Ο χορός της βροχής (rain dance) είναι τελετουργικός χορός που έχει σκοπό να προκαλέσει βροχή και να εξασφαλίσει νερό στους κατοίκους.

Διάφορες εκδοχές χορών της βροχής μπορούν να εντοπιστούν σε πολλούς πολιτισμούς, από την Αρχαία Αίγυπτο έως συγκεκριμένες φυλές Αυτοχθόνων Αμερικάνων. Κάποιες παραλλαγές του μπορούν ακόμα να εντοπιστούν στα Βαλκάνια του 20ου αιώνα, σε ένα τελετουργικό που είναι γνωστό ως Παπαρούντα (Paparuda) στη Ρουμανία ή Περπερούνα (Perperuna) στα Σλαβικά.

Η φυλή Τσέροκι, μια φυλή Αυτοχθόνων Αμερικανών από τις Νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, που περιλαμβάνουν τα Νότια Απαλάχια, εκτελούσαν το χορό της βροχής τόσο για να προκαλέσουν τη βροχόπτωση όσο και να καθαρίσουν τα κακά πνεύματα από τη γη^[1]. Ο θρύλος της φυλής λέει ότι η βροχή που προκαλείται από τον χορό της φυλής περιέχει τα πνεύματα των παλιών αρχηγών της φυλής, οι οποίοι πέφτοντας πολεμούν τα κακά πνεύματα στην μετάβαση μεταξύ της πραγματικότητας μας και του κόσμου των πνευμάτων^[2]. Θεωρούνταν επίσης ότι κάποιοι χοροί μπορούσαν να εμπνεύσουν τους συμμετέχοντες και το κοινό ώστε να μοιραστούν ασυνήθιστες και ακραίες πράξεις λατρείας.

Το φλαμένκο^[1] (ισπ. Flamenco) είναι ένας ισπανικός χορός που αφορά ένα είδος μουσικής και χορού, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον 19ο αιώνα.

Το φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση. Προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας, όπου αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή υποκουλτούρα με κέντρα τη Σεβίλλη, το Κάδιξ και τη Μάλαγα, στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας, ενσωματώνοντας και μετασχηματίζοντας λαϊκά μουσικά στοιχεία σε διαφοροποιημένες μουσικές φόρμες και από άλλες περιφέρειες, όπως η Μούρθια κι η Εξτρεμαδούρα.

Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι το φλαμένκο δημιουργήθηκε από τη μοναδική συνύπαρξη και μείξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαρδιτικής και τσιγγάνικης κουλτούρας στην περιοχή της Ανδαλουσίας πριν και μετά τη Ρεκονκίστα (Ανακατάληψη), την ιστορική δηλαδή περίοδο κατά την οποία οι Χριστιανοί βασιλείς ανακατέκτησαν την Ισπανία από τους Μουσουλμάνους. Χαρακτηριστικό μουσικό όργανο είναι η κιθάρα φλαμένκο.

Το 2010 η UNESCO συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ύστερα από σχετική αίτηση της Ισπανίας.^[2]

Ο τζουμάρ ή τζοομάρ (Παντζάμπι: ਝੁੰਮਰ), ο οποίος αποκαλείται επίσης και γκουμπάρ στην περιοχή Σανταλμπάρ, είναι μια ζωηρή μορφή μουσικής και χορού που προέρχεται από το Μουλτάν και το Μπαλοτσιστάν, αλλά άνθισε και σε περιοχές του Σανταλμπάρ της περιοχής του Παντζάμπ στο Πακιστάν. Έχει αργή και ρυθμική μορφή.

Η λέξη τζουμάρ προέρχεται από το τζουμ/τζοομ, το οποίο σημαίνει κουνιέμαι, ταλαντεύομαι. Τα τραγούδια επικαλούνται μια ποιότητα που θυμίζει ταλάντευση. Αν και το περιεχόμενο αυτών των τραγουδιών ποικίλει, είναι συνήθως τραγούδια αγάπης και συναισθημάτων. Ο τζουμάρ είναι ένας χορός έκστασης, χορεύεται συνήθως κατά τη διάρκεια γαμήλιων τελετών και αποτελεί μια ζωντανή επίδειξη της ευτυχίας. Ο χορός χορεύεται κυρίως από τους Μπαλόχι και ανθρώπους από το νότιο και κεντρικό Παντζάμπ. Η έμφαση του τζουμάρ είναι η αναδημιουργία των βηματισμών ζώων και πουλιών. Η κίνηση των ζώων, το όργωμα των χωραφιών, η σπορά και η συγκομιδή επιδεικνύονται στην αρχική τους εξέλιξη. Επίσης, ο χορός χορεύεται σε κύκλο στους τόνους συναισθηματικών τραγουδιών.

Το μπαλέτο είναι είδος χορού, με καταγωγή από την Ιταλία του 15ου αιώνα, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στη σκηνική του μορφή, κυρίως στη Γαλλία και τη Ρωσία. Στην πρώτη μορφή του απουσίαζε η χρήση σκηνικών και λάμβανε χώρα σε μεγάλες αίθουσες συναθροίσεων, όπου οι θεατές καταλάμβαναν τις θέσεις μπροστά και εκατέρωθεν της σκηνής. Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε είδος χορού υψηλών τεχνικών απαιτήσεων, με δική του ορολογία και δομική σύσταση. Η μουσική συνοδεία είναι κατά κύριο λόγο από το ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής.

Το μπαλέτο διδάσκεται σε σχολές ανά τον κόσμο, σε καθεμία από τις οποίες εναποτίθενται στοιχεία του πολιτισμού και της ιδιοσυγκρασίας του κάθε λαού. Ο χορός αυτός καθορίζεται στα βήματα και τις κινήσεις του, ως μέρος μιας διεργασίας που ονομάζεται χορογραφία, εκτελείται από επαγγελματίες του χώρου και περιλαμβάνει άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως την ηθοποιία και τη μιμητική. Θεωρείται μία από τις πλέον υψηλόβαθμες τέχνες, που απαιτεί πολυετή εξάσκηση ώστε να φτάσει κανείς σε επαγγελματικό επίπεδο.

Η σάμπα (πορτογαλικά: Samba) είναι μουσικοχορευτικό είδος και πολιτισμικό χαρακτηριστικό της Βραζιλίας. Αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του βραζιλιάνικου πολιτισμού, και είναι ιδιαίτερα γνωστή για τον ζωηρό ρυθμό της και την ερωτική της χορευτική έκφραση.

Από το 2000 και έκτοτε, υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες οι εκφράσεις των οποίων προσανατολίζονται προς την παραδοσιακότερη μορφή της σάμπας με στόχο την αναζωογόνησή της και τη γνωριμία με τις νεότερες γενιές, μέσω συναυλιών και άλλων δραστηριοτήτων. Μια σχετικά νέα εξέλιξη είναι και ο συνδυασμός της drum and bass μουσικής με τη σάμπα, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό του μουσικού υβριδίου sambass. Το 2004, το υπουργείο πολιτισμού της Βραζιλίας κατέθεσε αίτηση στην Ουνέσκο για την καθιέρωση της σάμπα ως άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς κάτι που καθιερώθηκε κατά το επόμενο έτος.

Το break dance ή breakdancing είναι είδος χορού του στυλ street dance, που δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη από νέους Αφροαμερικανούς και Πουερτορικάνους τη δεκαετία του 1970. Για να κερδίσει την προσοχή και τη δημοτικότητα στα μέσα ενημέρωσης, ο χορός αυτός εξαπλώθηκε παγκοσμίως στη Νότια Κορέα, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Ρωσία και την Ιαπωνία. Το break dance αποτελείται από τέσσερα βασικά στοιχεία: toprock, downrock, power moves και freezes. Ο χορός αυτός περιέχει χιπ χοπ και breakbeats, παρ΄ ότι οι σύγχρονες τάσεις επιτρέπουν μια πιο ευρύτερη ποικιλία μουσικής.

Η Ηλεκτρονική χορευτική μουσική (επίσης γνωστή ως EDM, χορευτική μουσική, ή club μουσική) είναι ένα ευρύ φάσμα των κρουστών ηλεκτρονικών μουσικών ειδών γίνεται σε μεγάλο βαθμό για νυχτερινά κέντρα, ρέιβ πάρτι και φεστιβάλ. Η EDM παράγεται γενικά για αναπαραγωγή από disc jockeys (DJs) οι οποίοι δημιουργούν απρόσκοπτες επιλογές των κομματιών, που ονομάζεται ένα μείγμα, παραβιάζοντας από τη μία εγγραφή στην άλλη.Η παραγωγή EDM εκτελεί επίσης τη μουσική που υπάρχει σε μια συναυλία ή φεστιβάλ,η οποία ονομάζεται μερικές φορές μια ζωντανή PA. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην ηπειρωτική Ευρώπη, EDM πιο συχνά αποκαλείται «χορευτική μουσική» ή απλώς «χορός».

Η διδασκαλία του σύγχρονου χορού, ο αγωγός της γνώσης αυτής, που μεταφέρεται από σώμα σε σώμα, έχει ως συμμάχους του: τη τεχνική δεξιοτεχνία, τις αφηγηματικές ιστορίες του δασκάλου, τη μουσική και τον αυτοσχεδιασμό. Τέσσερα στοιχεία που λαμβάνουν χώρα σε κάθε μάθημα, μικρή είτε μεγάλη χορογραφία και φυσικά σε μια παράσταση. Με ένα έντονο φιλοσοφικό υπόβαθρο, που βαδίζει γύρω από την ανησυχία της ανθρώπινης ύπαρξης, συντονίζει μία μάζα ανθρώπων σε πολλούς διαφορετικούς ρυθμούς, ήχους, μελωδίες και σιωπές.^[2]

Ο σύγχρονος/ μοντέρνος χορός είναι ένα είδος χορού όπως το μπαλέτο, το jazz και προέκυψε ως μία μορφή «επανάστασης» ενάντια στις αυστηρές αρχές του μπαλέτου. Επικεντρώνεται στην προσωπική ερμηνεία του χορευτή και όχι σε βήματα με συγκεκριμένη δομή όπως συμβαίνει στο μπαλέτο. Αν και αρχικά ενημερώθηκε και δανείστηκε από κλασικά, μοντέρνα και τζαζ στιλ, έχει ενσωματώσει στοιχεία από πολλά στυλ χορού. Εναντιώθηκε στην αυστηρά δομημένη τεχνική και στην στολή και τα παπούτσια μπαλέτου, γι’ αυτό και οι χορευτές αυτού του στιλ εκτελούν κινήσεις με μεγαλύτερη ελευθερία, ρούχα που τους εκφράζουν και συχνά χωρίς παπούτσια.

Κατά τον 20ό αιώνα, τα ερεθίσματα των πολιτισμικών εξελίξεων γέννησαν την τέχνη του σύγχρονου χορού. Η γυναίκα που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου χορού θεωρείται από πολλούς ότι ήταν η Ισιδώρα Ντάνκαν. Η Ντάνκαν απέρριψε τους κανόνες που επέβαλλε το μπαλέτο στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων, στην ενδυμασία και στο στήσιμο των χορευτών, θεωρώντας ότι έρχονταν σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση. Έχοντας αρκετούς υποστηρικτές, ίδρυσε την δική της σχολή χορού στην οποία δίδασκε η ίδια ενθαρρύνοντας τους μαθητές της να χρησιμοποιούν τον χορό ως μέσο έκφρασης και ελευθερίας.

geia sas