Οι σημαντικότεροι Θανατοφάγοι στην ιστορία του Harry Potter
Η μεγάλη επιστροφή του Lord Voldemort μετά το τέλος του Α΄ Μαγικού Πολέμου πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου 1995, όταν απέκτησε ξανά ανθρώπινη μορφή και ανέκτησε τις μαγικές του ικανότητες. Η προσπάθεια αυτή ολοκληρώθηκε, μεταξύ άλλων, χάρη και στη βοήθεια των πιστών ακολούθων του, των Θανατοφάγων που περίμεναν με ανυπομονησία την επανεμφάνισή του και την εκ νέου επιδίωξη των σκοπών του στον μαγικό και τον πραγματικό κόσμο. Όπως αναφέρεται και στο Pottermore, οι σημαντικότεροι Θανατοφάγοι στην ιστορία που δημιούργησε η Τζ.Κ. Ρόουλινγκ προερχόταν από διαφορετικά backgrounds, είχαν, όμως, τον ίδιο αποτρόπαιο κοινό σκοπό: να επιβάλουν στον κόσμο τη βούληση του Σκοτεινού Άρχοντα και να αλλάξουν για πάντα την ιστορία της ανθρωπότητας.
Lucius Malfoy
Γιος του Abraxas Malfoy, η οικογένειά του ανήκε στους “Ιερούς 28“, δηλαδή στον κατάλογο των καθαρόαιμων μαγικών οικογενειών της Μεγάλης Βρετανίας, όπως αυτός διαμορφώθηκε γύρω στο 1930 από έναν άγνωστο συγγραφέα (ίσως ήταν ο Cantakerus Nott). Εντάχθηκε στους Θανατοφάγους στο πλαίσιο του Α΄ Μαγικού Πολέμου και παρά την πλούσια δράση του δεν τιμωρήθηκε με φυλάκιση στο Αζκαμπάν, επειδή επικαλέστηκε πως η δράση του οφειλόταν στην Εξουσιαστική Κατάρα. Παντρεύτηκε τη Narcissa Black και μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Draco. Έδρασε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρασκήνιο της επανεμφάνισης του Lord Voldemort, φροντίζοντας με τις πράξεις του για το άνοιγμα της Κάμαρας με τα Μυστικά και στάθηκε στο πλευρό του Σκοτεινού Άρχοντα μέχρι τη Μάχη του Hogwarts, παρότι έχασε την εύνοιά του μετά την ήττα των Θανατοφάγων στο Τμήμα Μυστηρίων.
Alecto και Amycus Carrow
Ο Amycus και η Alecto Carrow ήταν αδέρφια θανατοφάγοι που υπήρξαν ενεργοί στον Β΄ Μαγικό Πόλεμο. Έγιναν καθηγητές στο Χόγκουαρτς τη χρονιά 1997-1998. Η Alecto δίδασκε το αντικείμενο που αφορούσε στη ζωή των Muggle, στο πλαίσιο του οποίου ο Lord Voldemort είχε οργανώσει όλη την προπαγάνδα εναντίον τους. Ο Amycus, ο οποίος μαζί με την αδερφή του ανέλαβαν κάποια στιγμή και τη διεύθυνση του Hogwarts, χρησιμοποιούσε ως βασική μέθοδο πειθαρχίας των μαθητών τη Βασανιστική Κατάρα.
Antonin Dolohov
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δολοφόνησε τα αδέρφια της Molly Weasley, Fabian και Gideon Prewett και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση στο Αζκαμπάν. Απέδρασε μετά το ξέσπασμα του Β΄ Μαγικού Πολέμου για να συνδράμει τον Lord Voldemort. Κυνήγησε τον Harry, τον Ron και τη Hermione στο Luchino Cafe, λίγο μετά την πτώση του Υπουργείου Μαγείας. Στη Μάχη του Hogwarts σκότωσε τον Remus Lupin, όμως ηττήθηκε στη μονομαχία που είχε με τον Filius Flitwick.
Augustus Rookwood
O Rookwood ήταν κατάσκοπος του Lord Voldemort. Καθώς εργαζόταν στο Τμήμα Μυστηρίων του Υπουργείου Μαγείας, αντλούσε πολύτιμες πληροφορίες για τη δράση των Χρυσούχων. Μετά το τέλος του Α΄ Μαγικού Πολέμου φυλακίστηκε στο Αζκαμπάν και δραπέτευσε το 1996, μαζί με την οικογένεια Lestrange και τον Antonin Dolohov. Στη Μάχη του Hogwarts ηττήθηκε από τον Aberforth Dumbledore, ωστόσο η τύχη του μετά το πέρας της μάχης παραμένει άγνωστη.
Barty Crouch Jr.
Γεννημένος το 1962, ο Bartemius Crouch Junior ήταν γιος του Bartemius Crouch Senior, ο οποίος υπηρέτησε τον μαγικό κόσμο και ως Υπουργός Μαγείας. Ο Barty έγινε Θανατοφάγος κατά τη διάρκεια της εφηβείας του. Μετά την πρώτη ήττα του Voldemort, συμμετείχε στον βασανισμό των Frank και Alice Longbottom μαζί με τη Bellatric Lestrange. Καταδικάστηκε σε κάθειρξη στο Αζκαμπάν επί υπουργίας του ίδιου του πατέρα του και ήταν ο πρώτος που κατάφερε να δραπετεύσει από τη μαγική φυλακή σε διάστημα τριακοσίων ετών. Οι γονείς του αποφάσισαν να πάρει τη θέση του στο Αζκαμπάν η μητέρα του, χρησιμοποιώντας το Πολυχημικό Φίλτρο, ώστε να πάρει τη μορφή του γιου της. Μετά τον θάνατό της στη φυλακή, όλος ο μαγικός κόσμος νόμιζε πως ο Barty Crouch Jr. ήταν νεκρός. Για χρόνια ο πατέρας κατάφερνε να ελέγχει το γιο του με την Εξουσιαστική Κατάρα, η οποία όμως έσπασε χάρη στον Lord Voldemort κι έτσι ο Crouch Jr., μετά την επιστροφή του Voldemort, ήταν ξανά ελεύθερος για να τον βοηθήσει να επιτύχει τους στόχους του.
Στην έναρξη της σχολικής χρονιάς 1994-1995, απήγαγε τον Alastor Moody, πήρε τη μορφή του με τη βοήθεια του Πολυχημικού Φίλτρου και έτσι απέκτησε πρόσβαση στο Κύπελλο της Φωτιάς, προκαλώντας τη συμμετοχή του Harry Potter στο Τρίαθλο Μαγείας. Όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, τιμωρήθηκε με το Φιλί του Παράφρονα.
Bellatrix Lestrange
Ίσως η πιο αφοσιωμένη Θανατοφάγος που στάθηκε ποτέ στο πλευρό του Lord Voldemort. Οι φανς που έχουν παρακολουθήσει στο θέατρο την 8η ιστορία του Χάρι Πότερ (ή έχουν διαβάσει το θεατρικό έργο) γνωρίζουν κι έναν ακόμα σχετικό λόγο. Αδερφή της Narcissa Black και της Andromeda Tonks, παντρεύτηκε τον Rodolphus Lestrange και εντάχθηκε στους Θανατοφάγους πριν το ξέσπασμα του Α΄ Μαγικού Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου σκόρπισε τον τρόμο σε μάγους και muggle. Μετά τον βασανισμό των Alice και Frank Longbottom, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στο Αζκαμπάν, από όπου απέδρασε, μαζί με τον σύζυγο και τον κουνιάδο της, το 1996. Αμέσως εντάχθηκε ξανά στην ομάδα του Σκοτεινού Άρχοντα – που είχε επανέλθει και με νέα φυσική παρουσία στον μαγικό κόσμο – και συνέχισε ακάθεκτη το έργο της ενάντια στους muggle και τους “λασποαίματους”. Toν Ιούνιο του 1996 δολοφόνησε τον ξάδερφό της, Sirius Black, στη Μάχη του Τμήματος Μυστηρίων, ενώ δυο χρόνια μετά, στη Μάχη του Hogwarts, σκότωσε και την ανιψιά της, Nymphadora Tonks.
Η Bellatrix πέθανε από το χέρι της Molly Weasley, όταν, στη Μάχη του Hogwarts, η πρώτη προσπάθησε να σκοτώσει την κόρη της Molly, Ginny Weasley.
Regulus Black
Γιος των Orion και Walburga Black, ήταν ο μικρότερος αδερφός του Sirius, με τον οποίο παρουσίαζαν μεγάλη εξωτερική ομοιότητα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Hogwarts το 1972 και εντάχθηκε στον κοιτώνα Slytherin. Έγινε Θανατοφάγος όταν ήταν έφηβος, όμως μόλις κατάλαβε ως πού ήταν ικανός να φτάσει ο Lord Voldemort (δηλαδή στη δημιουργία Πεμπτουσιωτών), αποφάσισε να τον εγκαταλείψει. Σκοτώθηκε όταν αποφάσισε να καταστρέψει το μενταγιόν του Salazar Slytherin το 1979, ενώ ο αδερφός του δεν πρόλαβε να μάθει την ηρωική αυτή πράξη του.
Walden Macnair
Παρότι βοήθησε τον Lord Voldemort στον Α΄ Μαγικό Πόλεμο, με κάποιο τρόπο κατάφερε να γλιτώσει τη φυλάκιση στο Αζκαμπάν. Εργάστηκε ως δήμιος στο Υπουργείο Μαγείας και ήταν αυτός που παραλίγο να σκοτώσει τον Buckbeak. Βοήθησε στην αποκατάσταση της φυσικής παρουσίας του Lord Voldemort το 1995 και συμμετείχε στη Μάχη του Τμήματος Μυστηρίων, μετά από την οποία φυλακίστηκε για πρώτη φορά στο Αζκαμπάν. Δραπέτευσε το 1997 και πολέμησε στη Μάχη του Hogwarts.
Corban Yaxley
Συμμετείχε στον Α΄ Μαγικό Πόλεμο και παρότι δεν έψαξε να εντοπίσει τον Σκοτεινό Άρχοντα μετά την πτώση του, συγχωρήθηκε με την (πλήρη) επιστροφή του τελευταίου στη ζωή το 1995. Εργάστηκε στο Υπουργείο Μαγείας, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Επιτροπή Καταγραφής Μαγκλογενημμένων της Dolores Umbridge. Συμμετείχε στη Μάχη του πύργου Αστρονομίας και όταν ο Voldemort κατέλαβε το Υπουργείο Μαγείας, ο Yaxley τέθηκε επικεφαλής του Τμήματος Επιβολής του Μαγικού Νόμου. Συμμετείχε, επίσης, στη Μάχη του Hogwarts, μετά από την οποία η τύχη του, όπως και πολλών άλλων Θανατοφάγων, λιγότερο σημαντικών, αγνοείται.
Διαβάστε ακόμα:
Επτά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την οικογένεια του Tom Riddle
Μάθετε αν τα Harry Potter βιβλία σας κοστίζουν χιλιάδες ευρώ
