιοχής. Συνήθως, τα πρωινά, σηκωνόμαστε νωρίς, φεύγουμε από την Βόνιτσα, και μετά το πρωινό με τα σύκα πάμε στην σκιά των ελιών και του Πλάτανου που έχουμε.
Χτες, στον Πλάτανό μας, που έχει ίσκιο μεγάλο και κορμό πάνω από 100 ετών, αποφασίσουμε να φτιάξουμε ένα ξωκκλήσι, το οποίο θα είναι ξεχωριστό. Έχει μόνο πορτόνι για να περάσουμε μέσα, στην αυλή του Πλάτανου. Για να μην έρχονται τα φίδια και οι σκορπιοί, καθαρίσαμε όλα τα χόρτα και τα πεσμένα φύλλα, τα οποία θα κάψουμε τον χειμώνα, και για πάτωμα θα βάλουμε γύρω από την ρίζα και το πορτόνι πέτρες. Έχω κρεμάσει δύο εικόνες της Παναγίας, ένα καμπανάκι, και το ξωκκλήσι ονομάσαμε όπως έναν άλλο Πλάτανο, Παναγία Πλατανιώτισσα. Σήμερα επίσης, βάζομε κεριά, ένα καντήλι και περισσότερες πέτρες για πάτωμα. Πάνω στο διάλειμμα της εργασίας μας, τα ξαδέρφια μου κι εγώ φτιάξαμε ένα μικρό βιντεάκι.
Από το μπαλκόνι του σπιτιού
Επειδή είναι 30 μέτρα απόσταση από το σπίτι, και το μισό χωράφι μες στον ήλιο και με πέτρες, κουραζόμασταν τις πρώτες ώρες αλλά μετά αντέχαμε. Μια άσπρη εικόνα που φάνηκε, είναι δική μου χειροποίητη και δείχνει τον Ιησού Χριστό εν Σταυρό. Καθόμαστε επίσης στην ρίζα του δέντρου, μετά από πολλή εκκαθάριση μέχρι το μεσημέρι, που βάζει περισσότερη ζέστη, αν και ο Πλάτανος έχει δροσιά. Χτες, που έλειπα, τα ξαδέρφια μου (5 χρονών και 7 χρονών), είχαν κάνει καλή δουλειά, φρόντισαν τις εικόνες που παρέσυρε ο αέρας και με ενημέρωναν. Σήμερα, κάναμε την περισσότερη δουλειά αν και έχουμε πολλή ακόμα. Δεν υπολογίζουμε πότε θα κάνουμε τα "εγκαίνια" του ξωκκλησιού μας, όμως δουλεύουμε πρωι μεσημέρι ακατάπαυστα.