Μία ηλιόλουστη μέρα, λίγο καιρό αφού τελείωσε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ο Έριχ φον Μάνσταϊν δολοφόνησε την πιανίστρια Λάλε Άντερσεν μέσα στο ίδιο της το σπίτι, στην επαρχία Μπέρλεμ της Βεστφαλίας. Την ίδια στιγμή ένα κόκκινο πανί έπεσε από τον ουρανό μέσα στον κήπο των κυπαρισσιών στο εξοχικό της οικογένειας. Το τοπίο καλύφθηκε.
Ο σύντροφός της Άλεξ Μάινχαιμ την απατούσε με την τραγουδίστρια Μάρλεν Ντίτριχ κι αισθάνθηκε τύψεις μετά το θάνατο της. Καθώς καθόταν σε ένα παγκάκι του κήπου, άρχισαν να κλείνουν τα μάτια του και στο πανί έπαιζαν σκηνές από τη ζωή τους. Μέσα στο όνειρό του έβλεπε τους δυο τους να παίζουν ένα κονσέρτο όπως έκαναν παλιά. Η γλυκιά του Λάλε στο πιάνο με τις νότες να χύνονται σαν νερό πηγής από το πουθενά, ενώ εκείνος έπαιζε βιολοντσέλο στο κορμί της Μαρλέν. Αμέσως μετά, μέσα στο όνειρό του τα κορμιά τους άρχισαν να διαλύονται και σαν διαστημικά απόβλητα να σκορπίζονται στη σκηνή, σχηματίζοντας κάτι αόριστο σαν τη ζωή τους. Πριν προλάβει να καταλάβει τι γινόταν ένα μαχαίρι έσκισε την κουρτίνα και τον ξύπνησε.
Σηκώθηκε τρομαγμένος και απογοητευμένος από τη ζωή του. Αναρωτήθηκε που πήγε όλη αυτή η δημιουργικότητα και η χαρά της ζωής. Περπάτησε μέχρι την κοντινή λίμνη και συμπλήρωσε το τελευταίο κομμάτι του παζλ της ζωής, δένοντας μία πέτρα στο λαιμό του.
Εμπνευσμένο από τον πίνακα του Salvador Dalí, Music - The Red Orchestra