Οικονομική Κρίση

Ο όρος οικονομική κρίση υποδηλώνει τη μη ισορροπία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, που χαρακτηρίζεται από εξασθένηση της αγοραστικής ζήτησης, χρεοκοπίες και ανεργία.^[1] Ως αποτέλεσμα παρατηρείται επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας.^[2] Μια οικονομική κρίση μπορεί να γίνει από μια ευρεία ποικιλία καταστάσεων όπου ορισμένα χρηματοπιστωτικά περιουσιακά στοιχεία χάνουν ξαφνικά ένα μεγάλο μέρος της ονομαστικής τους αξίας. Η κρίση τότε ονομάζεται χρηματοπιστωτική. Συνώνυμος όρος της οικονομικής κρίσης είναι ο όρος ύφεση.^[1] Οι οικονομικές υφέσεις που ακολουθούν μια χρηματοπιστωτική κρίση είναι συνήθως πολύ πιο σοβαρές από τις υφέσεις που δεν έχει προηγηθεί συγκεκριμένη χρηματοπιστωτική κρίση.^[3][4] Οι οικονομολόγοι ορίζουν συνήθως ως ύφεση μία ύφεση που συμβαίνει όταν η οικονομία υπομένει δύο ή περισσότερα συνεχόμενα τρίμηνα πτώσης, ως προς τον ρυθμό αύξησης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας. ^[5]

Οι οικονομικές κρίσεις είναι ένα παλιό πρόβλημα. Κυμαίνονται από κρίσεις χρέους και πληθωρισμού στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη μέχρι τραπεζικές, χρεωστικές και νομισματικές κρίσεις που έχουν επηρεάσει τις χώρες στη σύγχρονη εποχή.^[6] Τον 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα, πολλές οικονομικές κρίσεις συνδέονταν με τραπεζικά κραχ, και πολλές υφέσεις συνέπεσαν με αυτά τα γεγονότα. Άλλες καταστάσεις που συχνά ονομάζονται χρηματοπιστωτικές κρίσεις περιλαμβάνουν την κατάρρευση των χρηματιστηρίων και η έκρηξη φουσκών, οι νομισματικές κρίσεις και οι αδυναμίες ολοκλήρωσης ομολόγων. Ενδέχεται οι κρίσεις να είναι δημιούργημα είτε από παραποίηση στοιχείων είτε για κάποιο συμφέρον.

Πολλοί οικονομολόγοι έχουν προσφέρει θεωρίες σχετικά με τον τρόπο δημιουργίας οικονομικών κρίσεων και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Ωστόσο, δεν υπάρχει συναίνεση.