ΚΟΥΖΙΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Η ελληνική μαγειρική, με την ποικιλία και την ποιότητα των υλικών της, με τους σοφούς, ευεργετικούς συνδυασμούς και τη γνώση αιώνων απολαμβάνει προνομιακή θέση στην παγκόσμια κουλτούρα της γεύσης.
Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από το πλήθος των νησιών της και το έντονο ανάγλυφο της ηπειρωτικής χώρας. Αυτή η μορφολογική ποικιλία δημιουργεί «κόσμους μέσα σε κόσμους».

Κοινά χαρακτηριστικά είναι οι εξαιρετικές πρώτες ύλες και τα αρώματα της εύφορης γης: ρίγανη, θυμάρι, δάφνη, δεντρολίβανο, λεμόνι, και, βέβαια, ελαιόλαδο. Εκλεκτά κρέατα μικρής παραγωγής∙ ολόφρεσκα ψάρια∙ πεντανόστιμα όστρακα και θαλασσινά∙ όσπρια∙ φρούτα∙ ευεργετικά λαχανικά και τυροκομικά αναγνωρισμένα παγκοσμίως, συνοδευμένα από λαμπερό κρασί, δημιουργούν ένα καλειδοσκόπιο γεύσεων!

Ανήσυχοι και δημιουργικοί μάγειρες, δουλεύοντας πάνω σε παραδοσιακές συνταγές, χρησιμοποιώντας πολλές φορές ευφάνταστους συνδυασμούς εκλεκτών υλικών, κερδίζουν διακρίσεις σε παγκόσμιες διοργανώσεις καθιερώνοντας την Ελλάδα ως έναν από τους ναούς της υψηλής μαγειρικής τέχνης.

 

Η ελληνική μαγειρική είναι απλή και υγιεινή! Ενώ υπάρχουν πιάτα απαιτητικά σε χρόνο, όπως είναι ο μουσακάς και το παστίτσιο, πολύ λίγες είναι οι περίπλοκες σάλτσες και οι μακροχρόνιες μαγειρικές προετοιμασίες της ελληνικής κουζίνας. Η βασική παλέτα των ελληνικών γεύσεων (η τριάδα σκόρδο-ρίγανη-χυμός λεμονιού, οι σάλτσες τομάτας, καρυκευμένες με κανέλα και διάφορα μπαχαρικά, το ελληνικό μέλι, σε διάφορα γλυκά και αλμυρά πιάτα, ο συνδυασμός εσπεριδοειδών και μάραθου και άλλα πολλά) χαρίζει σε κάθε γεύμα αντιοξειδωτικά, μεταλλικά στοιχεία και άλλα θρεπτικά συστατικά. Στην παραδοσιακή ελληνική διατροφή, που είναι ουσιαστικά μια παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, τα λαχανικά και τα όσπρια εμφανίζονται σε αναρίθμητα κυρίως πιάτα. Τα περισσότερα κυρίως πιάτα με λαχανικά παρέχουν την ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα λαχανικών της διατροφής. Σε συνδυασμό με ψωμί ολικής άλεσης και λίγο τυρί (πρωτεΐνη), αυτά τα γεύματα είναι πλήρη από θρεπτικής άποψης. Ο πλούτος των κυρίως πιάτων με λαχανικά προέκυψε από τις παραδόσεις της νηστείας, που υπαγορεύουν την αποχή από όλα τα ζωικά προϊόντα, περίπου για το μισό έτος. Σήμερα, οι Έλληνες είναι ένθερμοι κρεατοφάγοι, αλλά παραδοσιακά, το κρέας ήταν περιορισμένο και καταναλωνόταν ως εορταστικό φαγητό ή συνδυαζόταν με τρόφιμα βασισμένα στα χορταρικά, μαγειρεμένα στην κατσαρόλα ή στο φούρνο. Το δε εξαιρετικό παρθένο ελληνικό ελαιόλαδο καθιστά υγιεινά τα περισσότερα ελληνικά πιάτα και οι Έλληνες το καταναλώνουν σε άφθονες ποσότητες (περισσότερο από 20 λίτρα κατ’ άτομο ετησίως). Το εξαιρετικά παρθένο ελληνικό ελαιόλαδο είναι το βασικό μαγειρικό λίπος που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα και το βασικό ντρέσινγκ, με το οποίο περιχύνεται κάθε είδος σαλάτας και πολλά μαγειρευτά πιάτα, αφού αυτά ολοκληρωθούν.

 

Κρήτη - Τα ελιξίρια της ζωής

Η Κρήτη είναι ένας αγαπημένος προορισμός που προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις και στο πεδίο της αυθεντικής γαστρονομίας. Η ανακάλυψη των μυστικών της κρητικής κουζίνας, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αρχές της μεσογειακής διατροφής, είναι ένα κάλεσμα να γευτεί κανείς την τέχνη της ίδιας της ζωής.

 

Το χανιώτικο πιλάφι, με κόκορα και αρνάκι, το περίφημο «οφτό» κατσικάκι που θα το γευτεί κανείς παντού στην Κρήτη, τα ολόγλυκα καλιτσούνια και οι δίπλες, οι ολόφρεσκες σαλάτες με σταμναγκάθι και ο παραδοσιακός ντάκος, είναι μερικές μόνο από τις συνταγές της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας.

Στα Χανιά, στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο, στην Ιεράπετρα, στη Σητεία, αλλά και σε μικρότερες πόλεις, έχουν δημιουργηθεί πρότυπα εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών τα οποία έχουν εγκαινιάσει μια νέα χρυσή εποχή για την κρητική γαστρονομία.

Το Τσίπουρο - ή Ρακή/το Ρακί από την Κρήτη - είναι ένα πραγματικό ελληνικό προϊόν που σχετίζεται στενά με τον ελληνικό τρόπο ζωής, τη φιλοξενία και την ψυχαγωγία των Ελλήνων.

Η κρητική Ρακή, που ονομάζεται και τσικουδιά στην Κρήτη, είναι το ίδιο με το τσίπουρο στην παραγωγή και τη γεύση. Το ρακί είναι το ποτό που σερβίρεται στην Κρήτη σχεδόν σε κάθε περίσταση. Η κρητική ρακή καταναλώνεται ως ένδειξη φιλίας και ευγένειας, ως μέσο κοινωνικής επικοινωνίας. Είναι απλά το εθνικό ποτό των Κρητικών. Σερβίρεται σχεδόν φυσικά μετά από κάθε γεύμα και υπάρχει συχνά η ευκαιρία να απολαύσετε ρακί. Υπάρχει πάντα ένα ποτήρι ρακί όταν οι Κρητικοί χαιρετούν τους καλεσμένους τους, όταν εύχονται ο ένας τον άλλον, όταν συζητούν στα παραδοσιακά καφενεία, όταν ξεπερνούν τις δυσκολίες τους και επιλύουν τα προβλήματα τους.

ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Τι περιγράφει τη γερμανική κουζίνα σε ένα πιάτο; Μα, φυσικά κρέας με πολλή μαύρη σάλτσα, πατάτες και λαχανικά (ξινολάχανο κατά προτίμηση και προτεραιότητα) και φυσικά λουκάνικα – wurst. Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες, στη Γερμανία δεν υπάρχει ενιαία κουζίνα και κάθε περιοχή έχει τις δικές της σπεσιαλιτέ και γαστρονομικές παραδόσεις με το χοιρινό κότσι να είναι αυτό που απαντάται σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα. Τις τελευταίες δεκαετίες πάντως, τα εκατομμύρια των μεταναστών που μετέφεραν μαζί τους στη Γερμανία τη δική τους γαστρονομική κουλτούρα, δεν άφησαν ανεπηρέαστη την κουζίνα της χώρας.

Το παραδοσιακό πιάτο στην Γερμανία είναι το «Sauerbraten». Πρόκειται για βοδινό κρέας μαριναρισμένο στο ξύδι. Στη βόρεια Γερμανία κυριαρχεί το «Labskaus». Είναι μια μίξη από ψιλοκομμένο βοδινό κρέας, πατάτες, ρέγκα, κρεμμύδια και παντζάρια, γαρνιρισμένα με ένα τηγανητό αυγό. Η Γερμανία είναι η πατρίδα του «Weißwurst», του λευκού λουκάνικου. Παραδοσιακά το Weißwurst τρώγεται πριν από τις 11 το πρωί και δεν επιτρέπεται να τεμαχιστεί κατά την κατανάλωση. Τρώγεται με μια ιδιαίτερη τεχνική που αποκαλείται «zuzeln»: οι υποψιασμένοι «ρουφούν» επιδέξια το περιεχόμενο του λουκάνικου, αφήνοντας το εξωτερικό περίβλημα.

 

 

Το «δόγμα» της γερμανικής μπύρας

Τα περισσότερο διαδεδομένα ποτά στη Γερμανία είναι, χωρίς άλλο, η μπίρα και το κρασί. Η επινόηση της μπίρας (κατά τη γερμανική παράδοση) οφείλεται στον Γαμβρίνο, θρυλικό βασιλιά της Φλάνδρας, που δίκαια θεωρήθηκε προστάτης των φανατικών της μπίρας, μια και κατανάλωσε σε ένα μόνο γεύμα μέχρι 144 μισόλιτρα μπίρας μοναχός του!